Η Γκαλερί Cube, δύο χρόνια μετά τους “ονειροχώρους” του Κώστα Παναγιωτακόπουλου φιλοξενεί την καινούρια του δουλειά με τον τίτλο “ταξίδια όνειρα”.
“Κατοίκησα μια χώρα, που ’βγαινε από την άλλη, την πραγματική,
όπως τ’ όνειρο από τα γεγονότα της ζωής μου.”
Ο. Ελύτης (Μικρός Ναυτίλος)
Η Λιάνα Ζωζά συνομιλεί με τον Κώστα Παναγιωτακόπουλο για τα “ταξίδια όνειρα”:
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Τα “ταξίδια όνειρα” του Κώστα Παναγιωτακόπουλου είναι μια εικαστική ενότητα που λειτουργεί σαν συνέχεια της προηγούμενης δουλειάς του, των “ονειροχώρων”.
Υπαρκτές και φανταστικές χώρες, πατρίδες διαφορετικών πολιτισμών, μέσα από κοινά σύμβολα, συνυπάρχουν, συνομιλούν και συναντιούνται στα χρώματα και τις μορφές των έργων του. Με μια ιδιαίτερη ευαισθησία, σχεδόν παιδική, αλλά καθόλου αφελή, αυτά τα παραμύθια για μεγάλους, όπως ο ίδιος τα χαρακτηρίζει, ταξιδεύουν το θεατή σε αχαρτογράφητα μονοπάτια του μυαλού και της ψυχής του καλλιτέχνη. Στα έργα του, τα ταξίδια γίνονται όνειρα και τα όνειρα ταξίδια δημιουργώντας εικόνες οικεία μαγικές, σαν να βγαίνουν από το “κλειστό δωμάτιο” της Λένας Παππά, όπου πάντα υπάρχουν και περιμένουν. “… αρκεί να πας ολάνοιχτος γυρεύοντας τα…”.
Εξάλλου, o Κώστας Παναγιωτακόπουλος πιστεύει πως: “Ζούμε σε μια ονειρική χώρα. Παράξενη, επιθυμητή και δύσκολη. Βιώνουμε μια περίεργη κατάσταση. Νοσταλγούμε με πάθος το παρελθόν και επιθυμούμε διακαώς το μέλλον. Δύσκολο να προσγειωθεί κάνεις σε μια τέτοια πατρίδα! Το παλιό με το καινούργιο, το μικρό με το μεγάλο συνυπάρχουν χιλιάδες χρόνια τώρα.
Μικρές θάλασσες και μικρές κοιλάδες εναλλάσσονται με μικρά νησιά και μικρές οροσειρές. Το φως και η διαύγεια τα κάνει του χεριού σου. Η καθημερινότητα αποκτά άλλες διαστάσεις. Όλα μαζί και ταυτοχρόνως! Ρωμαϊκοί δρόμοι, αρχαίες κολώνες, παρκαρισμένα μηχανάκια και μεσαιωνικά ερείπια, τούρκικα χαμάμ και τραπεζοκαθίσματα, νεοκλασικά και σουπερμάρκετ.
Τι καλύτερο λίπασμα για την φαντασία! Πώς μπορείς να μην ονειρεύεσαι… ή και να ενοχλείσαι!
Αυτό το νεοελληνικό μπάχαλο είναι ένα τεράστιο λατομείο ερεθισμάτων που ανάλογα με τα εργαλεία που διαθέτει κανείς μπορεί να εξορύξει πολύτιμα υλικά. Φερειπείν, κατηφορίζοντας στην Φιλοποίμενος αναλογίζεσαι τους “υπέρ Αχαϊκής Συμπολιτείας πολεμίσαντες” και στο τέρμα του δρόμου ένα πλοίο σχεδόν ανάμεσα στα σπίτια φεύγει για Ιταλία να συναντήσει τον Ντε Κίρικο.”
Σύντομο Βιογραφικό Σημείωμα
Ο Κώστας Παναγιωτακόπουλος γεννήθηκε στην Πάτρα. Σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και ζωγραφική στην Academia de Belle Arti της Φλωρεντίας, απ’ όπου αποφοίτησε με άριστα. Δίδασκε εικαστικά στη μέση εκπαίδευση.
Aτομικές εκθέσεις
2016 – “ταξίδια όνειρα”, Cube Gallery, Πάτρα
2014 – “ονειροχώροι”, Cube Gallery, Πάτρα
2012 – “Μυθολογία Προσωπική”, Cube Gallery, Πάτρα
1997 – Επίκεντρο, Αθήνα
1995 – Επίκεντρο, Πάτρα
1991 – Επίκεντρο, Πάτρα
Ομαδικές εκθέσεις (επιλογή)
2014 – Bede’s World Museum, Church Bank, Jarrow
2013 – The Scottish Historic Building Trust, Εδιμβούργο
2013 – Cube Gallery, Πάτρα
2012 – Cube Gallery, Πάτρα
1999 – Αρχέτυπο, Μύλος , Θεσσαλονίκη
1998 – Greece in Britain – Ελληνικοί ορίζοντες Γιόρκ, Καρλάυλ, Μ. Βρεττανία
1997 – Ιστορίες αέναων αλλαγών, Δημοτική Πινακοθήκη Πάτρας
1993 – Art Athina ‘93, Επίκεντρο, Αθήνα
1990 – 9 Πατρινοί Καλλιτέχνες, Πνευματικό Κέντρο Δήμου Αθηναίων
1989 – 9 Πατρινοί Καλλιτέχνες, Δημοτική Πινακοθήκη Πάτρας
1986 – Συμμετοχή στο πρόγραμμα Γραμμή του Ορίζοντα για τη Biennale Νέων Θεσσαλονίκης.
1984 – Filigne Valdarno, Ιταλία
1982 – Forte dei Marmi, Ιταλία