T.A.M.A. Superflow: Έκθεση στο Μουσείο Άλεξ Μυλωνά

Το Μουσείο Άλεξ Μυλωνά- Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης παρουσιάζει την έκθεση “Τ.Α.Μ.Α. Superflow” σε επιμέλεια του Ιστορικού Τέχνης Αλέξιου Παπαζαχαρία. Η έκθεση θα ανοίξει για το κοινό από το Σάββατο 21 Ιουνίου 2014 στο χώρο του μουσείου στο Θησείο και θα διαρκέσει μέχρι τις 26 Οκτωβρίου 2014.

Η έκθεση ανήκει στην πλατφόρμα του project της Μαρίας Παπαδημητρίου “T.A.M.A.” (Temporary Autonomous Museum for All) και θα παρουσιαστούν η εγκατάσταση της Μαρίας Παπαδημητρίου “Τ.Α.Μ.Α. Side effects” και τα έργα των νέων καλλιτεχνών που δημιουργήθηκαν στο εργαστήριο “Inspire 2013: Metamorphosis”, που πραγματοποιήθηκε στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης στη Θεσσαλονίκη το φθινόπωρο του 2013. Το έργο «INSPIRE-Εικαστικό Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης», που υλοποιείται από το Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, είναι ενταγμένο στο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Μακεδονίας-Θράκης του ΕΣΠΑ και συγχρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση (Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης).

Η εγκατάσταση της Μαρίας Παπαδημητρίου αποτελεί ένα αυτοσχέδιο οίκημα, μια καλύβα, η οποία λειτουργεί ως ένα εξίσου αυτοσχέδιο μουσείο στο οποίο παρουσιάζονται έργα τέχνης ανώνυμων καλλιτεχνών που έχουν συλλεχθεί από την καλλιτέχνιδα σε παζάρια και υπαίθριες αγορές και αποτελούν τεκμήρια μιας ιδιαίτερης και προσωπικής ανάγνωσης της ελληνικής, βαλκανικής και ευρωπαϊκής ιστορίας. Τα έργα των νέων καλλιτεχνών που παρουσιάζονται παράλληλα και τα οποία έχουν δημιουργηθεί σε διάλογο με την εγκατάσταση της Παπαδημητρίου είναι αντικείμενα φτιαγμένα κυρίως από απομεινάρια υφασμάτων τα οποία έχουν τη λειτουργία ταμάτων και αποτροπαϊκών φυλαχτών.

Όπως αναφέρει ο επιμελητής της έκθεσης Αλέξιος Παπαζαχαρίας:

Θα ήταν άδικο να περιορίσει κανείς την καλλιτεχνική πρακτική της Μαρίας Παπαδημητρίου, αντιμετωπίζοντας ως αποτελέσματα αυτής, ως τέχνη και ως έργα τα παραγόμενα αντικείμενα και μόνο. Με την προσεκτική παρατήρηση και την ενεργή συμμετοχή (όπου είναι αυτό δυνατό) ο θεατής του έργου της διαπιστώνει πως τα τελικά αντικείμενα, παρά την αισθητική τους αρτιότητα τις περισσότερες φορές δεν είναι παρά αποσπασματικές όψεις μιας γενικής πρακτικής που στο κέντρο της βρίσκονται ο άνθρωπος και η ιστορία του και μεθοδολογία της αποτελεί η συστηματική προσπάθεια ανατροπής της δεύτερης. Σε ένα τέτοιο πλαίσιο ο Harry Potter συναντά τον σουρεαλιστή ζωγράφο Νίκο Εγγονόπουλο για να συζητήσουν για ζωγραφική, η Frida Kahlo τα μανεκέν των περιοδικών και ο Λευκός Πύργος της Θεσσαλονίκης τον Κεκλιμένο Πύργο της Πίζας. Σε αυτές τις συναντήσεις που συνιστούν μια παραδοξολογία βασισμένη σε ομοιότητες και διαφορές η Μαρία Παπαδημητρίου φαίνεται να καταπιάνεται περισσότερο με την ανάδειξη των ομοιοτήτων παρά με την κατάδειξη των διαφορών. Σε συνέχεια αυτής της λογικής αλλά μέσα από μια πιο σύνθετη πρακτική το project ΤΑΜΑ (Temporary Autonomous Museum for All) που ξεκίνησε το 1998 και συνεχίζεται έως σήμερα θα φέρει κοντά τους ρομά με καλλιτέχνες, αρχιτέκτονες και ανθρωπολόγους, θα δημιουργήσει ένα αυτόνομο μουσείο για όλους και κυρίως γι’ αυτούς που ως διαφορετικοί, άλλοι ή ξένοι βρίσκονται εκτός από την επίσημη ιστορία, αποκλεισμένοι από το μηχανισμό παραγωγής και διανομής της γνώσης που το μουσείο παραδοσιακά αντιπροσωπεύει. Αλλά πέραν αυτού θα αποτελέσει την πλατφόρμα πάνω στην οποία θα ξεκινήσει ο διάλογος μεταξύ μιας κοινότητας αποκλεισμένης, με μια κοινωνία που θα πρέπει να επαναπροσδιορίσει τα μέτρα της, την ανεκτικότητά της και τον τρόπο με τον οποίο διαχειρίζεται οτιδήποτε χαρακτηρίζει ως ξένο. Το έργο της Μαρίας Παπαδημητρίου στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης είναι και αυτό μια αντίστοιχη περίπτωση: μια ειδικά διαμορφωμένη συνθήκη γνωριμίας και αποδοχής, μια παράγκα ανοιχτή στα μάτια μας σαν βιτρίνα που δεν πουλάει κάτι αλλά μας υποδέχεται, φτωχική αλλά φιλόξενη περιτριγυρισμένη από αντικείμενα που προστατεύουν από το κακό μάτι. Η κακία και η μιζέρια δεν είναι ευπρόσδεκτες εδώ.

Στην έκθεση συμμετέχουν οι νέοι καλλιτέχνες: Nicolas Paradiselo, Photoharrie, Δανάη Αβαράκη, Πελαγία Ανδρεάδη, Κατερίνα Βέλλιου, Χρήστος Βογιατζής, Νικόλας Βυζοβίτης, Μαρία Γαλαζούλα, Δέσποινα Γεωργιάδου, Πάρης Γιαχουστίδης, Αγγελική Δάγκα, Γιώργος Διάκος, Αντιγόνη Θεοδώρου, Δήμητρα Κούτσιανου, Μαρία Κωτούλα, Χρήστος Μαρτίνης, Αγγελική Μέλη, Αλέξιος Μπουχρί, Μαρία Παναγιώτου, Ελένη Παπαδοπούλου, Αλέξιος Παπαζαχαρίας, Εβίτα Παπαζήση, Γεωργία Περδικούρη-Παπαδοπούλου, Άννα Πιάτου, Κατερίνα Σαριδάκη, Κωνσταντίνος Σκουρλέτης, Έλενα Σταματογιάννη, Αθηνά Φειδάκη, Σοφία Φλώρου-Αρβανίτη, Μαρία Φωκά.

Βιογραφικό

Μαρία Παπαδημητρίου

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1957. Σπούδασε στην École nationale supérieure des Beaux-Arts (ENSBA) και το 2003 τιμήθηκε με το βραβείο ΔΕΣΤΕ. Το 2002 εκπροσώπησε την Ελλάδα στη Μπιενάλε του Σάο Πάολο με το έργο Τ.Α.Μ.Α., ένα αυτόνομο προσωρινό μουσείο για όλους, project το οποίο εξελίσσεται μέχρι σήμερα και παρουσιάζεται συχνά στις διάφορες εκδοχές του σε σημαντικές διοργανώσεις σε μουσεία του κόσμου. Διδάσκει στο Τμήμα Αρχιτεκτονικής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Η ταυτότητα, η ένταξη σε κοινωνικές δομές αλλά και ο αποκλεισμός από αυτές είναι ο κύριος άξονας της δουλειάς της.

Επιλεγμένες ατομικές εκθέσεις:

T.A.M.A. Superflow, Μουσείο Άλεξ Μυλωνά-Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Αθήνα (GR), 2014, SOUZY TROS, ongoing project since 2012, Over! Leftover, Batycki Factory,Gdansk(PL), 2012, T.A.M.A. The Roma Coat, Byzantine and Christian Museum, Athens (GR), 2011, Infinito fa Rumore Eternita fa Silenzio, Mercato Coperto, Regio Emillia (IT) and The T.A.M.A. Party, Aliveri, Volos (GR) in 2009, CORBU, Zina Athnasiadou Gallery, Thessaloniki (GR), in 2008, SA MA KHOL TRUCK – a City Tour, Public event, Teseco Foundation, Pisa and Novocomum on Wheels – Direct Architecture, Politics and Space, Borgovico33, Como (IT) in 2007, Two or three things I know about him, Riflemaker Gallery, London (UK) in 2005, We’ll meet again, Espacio Uno, Museo Nacional Centro de Arte Reina Sofia, Madrid (ES) and Temporary Office, Olivetti Foundation, Rome (IT), 2004 and What do we really remember, Ex Convento Domenicani, Sternatia (IT) in 2003.