Ο τίτλος της έκθεσης προέρχεται από ένα δοκίμιο της Βιρτζίνια Γουλφ, το οποίο περιλαμβάνεται στη συλλογή της «Oh, to be a Painter!». Σε αυτό το δοκίμιο, η Γουλφ δεν προσφέρει τόσο μια κριτική, όσο έναν στοχασμό στη σχέση μεταξύ του θεατή, του θέματος και του καλλιτέχνη, αναδεικνύοντας τον σιωπηλό διάλογο που ενυπάρχει στην ζωγραφική—μια ιδέα που αντηχεί στα πρόσφατα έργα της Tamina Amadyar. Συνομιλώντας με τις ιδέες της Γουλφ, το silent kingdom εμβαθύνει σε θέματα ηρεμίας και ανοιχτότητας, τόσο στη μορφή όσο και στο περιεχόμενο, εξερευνώντας την ένταση μεταξύ σιωπής και έκφρασης, και το πώς η ζωγραφική υπερβαίνει τα όρια της γλώσσας. Η Amadyar αγκαλιάζει αυτή τη σιωπή, προσκαλώντας τον θεατή σε ένα βασίλειο γεμάτο πλούσια και ζωντανά χρώματα.
Τα έργα της Amadyar χαρακτηρίζονται από τη μινιμαλιστική προσέγγιση και την εστίασή τους στο χρώμα και το φως. Το χρώμα παραμένει κεντρικό στοιχείο σε όλη την πρακτική της, ενώ οι μορφές υπονοούν διακριτικά χώρους και τοπία. Για την Amadyar, το χρώμα και τα τοπία προκαλούν διάφορες ανθρώπινες καταστάσεις και συναισθήματα, όπως η ηρεμία, η σιωπή, η ελευθερία, η ανησυχία, η βία και η ελπίδα. Σε αυτό το σύνολο έργων, η Amadyar χρησιμοποιεί έντονα χρωματικά πεδία, αιθέριες πινελιές και εκφραστικές συνθέσεις για να αποτυπώσει την ασύλληπτη ουσία των εσωτερικών τοπίων. Κάθε έργο στην έκθεση ισορροπεί μεταξύ άτυπων στοιχείων και υπαινικτικών αναπαραστάσεων, οι οποίες αντικατοπτρίζονται και στους τίτλους των έργων της. Μειώνοντας τα μοτίβα της στα ουσιώδη και δίνοντας έμφαση στο χρώμα, στη φυσικότητα των υλικών και στην παρουσία του κενού ή της σιωπής, η Amadyar δημιουργεί μια σωματική και στοχαστική οπτική εμπειρία για όσους στέκονται μπροστά στις μεγάλες, σχεδόν σκηνικές επιφάνειές της. Τα έργα της προσκαλούν τους θεατές να κινηθούν μέσα στον χώρο, εμπλέκοντας το σώμα όσο και το μάτι. Για την ίδια, η ζωγραφική είναι μια κατεξοχήν σωματική και αισθητηριακή διαδικασία, τόσο στη δημιουργία όσο και στην απόλαυσή της. Παρόλο που αποφεύγει να επιβάλει συγκεκριμένες ερμηνείες, τα έργα της στοχεύουν να συλλάβουν κάτι που υπερβαίνει την κυριολεκτική αναπαράσταση, και το οποίο είναι ριζωμένο στη δική της εμπειρία της κίνησης και αντίληψης του κόσμου.
Παράλληλα με τα ζωγραφικά έργα, στην έκθεση παρουσιάζεται και μια σειρά έργων σε χαρτί. Αυτά τα σχέδια αντηχούν σκηνές από τη φύση και είναι ζωγραφισμένα εξ ολοκλήρου με τα ίδια τα χέρια της καλλιτέχνιδας. Η σχεδόν γλυπτική διαδικασία διαμόρφωσης και πλάσης του παχύρευστου χρώματος απευθείας στην επιφάνεια του χαρτιού έρχεται σε αντίθεση με την προσεκτική εφαρμογή λεπτών στρώσεων χρώματος στους καμβάδες της, προσφέροντας μια δυναμική αλληλεπίδραση μεταξύ αισθησιασμού και ευθύτητας.
Tamina Amadyar:
Η Tamina Amadyar γεννήθηκε το 1989 στην Καμπούλ (Αφγανιστάν) και σπούδασε στην Kunstakademie του Ντύσελντορφ, με καθηγητή τον Tal R. Ζει και εργάζεται στο Βερολίνο. Στις πρόσφατες ατομικές τις εκθέσεις περιλαμβάνονται οι: setting the table, Galerie Guido W. Baudach, Βερολίνο (2022); haft paykar, Eleni Koroneou Gallery, Αθήνα (2022); Sound of the city, Meyer Riegger, Καρλσρούη (2021); Making Waves, Eleni Koroneou Gallery, Αθήνα (2020); The Big Dipper, Kewenig, Πάλμα ντε Μαγιόρκα, Ισπανία (2019); It’s a match, Oldenburger Kunstverein, Όλντενμπουργκ (2019); BIG BLUE SKY, Kunstverein Reutlingen, Ρόιτλινγκεν (2018); 10,000 hours, Galerie Guido W. Baudach, Βερολίνο (2017); Έχει επίσης συμμετάσχει σε ομαδικές εκθέσεις, όπως: Kunstsammlung Nordrhein-Westfalen, Ντίσελντορφ (2024); Basel Social Club, Βασιλεία, CH (2023); Identity Not Proven – New Acquisitions in the Federal Collection, Bundeskunsthalle, Βόννη (2022); Ars Viva Preis 2022, KAI Art Center, Ταλίν (2022) και Brücke Museum, Βερολίνο (2021); Five On Paper, Eleni Koroneou Gallery, Αθήνα (2021); Adrian, George, Peter, Sofia, Tamina., P420 Art Gallery, Μπολόνια (2019); last dance, Autocenter at the KINDL, Βερολίνο (2018); Kunst als Spiegel der Gesellschaft – Werke aus der Sammlung der DekaBank, Schloss Neuhardenberg, Neuhardenberg, Γερμανία (2017); Memories of an elephant, Kunsthaus Essen, Έσσεν (2017); Monday is a day between Sunday and Tuesday, Tanya Leighton, Βερολίνο (2017); You’re just too good to be true, Contemporary Fine Arts, Βερολίνο (2015). Έχει λάβει τις ακόλουθες επιχορηγήσεις: Hooper Projetcs stipend (2015), Helmut E. Kreutzer Stiftung stipend (2013-2014), the Rölfs Partner stipend (2013) και stipend of Heinrich-Böll Stiftung e.V. (2009-2015). Το 2016 συμπεριλήφθηκε στην λίστα του Forbes „30 under 30“ και το 2021 της απονεμήθηκε το Ars Viva Preis 2022.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Κεντρική φωτογραφία θέματος: Tamina Amadyar, summer blues (λεπτομέρεια έργου), 2024, pigment and glutin on canvas, 170x150cm