Πιανίστα, συνθέτις και bandleader, η Τάνια Γιαννούλη είναι μια από τις πιο δυναμικές και ζωτικές ενεργητικές «φωνές» της σύγχρονης ευρωπαϊκής μουσικής σήμερα. Μία μουσικός με κλασική παιδεία που συχνά χρησιμοποιεί τον αυτοσχεδιασμό στη μουσική της.
Το Tania Giannouli Trio εμφανίστηκε για πρώτη φορά μαζί στο θρυλικό Jazzfest Berlin το 2018 και το νέο τους άλμπουμ με τίτλο «In Fading Light» μας εκπλήσσει ευχάριστα με την πρωτοτυπία του ήχου του, μέσα από έναν ασυνήθιστο συνδυασμό οργάνων. Το πιάνο, το ούτι και η τρομπέτα, λοιπόν, ενώνονται και εμείς γεμάτοι περιέργεια γνωρίζουμε καλύτερα τη μοναδική Τάνια Γιαννούλη.
-Μιλήστε μας λίγο για το νέο σας άλμπουμ «In Fading Light».
To In Fading Light είναι το πρώτο άλμπουμ του νέου μου τρίο, ένα –όχι και τόσο αναμενόμενο- πιάνο τρίο με ούτι και τρομπέτα. Κυκλοφόρησε τον περασμένο Νοέμβριο από την Rattle records, την Νεοζηλανδική εταιρεία που εκδίδει τους δίσκους μου εδώ και 8 χρόνια.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
-Ποια ήταν η κύρια πηγή έμπνευσης σας για το άλμπουμ;
Ήθελα πάντα να παίξω με τα δύο αυτά όργανα, τα οποία είναι- για διάφορους λόγους- δύο από τα αγαπημένα μου. Με αυτή την ενορχήστρωση δεν μπορεί να υπάρξει τίποτα ψεύτικο ή προσποιητό. Ένα τριο χωρίς μπάσο και κρουστά, δεν αφήνει περιθώρια για τίποτα λιγότερο από το να υπάρχει απόλυτη μουσική διαφάνεια. Αυτό για μένα ήταν μια πρόκληση.
-Πώς μπήκε το πιάνο στη ζωή σας;
Ήταν επιθυμία της μητέρας μου, αυτή με πήγε στη δασκάλα του πιάνου στα πέντε μου χρόνια. Δεν ήταν κάτι που είχα ζητήσει εγώ. Παρόλα αυτά στα χρόνια που ακολούθησαν δεν θα μπορούσα να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς το πιάνο, τη μουσική.
-Πείτε μας την ιστορία του Tania Giannouli Trio. Πώς γεννήθηκε το ιδιαίτερο αυτό σχήμα;
Με τον Ανδρέα και τον Κυριάκο παίζουμε ήδη εδώ και 2 χρόνια στην Ελλάδα αλλά κυρίως στην Ευρώπη. Η πρεμιέρα του τρίο έγινε στο πολύ σημαντικό Jazzfest Berlin (Berliner Festspiele).
-Πώς είναι η συνεργασία σας με τον Ανδρέα Πολυζωγόπουλο και τον Κυριάκο Ταπάκη;
Οι συνεργασίες γενικά δεν είναι εύκολες αλλά με τους συγκεκριμένους μουσικούς έχω σταθεί πολύ τυχερή. Πέρα από καταπληκτικοί μουσικοί είναι και φίλοι. Η επικοινωνία μας μουσικά, η διάθεση να δοκιμάσουν και πράγματα που ήταν πέρα από την οικεία τους μουσική γλώσσα (ο Κυριάκος προέρχεται από την παραδοσιακή μουσική και ο Ανδρέας από την αμιγώς τζαζ σκηνή), το ταλέντο τους φυσικά, όλα αυτά είναι σημαντικοί λόγοι για την επιτυχία του πρότζεκτ αυτού.
-Ποια είναι η δημιουργική σας διαδικασία; Έχετε κάποια συγκεκριμένη ιδέα στο μυαλό σας που σκοπεύετε να δουλέψετε ή αφήνεστε στη στιγμή;
Πάντα συνθέτω στο πιάνο και πάντα γράφω παρτιτούρα με μολύβι και χαρτί. Οι ιδέες πολύ συχνά προκύπτουν από τον αυτοσχεδιασμό και φυσικά μετά τις αναπτύσσω και τις δουλεύω, έως να φτάσουν να έχουν τη μορφή ενός ολοκληρωμένου έργου. Το κάθε πρότζκετ βέβαια είναι διαφορετικό: είναι άλλο πράγμα να γράφεις μουσική για ένα φιλμ και εντελώς άλλο να στήνεις ένα ρεσιτάλ σόλο πιάνο που βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στον ελεύθερο αυτοσχεδιασμό.
-Με ποιόν τρόπο πιστεύετε ότι το διαδίκτυο και οι online συναυλίες έχουν επηρεάσει τη μουσική βιομηχανία, αλλά και τη μουσική παραγωγή, στην εποχή της πανδημίας;
Οι online συναυλίες είναι φυσικά το «αναπόφευκτο κακό» της όλης κατάστασης που ζούμε. Πολλά φεστιβάλ επιλέγουν να προσφέρουν στο κοινό τους συναυλίες μέσω διαδικτύου, άλλοτε δωρεάν, άλλοτε με εισιτήριο. Αν κι εφόσον οι τεχνικές συνθήκες είναι πολύ καλές τότε με κάποιο τρόπο μια τέτοια συναυλία μπορεί να γίνει, έως ένα βαθμό, το υποκατάστατο μιας κανονικής συναυλίας. Ποτέ όμως δεν μπορεί να είναι το ίδιο. Η ενέργεια, η μαγεία να μοιράζεσαι τον ίδιο χώρο όπου συμβαίνει κάτι συναρπαστικό ή και ακόμη μαγικό, η αδρεναλίνη, η συγκίνηση, όλα αυτά δεν μπορούν να μεταδοθούν μέσω μιας οθόνης. Θέλω να ελπίζω ότι θα επανέλθουν όλα αυτά κάποια στιγμή και πως το κοινό δεν θα έχει «συνηθίσει» να παρακολουθεί συναυλίες ή θέατρο μέσα από τον υπολογιστή του. Ή να θεωρεί αυτονόητο ότι όλο αυτό μπορεί να συμβαίνει δωρεάν. Είμαι κάθετα αντίθετη με τα δωρεάν.
-Υπάρχει κάποιο μουσικό άλμπουμ που να σας στιγμάτισε;
Πολλά, αλλά νομίζω πως το Köln concert του Keith Jarrett ήταν από τις σημαντικές μου επιρροές.
-Τι συμβολίζει για εσάς η jazz μουσική;
Το τί είναι ή όχι τζαζ είναι μια πολύ μεγάλη συζήτηση, με μουσικολογικό, κυρίως, ενδιαφέρον. Για μένα η τζαζ είναι αυτοσχεδιασμός κι ελευθερία.
-Μία ευχή για την νέα χρονιά…
Να είναι η χρονιά που θα μπορέσουμε να κάνουμε ξανά τα πράγματα που μέχρι τώρα θεωρούσαμε αυτονόητα.
Διαβάστε επίσης:
In Fading Light: Νέο άλμπουμ από τους Tania Giannouli Trio
Κεντρική φωτογραφία θέματος: Σαββας Λαζαρίδης