Ο φωτογράφος Τάσος Βενετσανόπουλος με αφορμή την έκθεση που παρουσίασε στην Image Gallery μιλάει στο CultureNow.gr για το θέμα της πόλης και την φωτογραφική του απεικόνιση.
Συνέντευξη: Λίλιαν Αλεξάκου
CultureNow: Πείτε μας λίγα λόγια για την τελευταία σας έκθεση, που παρουσιάστηκε στην Image Gallery. Γιατί ονομάσατε την έκθεση «Απρόβλεπτη Αθήνα»;
Τάσος Βενετσανόπουλος: Η Αθήνα δεν είναι απρόβλεπτη για εμάς που μένουμε εδώ, προσπάθησα να την δω σαν ένας επισκέπτης. Αν την συγκρίνουμε με οποιαδήποτε Ευρωπαϊκή πόλη, εκεί υπάρχει ομοιομορφία ενώ εδώ περπατάς σε θαυμάσιους αρχαιολογικούς χώρους και μετά βλέπεις ερείπια. Θα συναντηθείς με άστεγους και τοξικομανείς και στη συνέχεια θα πας σε καταπληκτικά μπαράκια. Οι εικόνες έρχονται η μία μετά την άλλη, όλα ανακατεύονται εντελώς ξαφνικά. Οπτικά η Αθήνα είναι πολύ ενδιαφέρουσα για τους Ευρωπαίους για το παράδοξο και απρόβλεπτο της, πολλοί επιλέγουν την Αθήνα για το χάος της . Ο επισκέπτης δεν ενοχλείται τόσο από την τρέλα που επικρατεί δεν έχει να αντιμετωπίσει τα προβλήματα, βλέπει το ωραίο κομμάτι του χάους. Φωτογράφισα ότι έβλεπα αυτό δεν σημαίνει ότι μου αρέσει αλλά εμείς που περπατάμε συνέχεια στην Αθήνα είμαστε εξοικειωμένοι και ας μας ενοχλεί
C.N. Πως θα αλλάξουν οι εικόνες της Αθήνας;
Τ.Β.: Αν αλλάξει η κουλτούρα των Ελλήνων θα αλλάξουν και οι εικόνες της Αθήνας. Αυτό σημαίνει ότι αν δώσεις αξία στην παιδεία όχι μόνον στην συσσώρευση γνώσεων αλλά στον πολιτισμό των ανθρώπων, τότε σιγά σιγά θα γίνει η βελτίωση. Η κουλτούρα αρχίζει από το σπίτι, το σχολείο και από την παράδοση μας. Τώρα είναι καλύτερα από πλευράς υλικού πλούτου, οι φτωχοί σήμερα ζουν καλύτερα από παλιά αλλά είναι πολύ πιο φτωχοί από πλευράς πνευματικού πλούτου. Επενδύσαμε μόνον στον υλικά αγαθά και ξεχάσαμε τα πνευματικά, ξαφνικά θέλουμε να γίνουμε δυτικό-Ευρωπαίοι ενώ η παράδοση μας είναι εντελώς διαφορετική.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
C.N.: Αν απλά αγαπούσαν οι κάτοικοι την Αθήνα θα την κατέστρεφαν;
Τ.Β.: Οι άνθρωποι πάντοτε συμπεριφέρονται ανάλογα με τον πολιτισμό που κουβαλούν μέσα τους.
C.N.: Πως επιλέξατε τις φωτογραφίες της έκθεσης;
Τ.Β.: Οι φωτογραφίες είναι από τα τελευταία πέντε χρόνια, το σχέδιο μου ήταν να φωτογραφίζω ότι βλέπω και μου τραβάει την προσοχή, κυκλοφορώ πάντα με μια μηχανή. Η επιλογή των φωτογραφιών της έκθεσης έπρεπε να είναι δυνατές εικόνες αισθητικά και θεματικά να στέκουν αυτοδύναμες όχι απλώς σαν ρεπορτάζ. Ο συνδυασμός δείχνει την ατμόσφαιρα της Αθήνας με εικόνες σωστές ποιοτικά. Μόνο περπατώντας βλέπεις τέτοιες εικόνες με όλους τους ανθρώπους που ζουν και κυκλοφορούν στην Αθήνα , άστεγοι , ναρκομανείς, κοινοί άνθρωποι και κάποιοι γκλαμουράτοι. Τα σχόλια των επισκεπτών της έκθεσης:« ποτέ δεν είχαμε σκεφτεί ότι η Αθήνα είναι έτσι »
C.N.: Υπάρχει χώρος για πεζούς στην Αθήνα;
Τ.Β.: Όπως τα αυτοκίνητα δεν σέβονται τους πεζούς και οι πεζοί δεν σέβονται τα αυτοκίνητα. Είναι ακριβώς οι ίδιοι άνθρωποι και ο καθένας κάνει ότι του καπνίσει χωρίς να ενδιαφέρεται για τον συνάνθρωπο του. Αν την συγκρίνουμε με άλλες Ευρωπαϊκές μεγαλύτερες πόλεις είναι μικρή αλλά εκεί δεν συμπεριφέρονται έτσι
C.N.: Γιατί στην προηγούμενη έκθεση φωτογραφίσατε την Κωνσταντινούπολη ασπρόμαυρη ενώ την Αθήνα έγχρωμη;
Τ. Β.: Οι ασπρόμαυρες είναι αφαιρετικές, ήθελα να μην φανεί το κομμάτι του Δυτικού πολιτισμού που σιγά σιγά κατατρώγει την Κωνσταντινούπολη, αλλά να φανεί η διαχρονική παράδοση που συνεχίζει να υπάρχει μέσα στην πόλη την οποία εμείς την χάσαμε και όπου νάναι θα την χάσουν και οι Τούρκοι. Μου θύμισε πολύ την Αθήνα πριν από 40 χρόνια, οι άνθρωποι είναι ευγενικοί , φιλόξενοι σαν τους Αθηναίους πριν 40 χρόνια. Αλλά και εκεί έχουν κατακλυστεί από φθηνό, εύκολο και πολύ χρήμα, πολύ γρήγορα θα γίνουν σαν εμάς κάνουν τα ίδια λάθη. Αυτό που κυριαρχεί τώρα πια σε εμάς είναι η γκλαμουριά
C.N.: Σας ενδιαφέρει να «αποκρυπτογραφήσετε» το στυλ της Αθήνας;
Τ. Β.: Δεν υπάρχει στυλ στην Αθήνα, τα ωραία μέρη είναι εντελώς ανακατεμένα οι εικόνες προκύπτουν αναπάντεχα για κάποιον που τις βλέπει πρώτη φορά Όταν ιδρύθηκε το νεοελληνικό κράτος η Αθήνα ήταν ένα μικρό χωριουδάκι, διάφοροι εξωτερικοί και εσωτερικοί παράγοντες έκτισαν μια πόλη στην τύχη εντελώς. Δεν υπάρχει τίποτα οργανωμένο και μεθοδικό, το οποίο έχει το καλό ότι ο καθένας εκφράζεται όπως θέλει, ελεύθερα Είμαι εξοικειωμένος με την Αθήνα εδώ γεννήθηκα και μεγάλωσα, οι παππούδες μου ζούσαν εδώ, ο προπάππους μου ήρθε πρώτος από την Πελοπόννησο. Αλλά αν θέλουμε να δούμε Ελληνικές διαχρονικές πόλεις θα πάμε στο Ναύπλιο, στα Χανιά στα Γιάννενα