Τάσος Μπεκιάρης: Με τον πειραματισμό προκύπτει μια ποιητική μεταμόρφωση του Ανθρώπου

Ο Τάσος Μπεκιάρης, καλλιτεχνικός διευθυντής του 1ου Φεστιβάλ Χοροθεάτρου «Room», μίλησε στο CultureNow σχετικά με τον χαρακτήρα του νεοσύστατου αυτού φεστιβάλ, τα πραγματικά ρίσκα στην τέχνη και τη σημασία του πειραματισμού στην εξέλιξη του ανθρώπου.

Το 1ο Φεστιβάλ Χοροθεάτρου «Room» συνεχίζεται για τρία ακόμη σαββατοκύριακα στη σκηνή του Arroyo.

Έξι διαφορετικές καλλιτεχνικές ομάδες χορού εκκινούν από διαφορετικούς χώρους όπως του σύγχρονου χορού, του butoh, του νεοκλασικού, του musical, του hip hop, του flamenco κ.ά. για να δημιουργήσουν στη σκηνή του Arroyo το δικό τους “δωμάτιο” αλληλεπίδρασης.

Σκοπός του φεστιβάλ είναι να δώσει βήμα σε νέους κυρίως χορογράφους, να εκφράσουν με το δικό τους τρόπο, τις ανείπωτες λέξεις τους, με κοινή γλώσσα το χορό.


-Θα θέλατε να μας πείτε δυο λόγια σχετικά με το πώς αποφασίσατε με την ομάδα σας να ξεκινήσετε το ROOM Dance Festival;

Ξεκίνησε από την λέξη «διαχωρισμός». Ένας χορός με ταμπέλα γεμάτος από είδη, στυλ, «πρωτοπορίες». Δεν ταιριάζει αυτό στην τέχνη για μένα και ειδικότερα στον χορό. Όπου υπάρχει διαχωρισμός, υπάρχει σύγκριση και όπου υπάρχει σύγκριση, δημιουργείται σύγχυση και σύγκρουση. Ο χορός ενώνει, δεν διχοτομεί. Ο εκφραστικός χορός δεν έχει όρια, είναι τέχνη. Έτσι γεννήθηκε η ιδέα για τον χαρακτήρα του φεστιβάλ. Στη συνέχεια μελετήσαμε με όλη την ομάδα πώς αυτό μπορεί να ονομαστεί. Η δημιουργία, η αλληλεπίδραση, η δράση έχουν χώρο, αυτός ο χώρος είναι ένα δωμάτιο που περικλείει μία αέναη δίνη, σπείρα που μέσα της γεννιέται μία ζωή που χωρίς αναπνοή δεν υφίσταται. Με αυτή τη σκέψη φτιάχτηκε και το λογότυπο του ROOM Dance Festival. Στο R υπάρχει αυτή η στροβιλική περιέλιξη και τα δύο «Ο» γίνονται υγιής ανάσα (Ο2).

-Σκοπός του φεστιβάλ είναι να παρέχει βήμα κυρίως σε νέους χορογράφους. Θα θέλατε να μας μιλήσετε για τους λόγους που θελήσατε να δώσετε τέτοια κατεύθυνση στο φεστιβάλ σας;

Ο λόγος είναι ένας, κοιτάμε μπροστά και όλους! Η λέξη «νέος» αντικατοπτρίζει το καινούριο, το φρέσκο, αυτό που λαμβάνει μέρος σε κάτι πρωτόγνωρο χωρίς φόβο, το σημαινόμενο και όχι απλά το σημαίνον! Η συνείδησή μας μοιράζεται με όλους τους ανθρώπους που απαρτίζουν αυτή τη γη, όχι μόνο, με τους προνομιούχους. Όλοι θέλουμε βήμα και το ROOM το δίνει απλόχερα! Τόσο για όσο…

-Στο πρόγραμμα του φεστιβάλ παρατηρεί κανείς έναν πλούτο σε χορευτικά είδη, μέσα, συνεργασίες. Υπάρχει κάποιος συνδετικός κρίκος, μία κοινή φιλοσοφία, που ενώνει όλες τις παραστάσεις;

Ο χορός ως τέχνη περικλείει όλα τα είδη, τα μέσα και τις συνεργασίες. Είναι μία εσφαλμένη εντύπωση που έχει νοηθεί, ότι η τέχνη του χορού είναι μόνο αυτό ή μόνο το άλλο (όποιο). Κοινό χαρακτηριστικό όλων των ομάδων είναι ο χορός έκφρασης, το χοροθέατρο. Η γλώσσα ποικίλει, το «ιερό» είναι κοινό και έτσι η διαίρεση γίνεται πολλαπλασιασμός.

Φανή Δεμέστιχα – Μαρία Μανδράγου

-Στο πρόγραμμα του ROOM Dance Festival βλέπουμε τολμηρές κατευθύνσεις στα πρωτότυπα κείμενα, φαινομενικά παράδοξες επιρροές στις χορογραφίες, αλλά και ιδιαίτερα ερεθίσματα και βιώματα των καλλιτεχνών να θίγονται επί σκηνής. Τι σημασία έχει για εσάς το ρίσκο και ο πειραματισμός στην καλλιτεχνική διαδικασία;

Δεν ξέρω αν υπάρχει πραγματικό ρίσκο στη τέχνη! Μιλώντας με οικονομικούς όρους το ρίσκο το παίρνουμε όταν πρόκειται για οικονομική αβεβαιότητα απολαβών, για επιχειρηματικά ανοίγματα που δημιουργούν βιοποριστική ανασφάλεια. Ρίσκο επίσης σημαίνει διακινδυνεύω κάτι… Όταν η τέχνη εμπεριέχει «Εσένα» τότε δεν παίρνεις ρίσκο, τότε επικοινωνείς. Σε μια επικοινωνία θα ακούσεις πολλά που θα συμφωνήσεις, άλλα που δεν ενστερνίζεσαι και γενικότερα ακούς. Αυτό σε κρατάει ζωντανό και ανοιχτό, δεν διακινδυνεύεις κάτι, τουναντίον μαθαίνεις, εξελίσσεσαι. Όταν σκεφτόμαστε να ικανοποιήσουμε την αυταρέσκειά μας με το να αρέσουμε και παράγουμε τέχνη για τους άλλους τότε, ναι, παίρνουμε ρίσκο. Ο πειραματισμός, από την άλλη, για μένα έχει να κάνει με την πνευματική εξέλιξη του ανθρώπου. Περνάς από μια διαδικασία απόλυτων αντιθέσεων, οδυνηρά, ανώδυνα, ωφέλιμα ή μη, σκοτεινά, φωτεινά, έτσι δεν γίνεται και στα πειράματα; Αν δεν πειραματιστείς, πώς θα εξελιχθείς; Με τον πειραματισμό προκύπτει μια ποιητική μεταμόρφωση του Ανθρώπου. Δεν μιλάμε για επιστημονική ή καλλιτεχνική πρωτοπορία αλλά για την καθολική στροφή του Ανθρώπινου είδους προς την αλήθεια του! Πίστευε και μη, ερεύνα!!!

-Στην παράσταση «Αυδή», θίγεται η αφωνία του σύγχρονου ανθρώπου και η επιτακτική ανάγκη του για επικοινωνία. Είναι κάτι που συμμερίζεστε σαν άποψη; Πού θεωρείτε πως οφείλεται αυτή η αφωνία και πώς μπορούμε να επανακτήσουμε τη φωνή μας;

Συμμερίζομαι την άποψη σε θεωρητικό επίπεδο. Τι κάνω όμως γι’ αυτό; Ο άνθρωπος έχει άποψη, έχει ιδέες, είναι επαναστάτης, αλλά μόνο με τη «φωνή». Για τι είδους αφωνία μιλάμε; Πάντως όχι του σημερινού ανθρώπου, γιατί όλοι έχουμε μία άποψη για όλα και πλέον την εκφράζουμε πιο εύκολα. Και αυτό θα ήταν ωφέλιμο αν όντως ήταν η δική μας και όχι η «φορεμένη». Παλεύουμε για τους άλλους, γινόμαστε ευεργέτες τους! Θεωρητικά όμως. Αυτή τη στιγμή, κατά τη γνώμη μου, δεν θίγεται η ανθρώπινη αφωνία, αλλά η κώφωση! Η ύπαρξη ουρλιάζει μουγκά και επικίνδυνα! Όμως δεν ακούμε. Ασθένειες ψυχικές και σωματικές, πολλές, τα αποτελέσματά τους θανατηφόρα. Έχουμε κάνει την επικοινωνία ανάγκη, που αν μιλήσουμε κυριολεκτικά σημαίνει το δυσάρεστο συναίσθημα που μας κάνει να εξαρτιόμαστε από κάτι ή κάποιον. Αν σταματήσουμε αυτή την εξάρτηση και την μετονομάσουμε αγάπη τότε η επικοινωνία θα γίνει αλήθεια και τότε ο άνθρωπος θα αυτοαγκαλιαστεί πριν αγκαλιάσει και τότε όλα θα αλλάξουν. Το σώμα μιλάει, το κατά πόσο το αφουγκραζόμαστε είναι ατομική ευθύνη. Αν όμως το ακούσουμε ίσως αυτό φέρει την αλλαγή της ανθρώπινης ύπαρξης κατ’ επέκταση του πλανήτη που και αυτός ουρλιάζει, αλλά δεν ακούει κανείς!

-Συνεργαζόσασταν για τρία χρόνια με την ομάδα L.A.G στη Νέα Υόρκη ως χορευτής και χορογράφος. Τι αποκομίσατε από την εμπειρία σας εκεί;

Ό,τι αποκομίζω από κάθε εμπειρία. Τι θέλω και τι δεν θέλω, τι μου αρέσει και τι όχι. Κάθε εμπειρία για μένα είναι ένα σχολείο. Το σχολείο της ζωής δεν έχει αφετηρία ή προορισμό, έχει μόνο μαθητεία, αποδοχή και δρόμο!

-Θέλετε να μοιραστείτε μαζί μας ποια ελπίζετε να είναι η πορεία και η εξέλιξη του ROOM Dance Festival;

Εύχομαι να έχει μια αληθινή καλλιτεχνική πορεία με σεβασμό για τον καλλιτέχνη που παίρνει μέρος, αλλά και για το κοινό του. Ονειρεύομαι την εξέλιξή του όπως ο κάθε γονιός ονειρεύεται το παιδί του να ανοίξει τα φτερά του και να πετάξει ελεύθερο. Το πού θα φτάσει είναι άγνωστο, το πού θέλω να φτάσει ίσως να είναι ουτοπικό. Όλη η ομάδα που απαρτίζουμε το ROOM Dance Festival είμαστε ενεστωτικά παρόντες και έτοιμοι για όποιον προορισμό!

Photo Credit: Κώστας Βάγιας

Διαβάστε επίσης:

1ο Φεστιβάλ Χοροθεάτρου «Room» στο θέατρο Arroyo

x
Το CultureNow.gr χρησιμοποιεί cookies για την καλύτερη πλοήγηση στο site. Συμφωνώ