Η έκθεση «Το τέλος του Αιώνα» περιλαμβάνει πάνω από πενήντα έργα τέχνης του Damien Hirst, που έχουν φιλοτεχνηθεί στην αρχή της καριέρας του, όταν ήταν ένας απλός φοιτητής στο κολλέγιο Goldsmiths, έως και την ανάδειξη του σε έναν από τους κορυφαίους σύγχρονους καλλιτέχνες της Βρετανίας κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1990.
Έργα αυτής της περιόδου θα παρουσιαστούν στη γκαλερί Newport Street, στο Λονδίνο, συμπεριλαμβανομένων των πρώτων Spot Paintings του Hirst, που έμελλαν να γίνουν μερικά από τα πιο αναγνωρίσιμα έργα του. Αφού ανακάλυψε την εννοιολογική και μινιμαλιστική αισθητική ως μαθητής, ο Hirst άρχισε να εξερευνά την τέχνη χρησιμοποιώντας το καθαρό χρώμα ως θεμελιώδη αρχή για τα έργα του. Τα πρώτα παραδείγματα αυτής της τεχνικής, «7 Pans» (1987) και «Pink Boxes» (1988), εκτίθενται στην έκθεση.
Καθ’ όλη τη διάρκεια της καριέρας του, ο Hirst έχει εξετάσει με εμμονή και ευφυΐα τις πολύπλοκες σχέσεις μεταξύ ομορφιάς, θρησκείας, επιστήμης, ζωής και θανάτου. Η τέχνη του, κυρίως στα πρώιμα στάδια, δείχνει να είναι έντονα επηρεασμένη από την ιδέα του θανάτου, ενώ τα έργα του μοιάζουν να προσπαθούν να δώσουν μία απάντηση στα θεμελιώδη ερωτήματα της ανθρώπινης ύπαρξης. Ο ίδιος είχε δηλώσει: «Η τέχνη αφορά τη ζωή και δεν μπορεί να αφορά τίποτα άλλο. Δεν υπάρχει τίποτα άλλο».
Στην έκθεση μπορεί κανείς να δει και το διαβόητο έργο «Myth Explored, Explained, Exploded» (1993), όπου ένας καρχαρίας είναι κομμένος σε τμήματα τα οποία εκτίθενται χωριστά και το ένα δίπλα στο άλλο σε δεξαμενές φορμαλδεΰδης. Είναι σοκαριστικό αν αναλογιστεί κανείς πως φαίνεται να είναι ένας νεαρός καρχαρίας τίγρης, που σκοτώθηκε πριν καν μπορέσει να αναπαραχθεί. Τα νεκρά ζώα, που χρησιμοποιεί συχνά στις εγκαταστάσεις του, αναγκάζουν τους θεατές να εξετάσουν τον τρόπο σκέψης τους απέναντι στον θάνατο, καθώς αποκαλύπτουν την τόσο λεπτή διαχωριστική γραμμή μεταξύ ζωής και θανάτου. Η συχνή χρήση νεκρών ζώων στο έργο του Hirst έχει συναντήσει, πέρα από τον θαυμασμό, και πολλούς επικριτές. Η σελίδα artnet είχε δημοσιεύσει άρθρο, όπου έκανε λόγο για περίπου ένα εκατομμύριο ζώων που έχουν θυσιαστεί στον βωμό της τέχνης του.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
©Damien Hirst and Science Ltd.
Λίγο πιο πέρα υπάρχει ένα ακόμα τρομακτικά αστείο έργο, που έχει φιλοτεχνηθεί το 1997 και παρουσιάζει ένα ολόκληρο κρεοπωλείο μέσα σε φορμαλδεΰδη. Υπάρχουν σειρές λουκάνικων, κοτολέτας, μπριζόλας, ζαμπόν και άλλων “σουρεαλιστικών” κρεάτων. Τα κρέατα –που βρίσκονται εκεί ήδη 23 χρόνια- φαίνονται αφύσικα λευκά. Κάτω μια ζωηρή ζωγραφισμένη πινακίδα γράφει: “Σκάσε και φάε το γαμημένο δείπνο σου.”
Έργα που δεν έχουν εκτεθεί στο κοινό ποτέ ξανά στο παρελθόν, συμπεριλαμβάνονται στην έκθεση, όπως τα: «Art’s About Life, Art World is About Money» (1998), το οποίο απεικονίζει μια σκηνή οικιακού πλειστηριασμού σε μια γυάλινη και ατσάλινη θήκη, «Up, Up και Away» (1997), στο οποίο τρεις πάπιες έχουν βυθιστεί σε φορμαλδεΰδη, «Waster» (1997) που παρουσιάζει μια βιτρίνα γεμάτη με ιατρικά απόβλητα και «Prototype for Infinity» (1998), που αποτελείται από ένα μεγάλο ντουλάπι με χάπια.
Ο Damien Hirst πρωτοεμφανίστηκε στην λονδρέζικη καλλιτεχνική σκηνή όταν επιμελήθηκε την ομαδική έκθεση «Freeze» κατά τη διάρκεια του δεύτερου έτους του στο κολλέγιο Goldsmiths, η οποία ήταν και η απαρχή του νέου κύματος Βρετανών καλλιτεχνών (Young British Artists) οι οποίοι τάραξαν τα καλλιτεχνικά νερά και επαναπροσδιόρισαν τη σύγχρονη τέχνη.
Ο Hirst γεννήθηκε το 1965 στο Μπρίστολ και μεγάλωσε στο Λιντς της Αγγλίας. Μετακόμισε στο Λονδίνο το 1984 και σπούδασε Καλές Τέχνες στο κολλέγιο Goldsmiths από το 1986 έως το 1989. Ο Hirst κέρδισε το Βραβείο Turner το 1995 για το έργο του “Mother and Child Divided”. Το έργο παρουσίαζε μια αγελάδα και ένα μοσχάρι κομμένα σε τμήματα να εκτίθενται σε χωριστές δεξαμενές μέσα σε φορμαλδεΰδη. Οι δεξαμενές είχαν εγκατασταθεί σε ζεύγη, τα δύο μισά του μοσχαριού μπροστά από τα δύο μισά της μητέρας, με επαρκή χώρο μεταξύ κάθε ζευγαριού ώστε ένας επισκέπτης να μπορεί να περπατάει ανάμεσα τους και να βλέπει τα εσωτερικά των ζώων.
Από το 1987 και έπειτα, έχει πραγματοποιήσει περισσότερες από 90 ατομικές εκθέσεις σε όλο τον κόσμο. Το 2012, η Tate Modern του Λονδίνου παρουσίασε μια σημαντική αναδρομική έκθεση για το έργο του Hirst σε συνδυασμό με την Πολιτιστική Ολυμπιάδα του 2012. Τον Απρίλιο του 2017, παρουσίασε το πιο μεγαλεπήβολο έργο του μέχρι σήμερα, «Θησαυροί από το ναυάγιο του Απίστευτου», σε δύο χώρους μουσείων στη Βενετία.
H έκθεση θα είναι ανοιχτή για το κοινό έως τις 7 Μαρτίου του 2021.