Τενεσί Ουίλιαμς: Θέατρο εμπνευσμένο από τη ζωή

Σαν σήμερα φεύγει από τη ζωή, ο Τενεσί Ουίλιαμς και εμείς αναρωτιόμαστε: άραγε η ζωή είναι θέατρο και το θέατρο ζωή;

O Τενεσί Ουίλιαμς, ο αμερικάνος θεατρικός συγγραφέας αφήνει την τελευταία του πνοή στην Νέα Υόρκη, μια ημέρα σαν και αυτή. Μια ημέρα σαν και αυτή, όπου οι άνθρωποι ζούν, αναπνέουν, σκέπτονται και μιλούν, σκυθρωπά και βαριά. Όλοι κάτι κρύβουν. Όλοι αγωνιούν, όλοι γελούν, όλοι αγνοούν. Και η ζωή συνεχίζεται;

Πάντοτε μας ταλάνιζε το ερώτημα αν η ζωή γεννάει το θέατρο ή αν το θέατρο γεννάει τη ζωή -ή και τα δύο-. Στην περίπτωση του Τενεσί Ουίλιαμς, κλίνουμε στην τρίτη επιλογή.

Ο Ουίλιαμς, μεγάλωσε σε ένα ήσυχο μέρος στο Μισισίπι. Ναι εκεί, που και στις αμερικανικές ταινίες βλέπουμε τη ζωή να κυλάει φαινομενικά ομαλά, με αστικές οικογένειες να χαιρετιούνται κάθε πρωινό χαρούμενοι, πηγαίνοντας τα παιδιά τους στο σχολείο, μέχρι που ένα ειδεχθές έγκλημα να συμβεί.

Η οικογένεια του Τενεσί Ουίλιαμς; Της υψηλής κοινωνίας του Νότου. Τι σήμαινε όμως αυτό για τον ίδιο; Ένας πατέρας αλκοολικός, ο οποίος ήταν βίαιος προς όλα τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας. Η μητέρα, ήταν το πρώτο θύμα αυτού του κακοποιητή – άνδρα. Η αδερφή του Ουίλιαμς, η οποία αποτέλεσε και το στήριγμα του είχε διαγνωστεί με σχιζοφρένεια. Το κοινωνικό στίγμα, “απύθμενο”. Οι γονείς του Ουίλιαμς εγκρίνουν τη λοβοτομή στη Ρόουζ το 1937. Ο Ουίλιαμς, συντετριμμένος από αυτή την εγκληματική απόφαση της οικογένειας, δεν τους συγχωρεί ποτέ.

Και σε αυτό το σημείο μας έρχονται στο νού, τα απάνθρωπα αποτελέσματα του κοινωνικού στίγματος που διέπουν ένα από τα σημαντικότερα θεατρικά του έργα, “Λεωφορείον ο Πόθος”. Μια γυναίκα, η Μπλανς Ντιμπουά κακοποιείται από οικογενειακό της μέλος. Κανέις δεν την πιστεύει. Ούτε καν η αδερφή της. Η οικογένεια, την εξαπατά, και την στέλνει στο ψυχιατρείο. Καμία βοήθεια. Καμία κατανόηση. Μόνο κοινωνικός ρατσισμός, ο οποίος καταστρέφει ζωές. Η αντρική φιγούρα ενός μέθυσου κακοποιητή, η οποία ευθύνεται για τα δεινά γυναικών, κάνει την εμφάνιση του…

«Σε κάθε θεατρικό έργο πρέπει να υπάρχει ένα πρόσωπο με κάποια σκοτεινή, ακατανόητη πτυχή, που τα κίνητρά του να μην είναι κατανοητά.»

Kεντρική φωτογραφία θέματος: Library of Congress. New York World-Telegram & Sun Collection

x
Το CultureNow.gr χρησιμοποιεί cookies για την καλύτερη πλοήγηση στο site. Συμφωνώ