Τέσσερις βιρτουόζοι και τέσσερα πιάνα κατακλύζουν τη σκηνή του Μεγάρου Μουσικής με τον πλούσιο ήχο τους! Μια κορυφαία βραδιά αποκλειστικά για τον βασιλιά των οργάνων. Αγαπημένες μελωδίες μεταγραμμένες για τέσσερα πιάνααλλά και αυθεντικές συνθέσεις για δύο πιάνα ή τέσσερα χέρια εγκαινιάζουν τη νέα χρονιά για τον ιδιαίτερα επιτυχημένοΚύκλο Μεγάλοι Ερμηνευτές. Τέσσερις ερμηνευτές διεθνούς ακτινοβολίας, ο Γιάννης Βακαρέλης, ο Κυπριανός Κατσαρής, η Φερχάν Εντέρ και η Ελέν Μερσιέ θα παρουσιάσουν στη συναυλία τους στην Αίθουσα Χρήστος Λαμπράκης, το Σάββατο 10 Ιανουαρίου 2015 (ώρα έναρξης 8:30 μ.μ.) έργα Βάγκνερ, Βιβάλντι, Πουλένκ, Μπιζέ, Λιστ, Ραχμάνινοφ, Ραβέλ και Θεοδωράκη.
Έργα για δύο και τέσσερα πιάνα από το Μπαρόκ έως τον 20ό αιώνα
Η εισαγωγή της βραδιάς ανήκει στην Ουβερτούρα από την όπερα Τανχόυζερ του Ρίχαρντ Βάγκνερ (1813-1883) που θα ακουστεί σε μεταγραφή του Καρλ Μπούρχαρντ. Ακολουθεί ο Σλαβικός χορός έργο 72, αρ. 2 σε μι ελάσσονα (για τέσσερα χέρια) με τις γοητευτικές ρυθμικές εναλλαγές του που υπογράφει ο Τσέχος Αντονίν Ντβόρζακ (1841-1904). Και, από τον 19ο αιώνα επιστροφή στον 17ο και στον πατριάρχη του ιταλικού προκλασικισμού, τον Αντόνιο Βιβάλντι (1678-1741), και στο πλέον εμβληματικό έργο του Μπαρόκ, τις «Τέσσερις εποχές», από τις οποίες οι σολίστ της βραδιάς θα ερμηνεύσουν την Άνοιξη σε μεταγραφή του Νικόλα Οικονόμου. Η επόμενη μουσική εικόνα περιλαμβάνει την Επιβίβαση για τα Κύθηρα (για δύο πιάνα) του Φρανσίς Πουλένκ (1899-1963), ενός από τους βασικότερους και τολμηρότερους ανανεωτές της γαλλικής μουσικής. Από το γαλλικό περιβάλλον –του 19ου αιώνα όμως– προέρχεται και η επόμενη κοσμαγάπητη σύνθεση του Ζωρζ Μπιζέ (1838-1875), η Φαντασία Κάρμεν (σε μεταγραφή του Αχιλλέα Γουάστωρ), την οποία θα διαδεχθούν το Εμβατήριο Ράκοζι του Φραντς Λιστ (1811-1886) και η Ταραντέλα από τη Σουίτα αρ. 2, έργο 17 για 2 πιάνα του Σεργκέι Ραχμάνινοφ (1873-1943). Λίγο πριν από το τέλος του προγράμματος αυτής της ξεχωριστής συναυλίας για τέσσερα πιάνα, το κοινό θα έχει τη σπάνια ευκαιρία να απολαύσει το περίφημο Μπολερό του Μωρίς Ραβέλ (1875-1937) σε μεταγραφή του Ζακ Ντριγιόν. Ο επίλογος ανήκει σε ένα από τα πιο διάσημα έργα του Μίκη Θεοδωράκη, στη Σουίτα Ζορμπάς, η οποία θα παρουσιασθεί σε μεταγραφή του Αχιλλέα Γουάστωρ.
Ο Γιάννης Βακαρέλης…
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
… πραγματοποιεί διεθνή καριέρα μετά την απονομή του πρώτου βραβείου στον Διεθνή Διαγωνισμό Πιάνου «Βασίλισσα Σοφία» (Μαδρίτη το 1979). Έχει συνεργαστεί με διακεκριμένους μαέστρους (Ρατλ, Ντέηβις, Μαζούρ, Ροστροπόβιτς, Ασκενάζυ, Ντυτουά, Μενουχίν, Μάρρινερ, Έσενμπαχ, Γιανόφσκι, Μέτα, Μάαζελ, Άλμπρεχτ, Σάλονεν, Οράμο, κ.ά.). Έχει συμπράξει με κορυφαίες ορχήστρες: Γκεβάντχαους της Λειψίας, Συμφωνική της Βαυαρικής Ραδιοφωνίας, Στάατσκαπελλε της Δρέσδης, Ορχήστρα του Παρισιού, Εθνική Ορχήστρα της Γαλλίας, Συμφωνική της Πόλης του Μπέρμιγχαμ, Βασιλική Φιλαρμονική, Philharmonia, Συμφωνική της Βιέννης, Μοτσαρτέουμ του Σάλτσμπουργκ, Εθνική της RAI, Φιλαρμονική της Δρέσδης, κ.ά. Προσκαλείται στις μεγαλύτερες αίθουσες της Ευρώπης, της Βορείου και Νοτίου Αμερικής, της Ιαπωνίας και της Άπω Ανατολής, καθώς και σε διεθνή φεστιβάλ (Προμς του Λονδίνου, Σλέσβιχ-Χόλσταϊν, Λα Ροκ ντ’ Αντερόν, Σπολέτο, Μπρέσα-Μπέργκαμο, Έχτερναχ, Τσίντρα, Ενέσκου και Γκστάαντ). Δραστηριοποιείται εξίσου ως σολίστ και μουσικός δωματίου συμπράττοντας με διάσημους καλλιτέχνες και σχήματα. Έχει ηχογραφήσει εκτενώς για μεγάλες εταιρείες έργα Μπραμς, Προκόφιεφ, Λιστ και Γκέρσουιν,αποσπώντας εξαιρετικές κριτικές από έγκυρα περιοδικά. Από τις πρόσφατες εμφανίσεις του ξεχωρίζουν αυτές με τη Φιλαρμονική της Γαλλικής Ραδιοφωνίας υπό τον Γιουτάκα Σάντο, με την Weiner Concertverein υπό τον Βλαντίμιρ Φεντοσέεφ, τη Φιλαρμονική της Δρέσδης υπό τον Νικολάι Αλεξέεφ και με την Ορχήστρα του Αγίου Μαρτίνου των Αγρών υπό τον Σερ Νέβιλ Μάρρινερ. Ο Γιάννης Βακαρέλης είναι καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ Ναυπλίου από την ίδρυσή του (1991). Την προηγούμενη καλλιτεχνική περίοδο, έκανε το ντεμπούτο του στο Κάρνεγκι Χολ της Νέας Υόρκης και δίδαξε σε σεμινάρια τελειοποίησης στο Πανεπιστήμιο Cornell και στο Κολέγιο Bard των Ηνωμένων Πολιτειών. Έχει βραβευτεί από τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας με τον Χρυσό Φοίνικα για τις υπηρεσίες του στη μουσική.
Ο πιανίστας και συνθέτης Κυπριανός Κατσαρής…
… έχει χαρακτηριστεί ως ένας από τους πλέον αντισυμβατικούς ερμηνευτές της διεθνούς σχολής του σύγχρονου πιάνου.Συγκαταλέγεται από έγκριτα μουσικά έντυπα στους 100 καλύτερους πιανίστες του 20ού αιώνα, ενώ το όνομά του συμπεριλαμβάνεται στα λήμματα έγκυρων μουσικών εγκυκλοπαιδικών σειρών και λεξικών, καθώς και μουσικολογικών συγγραμμάτων. Απόφοιτος του Conservatoire του Παρισιού, ο γαλλοκυπριακής καταγωγής καλλιτέχνης έκανε το ντεμπούτο του στα 1966 στο Θέατρο των Ηλυσίων Πεδίων. Έχει διακριθεί σε διεθνείς διαγωνισμούς πιάνου και μουσικής δωματίου.Έχει συμπράξει με τις σπουδαιότερες ορχήστρες του κόσμου (Φιλαρμονική Βερολίνου και της Μόσχας, Ορχήστρα του Κλήβελαντ, Κονσέρτχεμπαου του Άμπστερνταμ κ.ά.) και με μεγάλους μαέστρους (Μπερνστάιν, Μαζούρ, Μάρινερ, Ρατλ,Ροστροπόβιτς, Αρνονκούρ, Όρμαντυ κ.ά.). Έχει στο ενεργητικό του πολλές ηχογραφήσεις για σόλο πιάνο καθώς και για πιάνο και ορχήστρα (Γ. Σ. Μπαχ, Μπραμς, Μέντελσον, Μότσαρτ, κ.ά.), αρκετές από τις οποίες έχουν κερδίσει διεθνώς αναγνωρισμένα βραβεία. Σημαντικές στιγμές στην καριέρα του ήταν το θριαμβευτικό του ρεσιτάλ με έργα Σοπέν στο Κάρνεγκι Χολ, το 1999, όπου το κοινό τον χειροκρότησε όρθιο, η συμμετοχή του στην εναρκτήρια συναυλία για τον εορτασμό των 250 χρόνων από τη γέννηση του Μότσαρτ και η συμμετοχή του σε δύο συναυλίες στο Πεκίνο, με την ευκαιρία των Ολυμπιακών Αγώνων, στα οποία παρουσιάστηκε σε παγκόσμια πρώτη το κοντσέρτο China Jubilee για δέκα πιάνα του Κούι Σιγκουάνγκ, καθώς και ένας αυτοσχεδιασμός επάνω σε μια αρχαιοελληνική μελωδία και κινεζικούς σκοπούς ως φόρος τιμής στο ολυμπιακό ιδεώδες. Κυπριανός Κατσαρής έχει λάβει μέρος σε σειρά εκπομπών του ιαπωνικού δικτύου ΝΗΚ για τον Σοπέν (μαθήματα τελειοποίησης και προσωπική ερμηνεία), ενώ έχει διδάξει σε master classes στη Βόρειο και Κεντρική Αμερική, στην Ευρώπη και την Άπω Ανατολή. Το 2006, εκατόν είκοσι χρόνια μετά τον θάνατο του Φραντς Λιστ, ήταν ο πρώτος πιανίστας που έδωσε μαθήματα τελειοποίησης στο σπίτι του θρυλικού μουσουργού και πιανίστα. Για την καλλιτεχνική του προσφορά τού έχουν απονεμηθεί τιμητικοί τίτλοι από την κυβέρνηση του Λουξεμβούργου, της Γαλλίας, της Κύπρου και από την UNESCO. Είναι μέλος της Ένωσης «Καλλιτέχνες για την ειρήνη» και Επίτιμος Πρόεδρος του Συλλόγου «Lisztomanias International».
Η καναδή πιανίστα Ελέν Μερσιέ…
… έδωσε δείγματα του ταλέντου της σε πολύ μικρή ηλικία αποσπώντας βραβεία σε σημαντικούς εθνικούς διαγωνισμούς, καθώς και στον Διεθνή Διαγωνισμό Μουσικής Δωματίου της Πράγας. Σε ηλικία 15 ετών έγινε δεκτή από τη Μουσική Ακαδημία της Βιέννης. Συνέχισε τις πιανιστικές σπουδές της με υποτροφία αρχικώς στην Σχολή Julliard της Νέας Υόρκης και αργότερα στο Ανώτερο Εθνικό Ωδείο και την École Normale de Musique του Παρισιού με καθηγητές τους Πιερ Σανκάν και την Ζερμαίν Μουνιέ αντιστοίχως, ενώ εξακολουθεί να μελετά πιάνο και μουσική δωματίου με διάσημους σολίστ. Τακτική προσκεκλημένη μεγάλων γαλλικών φεστιβάλ και γνωστών γαλλόφωνων ραδιοφωνικών σταθμών, η Ελέν Μερσιέεμφανίζεται συχνά, είτε ως σολίστ είτε ως μέλος σχημάτων μουσικής δωματίου, σε φημισμένες αίθουσες της Ευρώπης και της Βορείου Αμερικής. Έχει συνεργαστεί με ευρωπαϊκές και βορειοαμερικανικές ορχήστρες διεθνούς κύρους και λαμπρούς μαέστρους (Μέτα, Μαζούρ, Σπιβάκοφ, Οζάουα, Ντυτουά, Μπυτσκόφ, κ.ά.), με διάσημους σολίστ (Ακάρντο, Γκούτμαν, Ροστροπόβιτς, Κορσιά, Ρενώ και Γκωτιέ Καπυσόν κ.λπ.), καθώς και με γνωστά σύνολα μουσικής δωματίου (Κουαρτέτα Γκεβάντχαους, Λειψίας, Βιρτουόζοι της Μόσχας). Συμμετέχει επίσης σε πιανιστικά ντουέτα με, την Μπριγκίτε Ένγκερερ, τον Μπόρις Μπερεζόφσκυ και τον Λουί Λορτί με τον οποίο έχουν ηχογραφήσει δύο βραβευμένους δίσκους ακτίνας με έργα Ραβέλ, Σούμπερτ και Μότσαρτ. Εξίσου επιτυχημένη ήταν ακόμη η έκδοση δισκογραφικού αφιερώματος στον Ερνέστ Σωσσόν με την Ελέν Μερσιέ και τον Βλαντίμιρ Σπιβάκοφ, που απέσπασε τα εγκωμιαστικά σχόλια του κοινού και των κριτικών. Η γαλλική κυβέρνηση την έχει τιμήσει με τον τίτλο του «Ιππότη του Τάγματος των Γραμμάτων και των Τεχνών».
Η Φερχάν Εντέρ…
… εμφανίζεται κυρίως μαζί με την αδελφή της, με την οποία έχουν καθιερωθεί ως το πιο ελπιδοφόρο πιανιστικό ντούο της νεότερης γενιάς (ντούο Φερχάν και Φερζάν Εντέρ). Γεννημένες στο Τοκάτ, ένα μικρό χωριό της Βόρειας Τουρκίας, οι αδελφές Εντέρ σπούδασαν πιάνο στο Ωδείο της Άγκυρας. Σε νεανική ηλικία έλαβαν μέρος στον Διεθνή Πιανιστικό Διαγωνισμό «Alessandro Casagrande» (Ιταλία), όπου τους απενεμήθη το ειδικό βραβείο της κριτικής επιτροπής. Ακολούθησαν και άλλες διακρίσεις, μεταξύ των οποίων το πρώτο βραβείο στον Διεθνή Διαγωνισμό για Πιανιστικά Ντούο στο Αμβούργο. Το 1985, μετοίκησαν στην Αυστρία όπου σπούδασαν στη Μουσική Ακαδημία της Βιέννης με τους Φλόρες και Μπαντούρα-Σκόντα. Μέντοράς τους υπήρξε ο Άλφονς Κοντάρσκι, ενώ έχουν δεχθεί επιρροές στο παίξιμό τους από τους Χόροβιτς, Σοκολόφ, Γκουλντ, Γκούλντα, καθώς και από τις αδελφές Λαμπέκ. Έχουν πραγματοποιήσει εμφανίσεις και περιοδείες στην Ευρώπη, την Άπω Ανατολή, καθώς και τη Βόρειο και Νότιο Αμερική, έχουν συμμετάσχει σε γνωστά ευρωπαϊκά φεστιβάλ και συνεργάζονται τακτικά με καλλιτέχνες στην παρουσίαση παραστάσεων μουσικής και ποίησης. Έχουν συμπράξει με τις μεγαλύτερες ορχήστρες υπό τη διεύθυνση σπουδαίων μαέστρων (Άξελροντ, Γκραφ, Γκρίφινς, Πόμμερ, Σούνταντ, Βλαντάρ και Βολφ) και έχουν εκδώσει πολλούς δίσκους ακτίνας από τους οποίους ξεχωρίζουν το βραβευμένο Vivaldi Reflections, το cd 1001 νύχτες με μεταγραφές έργων Ρίμσκι-Κόρσακοφ, Μποροντίν, Μπαλάκιρεφ και Μότσαρτ και η ζωντανή ηχογράφηση των Carmina Burana του Ορφ με χορωδία, σολίστ, δύο πιάνα και κρουστάαπό το Φεστιβάλ του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν. Το 2003, οι αδελφές Εντέρ ανακηρύχθηκαν Πρέσβειρες Καλής Θέλησης της Unicef.
– Richard Wagner: Εισαγωγή Τανχώυζερ (μεταγραφή, Carl Burchard)
– Antonín Dvořák: Σλαβικός χορός αρ. 2, έργο 72 (για τέσσερα χέρια)
– Antonio Vivaldi: Άνοιξη, από τις «Τέσσερις εποχές» (μεταγραφή: Νικόλας Οικονόμου)
– Francis Poulenc: L’embarquement pour Cythère (για δύο πιάνα)
– Georges Bizet: Φαντασία Κάρμεν (μεταγραφή: Αχιλλέας Γουάστωρ)
– Franz Liszt: Εμβατήριο Ράκοζι
– Σεργκέι Ραχμάνινοφ: Ταραντέλα από τη Σουίτα αρ. 2, έργο 17 για 2 πιάνα
– Maurice Ravel: Μπολερό (μεταγραφή: Jacques Drillon)
– Μίκης Θεοδωράκης: Σουίτα Ζορμπάς (μεταγραφή: Αχιλλέας Γουάστωρ)