Τέσσερις εποχές: Σύγχρονος χορός στο Μικροσκοπικό Θέατρο

Στις «Τέσσερις Εποχές» του Μικροσκοπικού Θεάτρου, το Σάββατο 5 Νοεμβρίου, η Αναστασία Λύρα ιχνογραφεί τις κινήσεις του χορού πάνω σε τέσσερα κομμάτια μουσικής για πιάνο του Κλωντ Ντεμπυσσύ.

«Χορός δωματίου, Γαλλική κατάδυση» για τέταρτη εβδομάδα στο Μικροσκοπικό Θέατρο. Ένα σύνολο από οκτώ προγράμματα χορού με γαλλική μουσική που θα διαρκέσει έως τις 3 Δεκεμβρίου, υπό την αιγίδα του Γαλλικού Ινστιτούτου.

Στις «Τέσσερις Εποχές» του Μικροσκοπικού Θεάτρου, το Σάββατο 5 Νοεμβρίου, η Αναστασία Λύρα ιχνογραφεί τις κινήσεις του χορού πάνω σε τέσσερα κομμάτια μουσικής για πιάνο του Κλωντ Ντεμπυσσύ. Είναι η αισθησιακή παρουσία της φύσης στο έργο του Γάλλου συνθέτη καθώς και η ελαστικότητα και η σωματικότητα των ρυθμών του που επιτρέπουν στη χορογράφο να σχεδιάσει το τετράπτυχο των εποχών του έτους πάνω σε μουσική που δεν γράφτηκε για το συγκεκριμένο θέμα. Μια ιδιαίτερη εκλεκτική συγγένεια του ήχου των μουσικών κομματιών με το εικαστικό στοιχείο διευκολύνει την αντιστοίχιση της κίνησης με τη μουσική. Τα έργα ερμηνεύουν η Αναστασία Λύρα, η Αλίκη Κόντζιου–Γούσα και η Αθηνά Κυρούση.  Η χορογραφία, τα κοστούμια και οι φωτισμοί είναι της Αναστασίας Λύρα.


Άνοιξη

Η «Άνοιξη» είναι λαμπερή σαν το πρωινό φως του Απρίλη. Τις ανθισμένες κερασιές του ιαπωνικού τοπίου ζωντανεύουν οι άπω-ανατολικές κλίμακες της μουσικής. Ο χορός, στοχαστικός και εκστατικός ταυτόχρονα, εμπνέεται από τον «ιαπωνισμό» της μουσικής.

Μουσική: Claude Debussy, Pagodes (Παγόδες) | Χορός: Αναστασία Λύρα


Καλοκαίρι

Το «Καλοκαίρι» μας ταξιδεύει στην Ανδαλουσία του ισπανικού νότου. Είναι φλογερό και αρωματικό σαν τον νυχτερινό αέρα της Αλάμπρας. Ο χορός παρόλα αυτά δεν κάνει καμιά φανερή αναφορά στο ύφος του ισπανικού χορού. Μοιάζει να εμπνέεται κυρίως από την ένταση ανάμεσα στην αφαίρεση της αραβικής γεωμετρικής τέχνης και τον αισθησιασμό των μορφών που χτίζει ο συνθέτης πάνω στην αραβική μουσική κλίμακα.

Μουσική: Claude Debussy, La soirée dans Grenade (Βραδάκι στη Γρανάδα) | Χορός: Αλίκη Κόντζιου – Γούσα


Φθινόπωρο

Το «Φθινόπωρο» είναι, όσο αφορά στη μουσική, το λιγότερο «εικαστικό» ή «ιμπρεσιονιστικό» από τα μουσικά έργα του τετράπτυχου των Εποχών. Είναι ένα κομμάτι λυρικό και αισθαντικό, χωρίς φανερές αναφορές στην φύση. Ο χορός χτίζει τη γέφυρα προς το θέμα του φθινόπωρου με βάση το συναισθηματικό περιεχόμενο της μουσικής, ζωντανεύοντας μια εικόνα που συγκεράζει το αίσθημα της πληρότητας με μια γλυκιά μελαγχολία και την ολοκλήρωση με τη νοσταλγία.

Μουσική: Claude Debussy, Ballade Slave (Σλαβική μπαλάντα) | Χορός: Αναστασία Λύρα


Χειμώνας

Μέσα στο χιονισμένο ερημικό τοπίο που ζωγραφίζει η μουσική, ο «Χειμώνας» είναι η προσωποποίηση του χορού της χιονοθύελλας. Είναι ένας μοναχικός γίγαντας που κουβαλάει στις πλάτες του τον κόσμο, σαν την πιο μελαγχολική ανάμνηση του δακρυσμένου κλόουν και σαν την τελευταία αυθεντική μορφή του βενετσιάνικου καρναβαλιού.

Μουσική: Claudee Debussy, Des pas sur la neige (Βήματα στο χιόνι) | Χορός: Αλίκη Κόντζιου – Γούσα


Danza Mínima– El Árbol

(Ελάχιστος Χορός – To Δένδρο)

Μια χορευτική σπουδή με θέμα τη σύγκριση της ισορροπίας της χορεύτριας με την ισορροπία του δέντρου. Η στατική ισορροπία της χορεύτριας είναι ασταθής, εξ αιτίας της μικρής βάσης στήριξης που παρέχει το ανθρώπινο πέλμα. Το δέντρο αντίθετα είναι εξαιρετικά ευσταθές χάρη στη ρίζα του. Τί είναι αυτό που κάνει τη χορεύτρια ικανή να μοιάζει με δέντρο, αν το επιλέξει; Ικανή να δημιουργεί την ψευδαίσθηση της ευστάθειας του δέντρου, να μοιάζει πως έχει «φυτρώσει» στο πάτωμα , όταν το επιθυμεί; Το νευρικό σύστημα που με οδηγό τη φαντασία συντονίζει τις δράσεις του σώματος που ισορροπεί, μοιάζει μορφολογικά (κατά σύμπτωση;;;) με τη ρίζα του δέντρου. Άρα το σώμα της χορεύτριας είναι ικανό να ισορροπεί προς στιγμήν όπως το δέντρο γιατί περιέχει τη ρίζα μέσα του!

Μουσική: Edgard Varèse, Déserts| Χορός: Αθηνά Κυρούση | Διάρκεια: 15 λεπτά

x
Το CultureNow.gr χρησιμοποιεί cookies για την καλύτερη πλοήγηση στο site. Συμφωνώ