Από ό,τι φαίνεται, τα δεδομένα αλλάζουν σταδιακά για τον κόσμο της τέχνης, καθώς όλο και περισσότερα μουσεία και ιδρύματα προσπαθούν να γίνουν λιγότερο «κλειστά», να αποδεχτούν την πολυπολιτισμικότητα και να προβάλουν καλλιτέχνες διαφορετικών φυλών, φύλου κ.ο.κ.
Μέσα σε αυτήν τη χρονιά, καλλιτέχνες και καλλιτέχνιδες αναδύθηκαν από τις σκιές της ιστορίας και η δουλειά τους αναγνωρίστηκε λίγο περισσότερο.
Μεταξύ αυτών ήταν οι:
Karimeh Abbud
Ήταν η πρώτη γυναίκα η οποία διαχειρίστηκε ένα στούντιο για πορτρέτα στην Παλαιστίνη. Τράβηξε αξιομνημόνευτες φωτογραφίες Παλαιστίνιων της μεσαίας τάξης και, παρά το γεγονός ότι θεωρείται πως ήταν από τις πρώτες γυναίκες φωτογράφους στον Αραβικό κόσμο, δεν ήταν σχεδόν καθόλου γνωστή μέχρι την έκθεση των φωτογραφιών της στον τεχνοχώρο Darat al Funun. Οι φωτογραφίες της παρουσιάστηκαν στην έκθεση «Η καινούργια γυναίκα πίσω από την κάμερα» στο Metropolitan Museum of Art η οποία βρίσκεται τώρα στην National Gallery of Art της Ουάσινγκτον.
Pacita Abad
Η Φιλιππινέζα Pacita Abad (η οποία απεβίωσε το 2004) χρησιμοποιούσε μια τεχνική που αποκαλούσε “trapunto” για τους πίνακές της. Στα έργα της, που αφορούσαν την εμπειρία της μετανάστευσης, έδινε υφή στους καμβάδες της, ράβοντάς τους. Η έκθεση των έργων της, που έλαβε χώρα στο Jameel Arts Centre (σχεδιάζεται μία ακόμη για το 2023 στο Walker Art Center στη Μινεάπολη), ήταν μια καλή ένδειξη πως η καλλιτέχνιδα δεν λάμβανε την αναγνώριση που της άξιζε για περισσότερο καιρό από όσο θα έπρεπε.
Hervé Télémaque
Πρόκειται για έναν αρκετά σημαντικό καλλιτέχνη της γαλλικής σκηνής, τα έργα του οποίου ακολουθούν πολλαπλά καλλιτεχνικά ρεύματα, όπως ο Σουρεαλισμός. Στα έργα του περιλαμβάνονται, μεταξύ άλλων, εικόνες που μοιάζουν με διαφημιστικά και προσωπογραφίες, και ενίοτε καταπιάνονται με το σχολιασμό πολιτικών ζητημάτων, όπως η ιστορία της αποικιοκρατίας στην Aϊτή. Ο ζωγράφος έχει γεννηθεί στην Aϊτή και σήμερα είναι 83 ετών. Φέτος η Serpentine Galleries του Λονδίνου φιλοξενεί τα έργα του.
Koga Harue
Ο Koga Harue έζησε μέχρι τα 38 του έτη, αλλά έγινε ένας από τους σημαντικότερους καλλιτέχνες της Ιαπωνίας, στις αρχές του 20ου αιώνα. Τα έργα του παρουσιάστηκαν στην έκθεση του Metropolitan Museum of Art, «Σουρεαλισμός πέρα από τα σύνορα». Ο καλλιτέχνης χρησιμοποιούσε ένα στυλ γνωστό ως kikai-shugi (machine-ism), ενώ υποστήριζε τον Επιστημονικό Σουρεαλισμό (Scientific Surrealism). Το 2010, στο Museum of Modern Art (Hayama) της Ιαπωνίας, είχε γίνει ένα αναδρομικό αφιέρωμα στο έργο του το οποίο, όμως, κρίνεται σημαντικό να αναδειχθεί και στον δυτικό κόσμο.
Πηγή: ARTnews
Κεντρική εικόνα θέματος: Έκθεση των έργων της Pacita Abad στο Museum of Contemporary Art and Design (Μανίλα), 2018. Η φωτογραφία παραχωρήθηκε από το Pacita Abad Estate/Photo Pioneer Studios | Πηγή: ARTnews