Έκοβα µ’ ένα τσεκούρι ξύλα και τα έβαζα µέσα σ’ ένα καλάθι. Μου άρεσε αυτή η δουλειά, µ’ ευχαριστούσε να βλέπω ότι χειρίζοµαι µε άνεση το τσεκούρι, σχεδόν όπως ο µπαµπάς, οι θείοι µου. Ήταν εκεί και µια µεγάλη εγκυκλοπαίδεια µε κόκκινο δερµατόδετο εξώφυλλο, και της δίνω κι εκεινής µια τσεκουριά! Κι αφού την έκοψα –όχι ακριβώς στη µέση–, άρχισα µε ενδιαφέρον να την ξεφυλλίζω. Έβλεπα εικόνες που τις είχα λέει ξαναδεί και µου προκαλούσαν νοσταλγία, έβλεπα κι άλλα πράγµατα. Η σταύρωση (του Χριστού να υποθέσω;) πολλές φορές. Τα πουλιά. Ο άντρας µε τα µαύρα. Τα µικρούλικα οστά σε µια ταράτσα, σαν µέσα σ’ ένα κόσκινο. Δίπλα βελόνα και κλωστή. Αναρωτιόµουν αν θα του άρεσε να στείλω µερικά τέτοια στον Τάδε… Κάτι και για το δάσος του Βραδεµβούργου. Μια µαύρη τραγουδίστρια πάνω στη χλόη µισοξαπλωµένη, δίπλα σε µια πόλη. Τα παιδιά που έρχονταν απ’ το σχολείο τρώγοντας κάστανα ωµά. Είπα σε κάποιον πως συχνά τώρα τελευταία βλέπω τον Jo. στον ύπνο µου, ποιος ο λόγος; Τα Τετράδια ονείρων είναι ένα παράξενο και απρόσµενο βιβλίο, όπου η Ζυράννα Ζατέλη αποκαλύπτει τις θρυαλλίδες της γραφής της, τις µύχιες εικόνες που δηµιούργησαν το µαγικό της σύµπαν· ένα γοητευτικό ταξίδι στον κόσµο των ονείρων της –πρωταρχική ύλη της πεζογραφίας της–, µε τα αινίγµατα του υποσυνείδητου που η ίδια επέλεξε να καταγράψει ανασύροντάς τα από το χάος της ενύπνιας ζωής.
Τα Τετράδια ονείρων είναι ένα παράξενο και απρόσµενο βιβλίο, όπου η Ζυράννα Ζατέλη αποκαλύπτει τις θρυαλλίδες της γραφής της, τις µύχιες εικόνες που δηµιούργησαν το µαγικό της σύµπαν· ένα γοητευτικό ταξίδι στον κόσµο των ονείρων της –πρωταρχική ύλη της πεζογραφίας της–, µε τα αινίγµατα του υποσυνείδητου που η ίδια επέλεξε να καταγράψει ανασύροντάς τα από το χάος της ενύπνιας ζωής.
Η Ζυράννα Ζατέλη γεννήθηκε στον Σοχό Θεσσαλονίκης το 1951. Σπούδασε θέατρο στην Αθήνα, μα δεν ασχολείται παρά με το γράψιμο. Η Περσινή αρραβωνιαστικιά είναι το πρώτο της βιβλίο με διηγήματα (1984). Ακολούθησε το Στην ερημιά με χάρι (1986), επίσης με διηγήματα. Το 1993 εκδόθηκε το μυθιστόρημά της Και με το φως του λύκου επανέρχονται (Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος 1994) και το 2001 το μυθιστόρημα Ο θάνατος ήρθε τελευταίος, πρώτο μέρος της τριλογίας Με το παράξενο όνομα Ραμάνθις Ερέβους (Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος 2002). Το 2006 κυκλοφόρησε το αφήγημα Οι μαγικές βέργες του αδελφού μου, το 2009 το μυθιστόρημα Το πάθος χιλιάδες φορές, δεύτερο μέρος της τριλογίας Με το παράξενο όνομα Ραμάνθις Ερέβους, και το 2011 η συλλογή αφηγημάτων Ηδονή στον κρόταφο. Το 2010 τιμήθηκε με το Βραβείο Μυθιστορήματος της Ακαδημίας Αθηνών για το σύνολο του έργου της. Τα βιβλία της μεταφράστηκαν και κυκλοφορούν στην Γαλλία, την Γερμανία, την Ιταλία, την Ολλανδία, την Σερβία, την Λιθουανία και στις ΗΠΑ.
