«Θάλασσα όπως έρως»: Ομαδική έκθεση ζωγραφικής και γλυπτικής στη γκαλερί Καψιώτη

«Όταν οι χρωστήρες & η σμίλη υμνούν έναν αιώνιο έρωτα»

Δεκαεννέα καταξιωμένοι εικαστικοί υμνούν με τους χρωστήρες και τη σμίλη τους το αέναο παιχνίδι της θάλασσας με τον ήλιο.Τα συναισθήματα που γεννιούνται στον άνθρωπο όταν το μάτι του ατενίζει το «απέραντο γαλάζιο» ή όταν απολαμβάνει την απόλυτη αίσθηση ελευθερίας στα λυτρωτικά νερά της μεγάλης αγαπημένης.

Η έκθεση που παρουσιάζεται στη γκαλερί Καψιώτη, διοργανώνεται στα πλαίσια των εκδηλώσεων «Ημέρες Θάλασσας» που πραγματοποιούνται για έβδομη συνεχή χρονιά στην πόλη του Πειραιά. Θα την εγκαινιάσει ο Δήμαρχος Πειραιά κύριος Γιάννης Μώραλης την Παρασκευή 28 Μαΐου

Στην έκθεση «Θάλασσα όπως έρως» συμμετέχουν οι καλλιτέχνες:

Ζωγράφοι: Αδαμάκης Γιάννης , Ανδριανός Σωτήρης, Βέργη Χρύσα, Βατανίδης Στάθης, Καπελιάρη Ράνια, Κτιστοπούλου Μαρία, Μπάικας Ραφαήλ , Παλλαντζάς Χρήστος, Ρήνας Βαγγέλης, Σάμιος Παύλος, Σαριδάκης Μανώλης, Σόλιδακης Βασίλης, Σόρογκας Σωτήρης, Τόλης Κωνσταντίνος, Χάρος Μανώλης .

Γλύπτες: Γαβαλάς Στέλιος , Λίτη Αφροδίτη, Καλαφάτης Νίκος, Καστρινάκης Αντώνης

«Θάλασσα όπως έρως»

Ο «Οίνοψ Πόντος» όπως την ονομάζει ο Όμηρος εμπνέει στη διάρκεια των αιώνων αριστουργήματα ποίησης, λογοτεχνίας ζωγραφικής και γλυπτικής.

Με το επίθετο «Οίνοψ» ο Όμηρος αναφέρεται στο χρώμα που παίρνει το πέλαγο τους καλοκαιρινούς και φθινοπωρινούς μήνες, όταν το φως του ήλιου είναι έντονο, η θάλασσα κοντά στον ορίζοντα έχει πολύ συχνά μια απόχρωση μωβ, ενώ ο ορίζοντας ελαφρά ροδίζει.

Από το βαθύ μπλε ως το γαλαζοπράσινο το ασημένιο , και το ομηρικό ιοειδές πολλές οι αποχρώσεις που παίρνει η θάλασσα όταν «ερωτοτροπεί» με το φως του ήλιου ή της σελήνης.

Αυτά τα χρώματα, αυτή η απαράμιλλη ομορφιά είναι η έμπνευση για τα έργα που θα δει ο επισκέπτης της έκθεσης «Θάλασσα όπως έρως».

Το βλέμμα θα χαθεί στα βάθη της. Το μυαλό θα παρασυρθεί σε συναρπαστικά ταξίδια. Η ψυχή θα θυμηθεί τη χαρά που της δίνουν τα παιχνίδια με τα γαλάζια νερά. Αυτή τη χαρά βλέπουμε στις εξαιρετικές «κολυμβήτριες» της Αφροδίτης Λίτη. Είναι ζωγραφισμένη στα πρόσωπα τους. Είναι χαραγμένη σε όλες τις λεπτομέρειες των γλυπτών.

Βαθιά μπλε η «ψυχή» της θάλασσας στο έργο της Χρύσας Βέργη, «Ελλάδα» βρίσκεται σε μια αιώνια συνομιλία με το βράχο. Σαν νιφάδες οι παφλασμοί του λευκού κύματος στο νερό, «μάρτυρες» αυτής της άλλοτε ήρεμης και άλλοτε έντονης συνομιλίας. Μέγας τεχνίτης στο να χαρίζει αιωνιότητα στη στιγμή ο Παύλος Σάμιος. Η πεμπτουσία του ελληνικού καλοκαιριού σε έναν πίνακα ζωγραφικής.

Η θάλασσα και δίπλα το τραπέζι με το τρατζιστοράκι , ένας φάκελος τα γραμματόσημα και ένα γράμμα που ίσως περιγράφει πώς πέρασε ο συντάκτης του τις διακοπές. Ο καφές και το παγωμένο νερό απαραίτητη «συντροφιά» .

«Ατίθαση» και ασίγαστη η θάλασσα στα έργα της Μαρίας Κτιστοπούλου «Φλοίσβος» και «Θάλασσα»

Αγέρωχος ο βράχος υψώνεται επιβλητικός στα γκριζογάλανα νερά στο έργο του Βαγγέλη Ρήνα.

Η δίνη & η άγρια ομορφιά του στροβίλου απεικονίζεται στο έργο του Παναγιώτη Σιάγκρη.

Το άπλετο φως του καλοκαιριού και η ξενοιασιά του παιδιού στην παραλία αποτυπώνεται στο έργο του Σωτήρη Ανδριανού.

Στο έργο του Στάθη Βατανίδη συναντάμε το παιχνίδι με τα νερά. Οι κολυμβητές απολαμβάνουν τα δώρα του καλοκαιριού.

Η αρμονική συνύπαρξη της θάλασσας με την ομορφιά του τοπίου αποτυπώνεται στα έργα του Μανώλη Χάρου.

Επιβλητικός ο συνδυασμός του γαλάζιου της θάλασσας και του λευκού των βότσαλων, αφαιρετική η δυναμική στο έργο του Σωτήρη Σόρογκα.

Ένα κορίτσι βουτάει τα πόδια του στο νερό. Οι σκέψεις του συνυπάρχουν αρμονικά με το καλοκαιρινό τοπίο στο έργο του Ραφαήλ Μπάικα.

«Ο έρωτας – το τραγούδι του κι οι ορίζοντες του ταξιδιού του – κι η ηχώ της νοσταλγίας του …. Ένα καράβι» Ο. Ελύτης

Ταξίδι, ελπίδα, φυγή , προσμονή, αποχαιρετισμός, όνειρα. Σα σύμβολο όλων αυτών συναντάμε το πλοίο σε πολλά έργα που παρουσιάζονται στην έκθεση «Θάλασσα όπως έρως».

Περιβεβλημένα το μυστηριώδες πέπλο της αλισάχνης των ταξιδιών τα καράβια του Γιάννη Αδαμάκη διαγράφουν την πορεία τους στις σκοτεινές γραμμές των οριζόντων.

Φορτωμένα όνειρα, τα χάρτινα βαρκάκια των παιδικών μας χρόνων ,στα έργα του Βασίλη Σολιδάκη , μας προετοιμάζουν για το περιπετειώδες ταξίδι της ζωής.

Τις δικές του ιστορίες αφηγείται ο «διάπλους» του πλοίου στο έργο του Μανώλη Σαριδάκη.

Διαφορετική ο καθένας μορφή δίνουν στα πλοία τους οι γλύπτες Νίκος Καλαφάτης, Στέλιος Γαβαλάς, Αντώνης Καστρινάκης.

Φορτωμένα όλα με μνήμες και προσδοκίες.

«Όπου κι αν ψάξω δεν βρίσκω άλλο λιμάνι»

Πολυύμνητο το «μεγάλο λιμάνι» του Πειραιά έχει εκατομμύρια ιστορίες να διηγηθεί. Ιστορίες που πλάθουν το μύθο του. Αυτόν το μύθο αποτυπωμένο κινηματογραφικά βλέπουμε στο έργο του Χρήστου Παλλαντζά «Πειραιάς». Με την προσωπική του ιδιαίτερη χρωματική γκάμα ο ζωγράφος απεικονίζει όλα όσα σημαίνει το «λιμάνι» σε ένα έργο με μεταφυσική αύρα.