«Τα υλικά και τα αντικείμενα, είναι φως!»
Είναι πόρτες που οδηγούν στην άλλη πλευρά των πραγμάτων, πόρτες που σε βοηθούν να δεις τι υπάρχει πίσω από τον καθρέφτη, πίσω από το εμφανές μίας πραγματικότητας…
Τα υλικά απελευθερώνουν την φαντασία, κάθε υλικό με τον δικό του τρόπο. Τα υλικά οδηγούν στην αποκάλυψη, στην εφαρμοσμένη φαντασία, στην επιμήκυνση αυτού που υπάρχει με όλα αυτά που δεν γνωρίζουμε ότι υπάρχουν αλλά υπάρχουν.
Tι εννοώ με όλα αυτά;
Κάτι πολύ απλό. Τα τελευταία χρόνια στην εικαστική δουλειά μου, έχω δώσει χώρο στα αντικείμενα και τα υλικά καθημερινής χρήσης. Συχνά βγαίνω από τον μουσαμά και σχεδιάζω τα όνειρα μου πάνω σε κουρελούδες, σε δερμάτινα μπουφάν, σε χαρτοπετσέτες, σε πιάτα, σε ανεμιστήρες, σε καρέκλες ξύλινες και πλαστικές, σε αυτοκίνητα και ποδήλατα, σε τραπέζια, στα τζάμια και στα υφάσματα.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Πριν τρία χρόνια έπεσε στα χέρια μου ένα άσπρο γυαλιστερό πλακάκι μπάνιου, διαστάσεων 20Χ20cm! Τρελάθηκα. Το ακρυλικό πενάκι γλιστρούσε πάνω στην κατάλευκη επιφάνεια. Μπορούσα να δουλέψω με ευκολία τις πολύ λεπτές γραμμές του σχεδίου μου. Αφοσιώθηκα. Από τότε όλα τα προσχέδια των έργων μου τα κάνω πάνω στα πλακάκια και μετά τα εφαρμόζω στον καμβά.
Κάποια στιγμή κατάλαβα ότι αυτά τα έργα πάνω στα πλακάκια είχαν κάτι το μοναδικό. Έντυσα τουαλέτες με τα πλακάκια μου, έκανα τραπέζια από τα πλακάκια και ανεξάρτητα επιτοίχια έργα. Ως ανεξάρτητα έργα τα εξέθεσα για πρώτη φορά, στη Θεσσαλονίκη. Εντυπωσιάστηκα από την ανταπόκριση.
Στη συνέχεια εξέθεσα 30 μικρά πλακάκια στον Βόλο και τώρα για πρώτη φορά στην Αθήνα!