Η έκθεση “Out there” εγκαινιάζεται την Πέμπτη 9 Μαρτίου, στο στενό της Λεμπέση κάτω από την Ακρόπολη.
Γεωμετρικοί όγκοι, αδρά σχήματα, αρχιτεκτονικές φόρμες, τείχη και περίκλειστα αστικά περιβάλλοντα, οικοδομήματα απροσδιόριστων διαστάσεων και χρήσεων που αναμετριούνται με τη φύση.
Η ανθρώπινη απουσία καθιστά τους όγκους μη μετρήσιμους και η αφαίρεση συσκοτίζει τις ενδείξεις για την ιστορικότητά τους, αν και κατά βάση μας παραπέμπει στο μέλλον ή τουλάχιστον σε κάτι που έχει μόλις βιωθεί…
Πόλεις-φαβέλες με αλληλοσχετιζόμενους όγκους, πόλεις με κάθετη παράλληλη ανάπτυξη και ανοίγματα στον ουρανό, ερείπια του μέλλοντος, μνημειακά κτίρια αλλά και στιγμιότυπα της πόλης που ανακαλούν το καθημερινό και το οικείο, ταφικά μνημεία κι εγκαταλελειμμένοι χώροι λατρείας, γλυπτικές εγκαταστάσεις ή συσσωρευμένα κομμάτια μπετόν, όλα μοιάζουν άγνωστα, ρευστά και ενίοτε απειλητικά.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Όλα είναι «εκεί έξω» και στο χρονικό επέκεινα, αλλά και εδώ μέσα και τώρα, κάτι σαν τις κινηματογραφικές δυστοπίες που μας συγκινούν γιατί τις αναγνωρίζουμε ως ήδη παρούσες. «Εκεί έξω» λοιπόν, τόποι μετάβασης, κοινωνικής απόκλισης, όπως περιγράφονται στις Ετεροτοπίες του Φουκώ, τόποι «των άλλων», αλλά και μιας επελαύνουσας νέας κανονικότητας.
Ο Θανάσης Ραχούτης σημειώνει:
Τα έργα φτιάχτηκαν την τελευταία τριετία με έντονο το αποτύπωμα του εγκλεισμού και εκκινούν από την brut αρχιτεκτονική. Άρχισα να πειράζω σημεία φυγής και να πειραματίζομαι με προοπτικούς όγκους, με στόχο ποπ χρωματικές αστικές απεικονίσεις και απειλητικά περιβάλλοντα έξω από την comfort zone της εστίας, του σπιτιού ως καταφύγιο, ψυχικής και σωματικής ασφαλείας».
