H Odeon παρουσιάζει στους κινηματογράφους από την Πέμπτη 13 Οκτωβρίου 2016 το ντοκιμαντέρ του Ρον Χάουαρντ για τους Beatles, με τίτλο The Beatles: Eight Days a Week – The Touring Years.
Νομίζετε ότι ξέρετε τα πάντα για τους Beatles; Λάθος! Στο ντοκιμαντέρ του Ρον Χάουαρντ, το πλούσιο αρχειακό υλικό, οι ολοκαίνουριες συνεντεύξεις και άγνωστες στιγμές της πιο διάσημης μπάντας του πλανήτη μάς ταξιδεύουν στην καρδιά του μεγαλύτερου ποπ φαινομένου στην ιστορία!
Μετά το θρυλικό ντεμπούτο τους στο «The Ed Sullivan Show» το 1954, οι Beatles μάγεψαν τις Η.Π.Α. και οι μετασεισμοί έγιναν αισθητοί παντού, μεταμορφώνοντας την ποπ κουλτούρα για πάντα. Το ντοκιμαντέρ του βραβευμένου με Όσκαρ Ρον Χάουαρντ εξερευνά την ιστορία των Beatles μέσα από τις συναυλίες τους, από τα πρώτα χρόνια τους στα μικρά κλαμπ του Λίβερπουλ μέχρι τις παγκόσμιες τουρνέ σε γεμάτα στάδια σε όλον τον κόσμο. Η ταινία παρουσιάζει σπάνιο αρχειακό υλικό, καθώς και καινούριες συνεντεύξεις με τον Πολ ΜακΚάρτνεϊ, τον Ρίνγκο Σταρ και άλλους, για να απεικονίσει την τρέλα της απίστευτης ανόδου του συγκροτήματος, καθώς και το μεγάλο βάρος που αυτή σήμαινε για τα 4 μέλη.
Λίγα λόγια για την ταινία
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Μια ολόκληρη γενιά, οι baby boomers, μεγάλωσαν με τους Beatles και τα παιδιά τους τούς γνωρίζουν μέσα από τις αναμνήσεις των γονιών τους. Μπορεί να είναι φοβερά δημοφιλείς και δικαίως αναγνωρισμένοι, αλλά οι λεπτομέρειες της εκπληκτικής ιστορίας τους έχουν κάπως θολώσει με τον χρόνο. Η μουσική των Beatles δεν είναι ολόκληρη η ιστορία τους – κι αυτή είναι μια ταινία για όλους όσοι δεν ήταν εκεί για να την ζήσουν.
Ένας από τους βασικούς λόγους που προσέλκυσαν τον Ρον Χάουαρντ στην διάσημη ιστορία της Beatlemania ήταν αυτή ακριβώς η ευκαιρία να δώσει σε μια νέα γενιά ανθρώπων την ευκαιρία να δουν από κοντά την γέννηση ενός μοναδικού φαινομένου. «Όσο έκανα περισσότερη έρευνα για τα χρόνια που πέρασαν σε περιοδεία, άρχισα να τα βλέπω σαν περιπέτεια, κάτι σαν ιστορία επιβίωσης από το απίστευτο ταξίδι που έκαναν», θυμάται ο Χάουαρντ. «Κατάλαβα ότι αυτή ήταν μια ιστορία που μπορούσα να πω, κάτι σαν το ξαδελφάκι για το “Απόλλων 13”. Ταυτόχρονα, θέλαμε να εξερευνήσουμε την δυναμική των Beatles σαν μπάντα αλλά και σαν άτομα, γιατί σίγουρα μεγάλωσαν, εξελίχθηκαν και άλλαξαν όσο έρχονταν αντιμέτωποι με τις προκλήσεις».
Η ιδέα για το πρότζεκτ γεννήθηκε το 2002 με την εταιρεία παραγωγής One Voice One World να χτενίζει ολόκληρο τον κόσμο για ανέκδοτο υλικό των φαν από τις διάφορες συναυλίες του βρετανικού συγκροτήματος. Όταν, μετά από μερικά χρόνια αδράνειας, το πρότζεκτ έφτασε στον Ρον Χάουαρντ, όλοι οι βασικοί συντελεστές ενθουσιάστηκαν με την εξέλιξη αυτή, όπως και τα εναπομείναντα Σκαθάρια. «Ξέραμε ότι είναι σπουδαίος σκηνοθέτης», λέει ο Πολ ΜακΚάρτνεϊ. «Είμαστε πολύ χαρούμενοι που ήταν εκείνος που το ανέλαβε».
Αντιμέτωπος με ολόκληρα βουνά αρχειακού υλικού, ο Χάουαρντ είδε την εκτίμησή τους για την ανήκουστη επιτυχία του γκρουπ να μεγαλώνει. «Όπως πολλοί άλλοι, νόμιζα ότι γνώριζα τους Beatles – αγαπούσα τη μουσική τους και είχα μια εικόνα ποιοι ήταν και τι είδους αντιδράσεις είχαν προκαλέσει. Δεν ήξερα όμως πόσο έντονη ήταν σαν εμπειρία, πόσο εξωπραγματική, και μάλιστα σε απόλυτη σύγκλιση με τις κοινωνικές αλλαγές που συνέβαιναν εκείνη την περίοδο. Η μεταπολεμική γενιά άρχισε να απορρίπτει τα δεσμά των γονιών τους και το πάθος, η δημιουργικότητα και η ανεξάντλητη ενέργεια των Beatles ήταν ό,τι χρειάζονταν ακριβώς. Ο κόσμος ήταν έτοιμος για αυτούς και οι Beatles τούς ένωσαν. Άρχισα να την βλέπω σαν μια καταπληκτική κινηματογραφική ιστορία».
Όταν οι συντελεστές απεύθυναν δημόσιο κάλεσμα για υλικό από την παρουσία των Beatles στην Αμερική, την Βρετανία και την Ευρώπη, βομβαρδίστηκαν από απαντήσεις εκατοντάδων χιλιάδων φαν, που ήθελαν να προσφέρουν το δικό τους υλικό, και εν τέλει τις δικές τους αναμνήσεις από την εποχή εκείνη. Χάρη στην βοήθεια μιας μεγάλης ομάδας ειδικών σε αρχειακά υλικά, ερευνητών, βοηθών μοντέρ και ειδικών στην αποκατάσταση φιλμ, οι οποίοι δούλεψαν ασταμάτητα για τρία χρόνια, πάνω από 2.000 κομμάτια φιλμ και φωτογραφίες πέρασαν στην ταινία για να εμπλουτίσουν την αφήγησή της. Με την βοήθεια της τεχνολογίας στην επεξεργασία του ήχου και της εικόνας, οι στιγμές από τις συναυλίες των Beatles -καθώς και οι εκκωφαντικές φωνές εκ μέρους του κοινού- αναβιώνουν σε όλη τους τη δόξα.Όπως συμβαίνει συνήθως με τα ντοκιμαντέρ, οι συντελεστές ξεκίνησαν με μια γενική ιδέα για το ποιες πτυχές της ιστορίες θα κάλυπτε η ταινία και έπειτα ακολούθησαν το υλικό όπου τους πήγαινε. «Είχαμε το υλικό, τα τραγούδια και ό,τι μας έστειλαν οι φαν από τα ντουλάπια, τις αποθήκες και τις σοφίτες τους», λέει ο Χάουαρντ. «Είχαμε επίσης υλικό από το ντοκιμαντέρ των αδελφών Μέιζελς “What’s Happening! The Beatles in the USA” για την πρώτη τουρνέ το 1964. Το υλικό αυτό ήταν συναρπαστικό – σε έκανε να νιώθεις ότι ήσουν εκεί μαζί τους».
Φυσικά, το ντοκιμαντέρ δεν θα ήταν πλήρες αν δεν είχε και την οπτική ματιά δύο ανθρώπων που τα έζησαν αυτά από πρώτο χέρι. Ο Πολ ΜακΚάρτνεϊ και ο Ρίνγκο Σταρ μιλούν με ειλικρίνεια, χιούμορ και νοσταλγία για τα τρελά εκείνα χρόνια. «Νομίζω ότι με την απόσταση των χρόνων, ο Πολ και ο Ρίνγκο μπόρεσαν να δουν την περίοδο εκείνη διαφορετικά», λέει ο Χάουαρντ. «Έχουν πετύχει τόσα έκτοτε, έχουν ζήσει τόσα, έχουν χάσει δύο φίλους – μπορούν πια να κοιτάξουν πίσω με ικανοποίηση και καθαρό βλέμμα». «Ήμασταν καλό συγκροτηματάκι», λέει ο ΜακΚάρτνεϊ, με χαρακτηριστική ταπεινότητα. «Χωρίς τις περιοδείες, δεν θα είχαμε κάνει τους δίσκους. Αυτό ήταν η βάση για όλα όσα ηχρογραφήσαμε». Η ταινία επίσης αποτυπώνει την αδελφική σχέση των μελών της μπάντας, όπως εξηγεί ο Σταρ. «Το έχω ξαναπεί: είμαι μοναχοπαίδι και ξαφνικά είχα τρεις αδελφούς. Αυτό που ήταν δύσκολο για πολλούς να το καταλάβουν ήταν ότι ήμασταν τέσσερις τύποι που ζούσαμε την τρελή ζωή των Beatles μαζί, είχαμε ο ένας τον άλλο όλη την ώρα. Ήμασταν ένα γκρουπ που λάτρευε αυτό που έκανε».
Μία από τις ερωτήσεις που συχνά ο κόσμος ρωτά για την μουσική των Beatles είναι το γιατί συνεχίζει να αγγίζει νέους και μεγαλύτερους, πενήντα και κάτι χρόνια μετά την δημιουργία της. Ο Ρον Χάουαρντ λέει ότι ελπίζει ότι η ταινία θα βοηθήσει να λυθεί το μυστήριο για όσους γνωρίζουν την μουσική, αλλά δεν ζούσαν όταν πρωτοκυκλοφόρησε. «Μπορεί να καταλαβαίνουν ότι είναι σπουδαία τραγούδια που προέκυψαν από μια σπουδαία μπάντα, αλλά δεν έχουν ιδέα για τις συνθήκες υπό τις οποίες δημιουργήθηκε η μουσική αυτή. Δεν συμφωνώ με την θεωρία ότι κάποιος θα γέμιζε το κενό αυτό στην ποπ κουλτούρα και έτυχε αυτοί να είναι οι Beatles. Είναι εξαιρετικοί καλλιτέχνες –ή μάλλον ιδιοφυΐες- και νομίζω γι’ αυτό η μουσική τους έχει επιβιώσει τόσες δεκαετίες και θα συνεχίσει να το κάνει».