The Forsythe Company – Yes we can’t στο Φεστιβάλ Αθηνών

Το Φεστιβάλ Αθηνών 2011 επιστρέφει στον μείζονα αμερικανό χορογράφο William Forsythe (γενν. 1949, Ν. Υόρκη) με το Yes we can’t, ένα έργο του …

ιδίου μαζί με τους χορευτές της The Forsythe Company.

Θυμίζουμε ότι το 2007 στο πλαίσιο του Φεστιβάλ είχε παρουσιαστεί ένας θεματικός κύκλος αφιερωμένος στον οξυδερκή «αμερικανό της Ευρώπης» που τα τελευταία τριάντα χρόνια κατάφερε να αλλάξει την ίδια την τοπογραφία του χορού, αίροντας ουσιαστικά τον διαχωρισμό μεταξύ κλασικού και σύγχρονου.

Αν στη δεκαετία του 1990 ως επικεφαλής του Μπαλέτου της Φρανκφούρτης μεγαλουργούσε εμβολιάζοντας το κλασικό μπαλέτο με τις ριζοσπαστικές του ιδέες, σήμερα στα 60 του χρόνια διαθέτει μια μικρή και ευέλικτη ομάδα την The Forsythe Company, ενώ εξακολουθεί να δημιουργεί με ψηφιακά μέσα, νέες τεχνολογίες και χρήση βίντεο σε εντελώς διαφορετικά συμφραζόμενα.

Ένα ανάλογο εύρος δημιουργικότητας είναι σχετικό με το βασικό του πιστεύω ότι «το χορογραφικό του σύμπαν μπορεί να χωρέσει τα πάντα». Στο Yes we can’t (Δεν μπορούμε ναι!) καλούμαστε να ανακαλύψουμε τη θεατρική του οξυδέρκεια όταν αντλεί από τη λιτή και ελλειπτική γλώσσα του Μπέκετ, μια γλώσσα που μέσα από τις συχνά επίμονες επαναλήψεις της δίνει από μόνη το ρυθμό.

« “Ναι, δεν μπορούμε να αποφασίσουμε πώς πρέπει να είναι αυτό το κομμάτι”. Μάλλον τούτο σημαίνει ο τίτλος του έργου, είπε, σε μια κουβέντα με την ομάδα, ο Ουίλλιαμ Φόρσαïθ, μεταξύ αστείου και σοβαρού. Ακαταπόνητος δραματουργός και σε συνεχή εγρήγορση, ο Φόρσαϊθ έχει στην πραγματικότητα εμμονή με την αλλαγή – τι μπορεί να είναι αυτό το κάτι άλλο, αναρωτιέται. […] Το Yes We Can’t (Δεν Μπορούμε Ναι), που παρουσιάζεται στην Αθήνα, δουλεύτηκε ξανά στη Βαρκελώνη (Απρίλιος 2010) και αποτελεί μια ολοκληρωτικά αναθεωρημένη εκδοχή της αρχικής, ομότιτλης, παραγωγής, η οποία έκανε πρεμιέρα στη Δρέσδη τον Μάρτιο του 2008 και στη συνέχεια παρουσιάστηκε σε πολλές άλλες πόλεις. Παρόλο που δραματουργικά είναι δύο διακριτές εκδοχές, συνδέονται μεταξύ τους, όπως και με πολυάριθμες από τις δουλειές των τελευταίων είκοσι πέντε χρόνων του Φόρσαïθ, με το επίμονα επανερχόμενο θέμα της αποτυχίας.»

Ο Ουίλλιαμ Φόρσαϊθ θεωρείται ένας από τους σπουδαιότερους χορογράφους διεθνώς, καθώς επαναπροσδιόρισε την πρακτική του μπαλέτου αποσυνδέοντάς το από το κλασικό ρεπερτόριο και μετατρέποντάς το σε μια δυναμική καλλιτεχνική φόρμα του 21ου αιώνα. Το αδιάλειπτο ενδιαφέρον του για τις θεμελιώδεις αρχές της σύνθεσης τον οδήγησε εξάλλου σε ένα ευρύ φάσμα έργων που περιλαμβάνει, εκτός από παραστάσεις, εγκαταστάσεις, κινηματογραφικές ταινίες και διαδικτυακές δημιουργίες.

Μεγαλωμένος στη Νέα Υόρκη, και με σπουδές χορού στη Φλόριντα, παρουσίασε τα πρώτα του έργα με το μπαλέτο της Στουτγάρδης το 1976, ενώ στη συνέχεια χορογράφησε για μεγάλες ομάδες μπαλέτου στο Μόναχο, τη Χάγη, το Λονδίνο, το Βερολίνο, το Παρίσι, τη Νέα Υόρκη, το Σαν Φρανσίσκο κ.α.

Το 1984, ανέλαβε τη διεύθυνση του Μπαλέτου της Φρανκφούρτης, για το οποίο χορογράφησε επί μια εικοσαετία. Το 2005, ίδρυσε την Ομάδα Φόρσαϊθ (The Forsythe Company) με σκοπό τη δημιουργία ενός νέου και ευέλικτου πλαισίου για τη συνέχιση και εξέλιξη του πολύπλευρου καλλιτεχνικού έργου που είχε ξεκινήσει ως διευθυντής του Μπαλέτου της Φρανκφούρτης.

Με μια ομάδα 17 χορευτών, ο Φόρσαϊθ συνεχίζει τις εντατικές συνεργασίες που ανέπτυξε τα προηγούμενα 25 χρόνια παράγοντας έργα με τη μορφή παραστάσεων, εγκαταστάσεων και κινηματογραφικών ταινιών, αλλά και έργα με τη χρήση πολυμέσων για παιδαγωγικούς σκοπούς. Η Ομάδα Φόρσαϊθ, με έδρα το Festspielhaus Hellerau στη Δρέσδη και το Bockenheimer Depot στη Φρανκφούρτη, έχει περιοδεύσει διεθνώς με νέα έργα του Φόρσαϊθ, όπως τα Three Atmospheric Studies (2005), You Made me a Monster (2005) και I Don’t Believe in Outer Space (2008).

Συγχρόνως, παλαιότερα έργα του συνεχίζουν να παρουσιάζονται ως ρεπερτόριο από αναγνωρισμένες ομάδες μπαλέτου, όπως τα Μπαλέτα Κίροφ, Νέας Υόρκης, Καναδά και Μεγάλης Βρετανίας, ενώ εγκαταστάσεις και ταινίες του έχουν παρουσιαστεί στη Νέα Υόρκη, το Λονδίνο, το Παρίσι, το Μόναχο, τη Βενετία (Μπιενάλε) και το Τόκιο. Έχει τιμηθεί επανειλημμένως με το Βραβείο Χορού και Performance «Bessie» της Νέας Υόρκης και με το Βραβείο «Laurence Olivier» του Λονδίνου, ενώ έχει λάβει τιμητικές διακρίσεις και στη Γαλλία και τη Γερμανία.

Σε συνεργασία με παιδαγωγούς και ειδικούς από το χώρο των πολυμέσων και της διαδραστικής τεχνολογίας, ο Φόρσαϊθ έχει αναπτύξει ερευνητικά προγράμματα που χρησιμοποιούνται ευρέως σήμερα σε πανεπιστημιακές σχολές χορού και αρχιτεκτονικής, αλλά και από ομάδες και καλλιτέχνες διεθνώς. Ανάμεσά τους ξεχωρίζουν το ηλεκτρονικό πρόγραμμα «Improvisation Technologies: A Tool for the Analytical Dance Eye», σε συνεργασία με το Zentrum für Kunst und Medientechnologie, και η ψηφιακή πλατφόρμα «Synchronous Objects for One Flat Thing, reproduced» σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο του Οχάιο. Συγχρόνως, ο Φόρσαϊθ διδάσκει σε πανεπιστημιακά και καλλιτεχνικά ιδρύματα και έχει τιμηθεί για το παιδαγωγικό και χορογραφικό του έργο από τις σχολές Laban του Λονδίνου και Juilliard της Νέας Υόρκης.

Συντελεστές

Φωτισμοί Ulf Naumann, Tanja Rühl
Μουσική Dietrich Krüger, Niels Lanz, David Morrow
Κοστούμια Dorothee Merg
Λογισμικό πρόγραμμα ήχου David Kern

Ερμηνεύουν:  Esther Balfe, Dana Caspersen, Katja Cheraneva, Roberta Mosca, Nicole Peisl, Inma Rubio (guest), Jone San Martin, Elizabeth Waterhouse, Cyril Baldy, Brigel Gjoka, Amancio Gonzalez, Josh Johnson, David Kern, Fabrice Mazliah, Tilman O‘Donnell, Yasutake Shimaji, Riley Watts, Ander Zabala

Ακατάλληλη για παιδιά κάτω των 14 ετών

Πρεμιέρα: 5 Μαρτίου 2008, Festspielhaus Hellerau, Δρέσδη

H The Forsythe Company υποστηρίζεται από την πόλη της Δρέσδης, το κρατίδιο της Σαξωνίας, την πόλη της Φρανκφούρτης (Main) και το κρατίδιο της Έσσης. Η ομάδα είναι Company-in-Residence στο HELLERAU-European Center of the Arts στη Δρέσδη και στο  Bockenheimer Depot στη Φρανκφούρτη.
Ευχαριστίες στην Susanne Klatten για την υποστήριξή της στην ομάδα

Με την υποστήριξη του Ινστιτούτου Γκαίτε