Κάποιες φορές, είναι σχεδόν ανώφελο να περιγραφεί με λόγια η μαγεία και η ιδιαιτερότητα παραστάσεων, που έχουν κερδίσει εκατομμύρια καρδιές παγκοσμίως και έχουν περάσει επάξια στην θεατρική ιστορία. Μία από αυτές είναι φυσικά και το “Cats”, του βρετανού συνθέτη Άντριου Λόιντ Βέμπερ.
Εμπνευσμένο από ένα σπουδαίο, μα λιγοστά μεταφρασμένο έργο του Τόμας Έλιοτ, το «Εγχειρίδιο πρακτικής γατικής του Γέρο Πόσουμ», σκηνοθετημένο από τον Trevor Nunn και χορογραφημένο ευρηματικά από την Gillian Lynne, αποτελεί μία από τις πιο επιτυχημένες παραγωγές όλων των εποχών. Απόδειξη άλλωστε ότι παίζεται ανελλιπώς από το 1981 έως και σήμερα, με περιοδείες και εμπορικές επιτυχίες σε ολόκληρη την υφήλιο.
Στην Ελλάδα, είχε ξαναπαρουσιαστεί ακόμα μία φορά, τον Μάρτιο του 2005, όπου και έκανε ιδιαίτερη αίσθηση. Σχεδόν δέκα χρόνια μετά, η πλούσια παραγωγή επιστρέφει στην χώρα μας και συγκεκριμένα στο Μπάντμιντον, ώστε να γευτούν το μύθο της ακόμα περισσότεροι θεατές.
Πιστή στο ύφος του βιβλίου του Έλιοτ, είναι και η υπόθεση του πολύκροτου μιούζικαλ. Μια νύχτα με πανσέληνο, σε έναν γιγάντιο σκουπιδότοπο, οι «Γάτες Τζελικλ», μαζεύονται για την ετήσια συνάντησή τους, ώστε να διασκεδάσουν, να χορέψουν και κυρίως να ακούσουν ποια θα είναι η απόφαση του μεγάλου Δευτερονόμιου ως προς τη γάτα που θα αναγεννηθεί σε μιαν άλλη, καλύτερη ζωή. Με κέφι, ενθουσιασμό και κυρίως σουρεαλισμό, οι απίστευτες φιγούρες, μιλούν για την καθημερινότητα, αφηγούνται τη ζωή τους, τους φόβους και τις επιθυμίες τους. Η εύθυμη γιορτή διακόπτεται όταν ο δαιμόνιος αντίπαλός τους, Μακάβιτι, απαγάγει τον Δευτερονόμιο, κάτι που προκαλεί αναστάτωση στην κοινότητα. Όμως, σύντομα ο πανούργος και ικανός Μιστοφελής, τον φέρνει πίσω, δίνοντας τέλος στην περιπέτεια. Όταν αρχίζει να χαράζει, ο γέρος γάτος, κάνει την επιλογή του και ανανεώνουν το ραντεβού τους για το επόμενο έτος, δίνοντας παράλληλα συμβουλές για την πρέπουσα συμπεριφορά απέναντι στις… γάτες.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Τρελούτσικα, σπιρτόζικα και… υπερκινητικά, τα αγαπησιάρικα αιλουροειδή, ξεχύνονται απ’ τη σκηνή προς κάθε κατεύθυνση, παρασύροντας το κοινό –και ιδιαίτερα το λιλιπούτειο- με το μπρίο και την τσαχπινιά τους.
Όλες οι γατίσιες ιστορίες, κάτι μας θυμίζουν από την ανθρώπινη κοινωνία. Ιδιαίτερη μνεία για την Γκριζαμπέλα, μια γερασμένη και ξεπεσμένη γάτα, που νοσταλγεί το παρελθόν και τις ευτυχισμένες μέρες, αποτελώντας την πιο συγκινητική και αισθαντική φιγούρα. Για πολλά χρόνια η Elaine Paige, είχε σφραγίσει την καριέρα της με αυτήν την ερμηνεία. Εξάλλου, ο ρόλος, έχει ακόμα ένα προνόμιο, που αποτελεί το ατού όχι μόνο της ηρωίδας, αλλά και ολόκληρης της παράστασης. Είναι το τραγούδι “Memory” που ξεχωρίζει από το σύνολο των ήδη εκπληκτικών μελωδιών και αποτελεί μία εξαιρετική σύνθεση, που τείνει να περάσει ανεξάρτητο από το έργο, στο κατάλογο των μεγάλων μουσικών δημιουργιών. Σημειώνουμε πως στο Μπάντμιντον, ακούγεται μία στροφή και με ελληνικό στίχο.
Ο πολυμελής ταλαντούχος θίασος, με το έξοχο μακιγιάζ και τις υπέροχες στολές, θυμίζει στο θεατρικό κοινό της χώρας, πώς στήνονται αριστοτεχνικά τα μιούζικαλ και με τι καλλιτεχνικά εφόδια επιλέγεται το καστ. Η ζωντανή ορχήστρα, όπως ο Βέμπερ το είχε εμπνευστεί εξ αρχής, δεν παίζει σε εμφανές σημείο, αλλά πίσω από τα σκηνικά και μόνο οι ηθοποιοί μπορούν να δουν το μαέστρο μέσω οθόνης, ώστε να συγχρονίζονται. Ο λόγος είναι ότι στη σύλληψή του, ο δημιουργός δεν ήθελε να υπάρχουν εμπόδια στη θέαση των επί σκηνής τεκταινομένων.
Οι ξέφρενες «Cats» θα βρίσκονται στο Μπάντμιντον για λίγες μέρες ακόμα προκειμένου να νιαουρίσουν παιχνιδιάρικα στους θεατές. Σίγουρα ως εκλεκτό είδος δεν τους αρέσει να τις στήνουν, οπότε σπεύσατε…
Το μυθικό μιούζικαλ “Cats” του Andrew Lloyd Webber, παρουσιάζεται στο Θέατρο Badminton, από τις 26 Φεβρουαρίου έως και τις 15 Μαρτίου 2014.
