Από τη Φωτεινή Τσαρδούνη
Η Ομάδα Χα! δημιουργεί και ανεβάζει στο Studio του Κινητήρα την παράσταση «Η εποχή της Μπεκάτσας» (Μια ιστορία εξουσίας). Όπως αναφέρει και η ίδια η ομάδα η παράσταση δημιουργήθηκε με έναυσμα τον Αντουανετισμό και το χάσμα μεταξύ εξουσιαστών και εξουσιαζόμενων.
Η ιστορία ξεκινά με το παιχνίδι μιας παρέας παιδιών που θέλουν να παίξουν, ώσπου δύο από αυτά, ο Λουί και η Μαρί (εμφανής συσχετισμός με το βασιλικό ζεύγος του Λουδοβίκου ΙΣΤ’ με την Μαρία Αντουανέτα – ασχέτως αν ο αντουανετισμός αφορά την συγκεκριμένη ιστορία σε πολύ γενικό πλαίσιο) αποφασίζουν να παίξουν τους «βασιλείς». Τότε, όπως ένα κοπάδι από μπεκάτσες μεταναστεύει, έτσι και τα δύο παιδιά «μεταναστεύουν» σε άλλο χρόνο και σε άλλο τόπο όπου τους επιτρέπεται να βασιλέψουν. Η βασιλεία όμως γλυκαίνει τους ανθρώπους, η εξουσία τους παραμυθιάζει και τα δύο παιδιά διαφθείρονται και παίρνουν την στάση ενήλικων πλεονεκτών. Οι μπεκάτσες όμως, πουλιά διακριτικά και φιλήσυχα, θα παραμονεύουν ν’ αναδείξουν αυτή τους την μεταστροφή στην σκληρότητα.
Η ομάδα Χα! χρησιμοποιεί απλά μέσα για να χτίσει το παραμύθι της μπροστά στα μάτια των θεατών. Τα υλικά σκηνικά είναι ανύπαρκτα, ενώ ο φωτισμός και η μουσική είναι ζυγοσταθμισμένα για τις ανάγκες της παράστασης. Η ιστορία άλλωστε μιλάει από μόνη της. Οι ηθοποιοί χρησιμοποιούν τα σώματα και τις φωνές τους για να δημιουργήσουν χαρακτήρες, να ορίσουν τον χώρο. Οι μεγεθυμένες συμπεριφορές και το γκροτέσκ στυλιζάρισμα των ηρώων τους κάνουν πιο κατανοητούς. Έξυπνες αναπαραστάσεις που προκαλούν χαμόγελα κάνουν την απόσταση μεταξύ καταπιεστών και καταπιεζόμενων πιο ανάλαφρη και ακίνδυνη. Η δομή του έργου είναι μεν χαλαρή, αλλά στο τέλος συμπυκνώνει τα ηθικά της διδάγματα.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Οι νέες ομάδες συνήθως, ιδιαίτερα αυτή την δύσκολη περίοδο που διανύουμε, δημιουργούν με κοινό παρονομαστή την αγάπη τους γι’ αυτό που κάνουν. Φαίνεται ότι έτσι γίνεται και στην περίπτωση της ομάδας Χα!. Το κύριο θέμα που πραγματεύεται (η διάβρωση που προκαλεί η εξουσία) είναι σίγουρα κάτι που μας απασχολεί όλους, μικρούς/ μεγάλους. Ένας ενήλικας, αν δει την παράσταση, θα παρακολουθήσει την πορεία από την αθωότητα στην αλλοτρίωση που προκαλεί η ανάληψη της εξουσίας μέσα από τον απλό και μεταδοτικό τρόπο του παραμυθιού. Ακριβώς όμως επειδή είναι έντονο το παιχνίδι – παραμύθι σ’ αυτή την παράσταση, είναι ζήτημα αν θα λάβει σοβαρά υπ’ όψιν του ένας «μεγάλος» τα νοήματά της ή απλά θα την βρει ως ευκαιρία να γελάσει και να χαλαρώσει. Σίγουρα όμως, τα πιο παιδικά και αγνά μάτια θα λάμβαναν ουσιαστικά μηνύματα από αυτά που θέλει να μας πει «Η εποχή της μπεκάτσας». Για την ομάδα Χα! θα ήταν μια καλή ευκαιρία λοιπόν, αυτή της την ιστορία να την απευθύνει και σε μικρότερες ηλικίες, όπου τώρα διαπλάθονται οι αξίες τους και που η ματιά τους είναι ακόμα ανοικτή.
