Την έκθεση συνθέτουν δυο έργα: το BugSim (Pheromone Spa) και το Ork Haus. Eξελίσσονται παράλληλα, δημιουργώντας δύο ξεχωριστούς κόσμους που διέπονται από διαφορετικούς κανόνες, αγνοώντας ο ένας την ύπαρξη του άλλου. Τα δύο έργα παρουσιάζονται στην γκαλερί σαν ολιστικές εγκαταστάσεις που συμπεριλαμβάνουν γλυπτά και έπιπλα, ειδικά σχεδιασμένο ηλεκτρονικό εξοπλισμό και ένα μίγμα αρώματος φερομονών σε συνεργασία με την Λαμπριλένα Κωνσταντέλου. Οι ψηφιακοί κόσμοι συμπλέκονται με τον φυσικό και λειτουργούν σαν συστήματα με αδιαφανείς κανόνες, προκαλώντας μια διάχυτη αίσθηση εγκλωβισμού.
Με την εξερεύνηση των κοινωνικών τεχνολογιών και των κοινοτήτων που προκύπτουν από αυτές, ο Θεόκλητος Τριανταφυλλίδης θίγει εδώ το ηθικό ερώτημα του πώς τα άτομα μπορούν να αναλάβουν κοινωνική ευθύνη μέσα στις συντριπτικές απαιτήσεις της παρούσας στιγμής. Σε έναν διαρκώς εξελισσόμενο κόσμο όπου ο ίδιος ο ορισμός του να είσαι άνθρωπος, όσα μας διαφοροποιούν από το μη ανθρώπινο αλλά και η σχέση μας με το φυσικό μας περιβάλλον μεταβάλλονται διαρκώς, ο καλλιτέχνης προτείνει ως λύση νέα μέτα-ανθρώπινα οικοσυστήματα που κατοικούνται από υβριδικά όντα. Αυτοί οι κόσμοι, που λειτουργούν ως παράλληλα σύμπαντα μέσα στην έκθεση, είναι αυτόνομα οικοσυστήματα, συστήματα που λειτουργούν από μόνα τους χωρίς να αναγνωρίζουν τον θεατή ή οποιονδήποτε άλλο εξωτερικό παράγοντα και δημιουργούν μια πολικότητα ανάμεσα σε μια αισθητικά ευχάριστη εμπειρία και ένα αίσθημα άγχους και απομόνωσης.
Το BugSim (Pheromone Spa), ένα μίκρο-οικοσύστημα που διατηρείται σε μια γυάλα εντατικής φροντίδας, σχολιάζει το παράδοξο της περιβαλλοντικής επούλωσης. Πίσω από την υγρή γυάλινη επιφάνεια και μέσα σε πλούσια βλάστηση κατοικεί μια πολυάσχολη αποικία μυρμηγκιών. Αργά και κοπιαστικά τα μυρμήγκια εργάζονται για να μετασχηματίσουν μια εύπλαστη μωβ λάσπη σε μια δομή που μπορούν να αποκαλέσουν σπίτι. Από αυτή τη δομή αναπτύσσεται ένα ολόκληρο δάσος από μικροσκοπικά φυτά. Καθώς απλώνουν τα κλαδιά τους και ανθίζουν προς κάθε κατεύθυνση, αναζητούν την επικονίαση από πολύβουα αντίγραφα μελισσών. Αυτό το κλειστό σύστημα στη γυάλα, εκτός από αυτοσυντηρούμενο, έχει σχεδιαστεί για να προσομοιώνει όλους τους απαραίτητους φυσικούς κύκλους για την εύθραυστη κοινότητα των οργανισμών που το αποτελούν. Η ροή των θρεπτικών ουσιών, των ορμονών, η υγρασία και η θερμοκρασία αυτορυθμίζονται συνεχώς υπό τον ήχο των εντόμων. Ένα πείραμα ανθεκτικότητας και εντροπίας που παρακολουθείται προσεκτικά από μια μυστηριώδη φιγούρα.
Εν τω μεταξύ, στον κάτω όροφο της γκαλερί, μια οικογένεια Ork παγιδευμένη σε ένα σπίτι εκτελεί τελετουργικά της καθημερινότητας. Το Ork Haus είναι ένα εφιαλτικό όραμα του μέτα-σύμπαντος, στο οποίο οι πραγματικά γκροτέσκες πτυχές της εργασίας από το σπίτι και η τεχνολογία που συνεχίζει να μας επιτρέπει να το κάνουμε, αποτελούν το κεντρικό θέμα ενός έργου που είναι εν μέρει ζωντανή προσομοίωση, εν μέρει πειραματικό θέατρο. Αυτές οι στιγμές της τεχνολογικά διαμεσολαβημένης οικιακής ζωής των Ork, αν και από πολλές απόψεις εγκόσμιες, εξυψώνονται μέσω της τερατώδους φύσης τους, σε σύμβολα της σύγχρονης ανθρώπινης κατάστασης. Την εγκατάσταση συμπληρώνουν ένας ειδικά σχεδιασμένος καναπές από γούνα για να κάθεται το κοινό και μια σειρά από ταπισερί, που συνδημιουργήθηκαν με την τεχνητή νοημοσύνη που γέννησε τα Ork και παρουσιάζονται εδώ με όλη τους την παράξενη λογική.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Θεόκλητος Τριανταφυλλίδης
Ο Θεόκλητος Τριανταφυλλίδης (γεν. 1988, Αθήνα) μένει μεταξύ Λος Άντζελες και Αθήνας. Είναι κάτοχος MFA Design Media Arts από το UCLA και Αρχιτεκτονικής από το ΕΜΠ. Στις ατομικές εκθέσεις του περιλαμβάνονται: The Metaverse and How We’ll Build it Together, Meredith Rosen Gallery, Νέα Υόρκη, (2022), Radicalization Pipeline, Eduardo Secci, Μιλάνο, (2021), ON Faire Monde, Eglise des Trinitaires, Άρλ, (2021), Pretzel Twist, The Breeder, Aθήνα, (2017). Επιλεγμένες ομαδικές εκθέσεις: Worldbuilding: Gaming & Art, Julia Stoschek Foundation, Ντίσελντορφ, (2022), Grief and Pleasure, (OMM) Odunpazarı Modern Museum, Eskişehir (2022), Among the Machines, Zabludowicz Collection, Λονδίνο, (2022), 7th Athens Biennale: Eclipse, Αθήνα, (2021), Radical Gaming: Immersion Simulation Subversion, House of Electronic Arts, Bασιλεία, (2021), AR Biennale, NRW Forum Dusseldorf, (2021), Anti-Gone, Sundance New Frontier Exhibition σε ανάθεση και παραγωγή του Onassis Culture, Park City, (2022), Game Art Festival, Hammer Museum, Λος Άντζελες, (2017), Hyper Pavilion, Venice Biennale, Βενετία, (2017).Έργα του Θεόκλητου Τριανταφυλλίδη συγκαταλέγονται σε σημαντικές διεθνείς δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές όπως Rubell Family Collection, Μαϊάμι, Fondazione Golinelli, Μπολόνια, Onassis Culture, Αθήνα, Lisser Art Museum, Ολλανδία, Thoma Art Foundation, Σάντα Φε; Zabludowicz Collection, Λονδίνο, Servais Family Collection, Βρυξέλλες.
Κεντρική φωτογραφία θέματος: Theo Triantafyllidis, BugSim (Pheromone Spa), 2022, live simulation. Originally commissioned by M. Museum, Almere The Netherlands