Όπως λέει ο ίδιος ο καλλιτέχνης Θωμάς Μακινατζής: «Προσωπικά, ζωγραφίζω τις πλάνες μου, ασαφείς σκέψεις οπτικοποιούνται μέσα από σαφείς εικόνες παρμένες σκόρπια από το αχανές διαδίκτυο, το οποίο λειτουργεί σαν πρώτη ύλη, μπολιάζοντας παράλληλα τις ατομικές εμμονές. Προεκτάσεις εικόνων οι εικόνες μου, δεν το κρύβω όμως. Μέσα από μια διαδικασία παρατήρησης και ονειροπόλησης, μεταποιώ την αρχική οπτική θέασης και, σκηνοθετώντας διαμέσου προσωπικών φίλτρων, αλλάζω την κατάληξη.
Η διαρκής αναζήτηση εικόνων από πράξεις και στιγμές ανθρώπων, ενστικτωδώς με κάνουν και λειτουργώ σαν αρχειοθέτης αλλά και σα διασώστης από κάτι το οποίο παράλληλα είναι καταδικασμένο να χαθεί σε ένα σύμπαν ψηφιακού κώδικα. Το πέρασμα από τον ψηφιακό στον ζωγραφικό κόσμο πραγματώνεται μέσω μιας συνθήκης “daydreaming”, που συχνά καταλήγει στη δημιουργία υπερβατικών ζωγραφικών μικρόκοσμων με σημείο αναφοράς τον άνθρωπο.».
Ο εικαστικός και επίκουρος καθηγητής στην Σχολή Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, Χάρης Κοντοσφύρης, αναφέρει:
«Ο Μακινατζής επιπλήττει την αυξανόμενη αταξία των σχηματισμών και των διεγερμένων αναμνήσεων των θεατών που βλεμματίζουν στο διαδίκτυο. Προκαλεί ζωγραφικές συγκρούσεις ή, αποτυγχάνοντας σε αυτό, εξαπολύει καταιγίδες σε χρωματικούς κάμπους, με ένα πανδαιμόνιο χειρονομιών κάθε λογής και περιγραφών που συγκεντρώνονται γύρω από τα ξέφωτα των στρωμένων και καλοσκουπισμένων χρωμάτων, ωθώντας στην ανάγκη για διέγερση του βλέμματος.
Ημιτελείς συντέλειες, κομματιασμένες ολότητες, σπαράγματα φαντασμαγορίας, ονειροπόληση, εφιάλτες και γαλήνιες σκέψεις, βόλτες σε ένα πάρκο ανυπαρξίας, όπου ηδονή και οδύνη, ματζόρε και μινόρε, μικρογραφία και μεγέθυνση, ένα κυανό που σε μεθάει όπως το κόκκινο, συνυπάρχουν και αναδύουν τις παραισθήσεις τους. Ο κόσμος κατασπαράζεται από μια νέα αεικινησία, το διαδίκτυο.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Ο Μακινατζής, ως πνευματικός επιχειρηματίας, σπεύδει, μαζεύει, τακτοποιεί διαδικτυακές εικόνες ανοικονόμητες και πλέουσες, για να ακινητοποιήσει ζωγραφικά μια νέα τάξη αντίληψης, εκείνης που διεργάζεται τον υπεράνθρωπο και τον υπάνθρωπο καθισμένους στην υπερταχεία αργών ταχυτήτων ενός μαγνητικού συρμού. Τι να προλάβεις να ονειρευτείς ως επιβάτης μιας τέτοιας αργοκίνητης ταχείας μηχανής. Το σόλο του Μακινατζή απέναντι στις συγχορδίες κάποιου άλλου συγκρούεται ανεπιτήδευτα, σε μια θαυμαστή ασυμφωνία; «Ένα πράσινο είναι τόσο λαχταριστό που σε πονάει», ομολογεί ο Μποντλέρ.
Αυτό σημαίνει ότι πρόκειται για πλεκτό αισθήσεων, όπου η ξινίλα θα τυλιχτεί γύρω από ένα γαλάζιο, το βεραμάν θα σφίξει γύρω από ένα κόκκινο τρίγωνο, ένα γλυκό άρωμα τριαντάφυλλου θα εκλύεται από μια σκοτεινή όμπρα Σκωτίας και το καμένο κρεμμύδι θα τυλίγεται στον πράσινο του χαλκού μίσχο μιας λαγοκερασιάς, η σύσφιξη της ασφάλτου θα έχει να κάνει με ένα τζούφιο μαύρο μυκητιασμένο καρύδι».
Θωμάς Μακινατζής
Ο Θωμάς Μακινατζής γεννήθηκε το 1981. Το 2012 αποφοίτησε από το τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας με κατεύθυνση τη ζωγραφική και καθηγητές τους Χάρη Κοντοσφύρη και Μανώλη Πολυμέρη. Έχει παρουσιάσει τη δουλειά του σε πολλές ομαδικές εκθέσεις μεταξύ των οποίων είναι: “Generations 1960-2019”, εικαστική ομάδα ΔΙΠΟΛΑ, Δημοτική Πινακοθήκη Μαλεβιζίου – Τύλισος, Κρήτη, 2019. «Σαφές το ασαφές», γκαλερί Λόλα Νικολάου, Θεσσαλονίκη, 2019. «Θέα Εντός», Τρένο στο Ρουφ, (πρωτοβουλία Γιάννη Ψυχοπαίδη), Αθήνα, 2018. “Art Thessaloniki” με την αίθουσα τέχνης Τεχνοχώρος, Θεσσαλονίκη, 2017. «Θεσσαλονίκη Έρημη πόλη», gallery Λόλα Νικολάου, Θεσσαλονίκη, 2013.
«Εικαστικά ρεπορτάζ εν Αθήναις -21 ος αιώνας», αίθουσα τέχνης Τεχνοχώρος, Αθήνα, 2013. «Θυμάσαι;» (ερευνητική έκθεση με αφορμή κείμενα του φιλοσόφου Walter Benjamin), Κέντρο Τέχνης και Πολιτισμού Beton 7, Αθήνα, 2012. Επιπλέον, το 2013 συμμετείχε σε ομαδική έκθεση αναφορικά με τον Κ. Π. Καβάφη στην νέα βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας στην Αίγυπτο (συνδιοργάνωση Σχολή Καλών Τεχνών Αλεξάνδρειας, Εικαστικού Επιμελητηρίου Κύπρου και αίθουσας τέχνης Τεχνοχώρος).
Είναι μέλος του Εικαστικού Επιμελητήριου Τεχνών Ελλάδας και της εικαστικής ομάδας ΔΙΠΟΛΑ. Ζει και εργάζεται στις Σέρρες. Αυτή είναι η πρώτη του ατομική έκθεση.
