Με αφορμή την έκθεσή του στην αίθουσα τέχνης Τεχνοχώρος, υπό τον τίτλο «Ιχνογραφώντας την Κίτρινη Πόλη», ο καλλιτέχνης, Θράφια (Παναγιώτης Δανιηλόπουλος), “ξεκλειδώνει” κάποιες σκέψεις του για τον τρόπο δημιουργίας του, την αγορά της τέχνης, και τη σχέση του με την Ελλάδα και αυτοπροσδιορίζεται ως: «Έλληνας καλλιτέχνης της διασποράς πληροφορημένος και διαμορφωμένος ζώντας στον κεντρικό Ευρωπαϊκό χώρο».
Υπάρχει καθημερινότητα για έναν καλλιτέχνη;
Η διαδικασία της εργασίας στο ατελιέ μου είναι μοναχική και σιωπηλή, σχεδόν ασκητική. Είναι μια εξερευνητική περιήγηση στον ιδεατό χώρο της εικόνας όπως σιγά-σιγά γίνεται ορατή μέσα από τα χρώματα που επεξεργάζομαι πάνω στην ζωγραφική επιφάνεια.
Σαν αντίποδα έχω ανάγκη από κοινωνικότητα που βρίσκω χορεύοντας και διδάσκοντας Τανγκό, μαγειρεύοντας για την οικογένεια και τους φίλους μου, αγαπώ δε πολύ τον κινηματογράφο και την μουσική του.
Από τη μοναχικότητα του ατελιέ στην αγορά έργων τέχνης… Απόψεις γύρω από το θέμα:
Η αγορά έργων τέχνης στην Ευρώπη τα τελευταία χρόνια παρουσιάζει διάφορες πρωτοφανείς ιδιομορφίες. Ενώ πολλαπλασιάζονται οι διαφόρων ειδών νέες δημοσιεύσεις ιδίως στην κατεύθυνση των ψηφιακών μέσων, συμπεριλαμβανομένης της φωτογραφίας, λείπει παντελώς μια θεωρητική ομπρέλα αξιολόγησης!
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Αυτό το γεγονός σε συνδυασμό με την εκτεταμένη οικονομική κρίση έχουν αδρανοποιήσει σχεδόν την αγορά στο επίπεδο της κοινής γκαλερί. Τα λιγοστά εύπορα λόμπυ, που δημιουργούν μια νέα αξία στην αγορά το κάνουν αξιολογικά τυχαία και γρήγορα, πρόσκαιρα και σχεδόν αδικαιολόγητα!
Ο τρόπος με τον οποίον συνεργάζονται επιλεκτικά κάποιες γκαλερί με μουσειακούς φορείς, επιμελητές και συλλέκτες με στόχο το κέρδος στηριζόμενοι σε μία κατά βάση ναρκισσιστική διαδικασία αποκλείει την δημοσίευση, πρόσβαση ή αξιολόγηση ενός σύγχρονου έργου.
Παράλληλα για έναν φιλότεχνο υπάρχει μια πληθώρα προσφορών ήδη καταξιωμένων έργων σε τιμές ευκαιρίας, μέσω των οίκων δημοπρασίας και των λοιπών εμπόρων και μεταπρατών που μπορούν να προσφέρουν ήδη γνωστά έργα σε όλο και πιο μικρές τιμές.
Για έναν σύγχρονο δημιουργό η μόνη ελπίδα απομένει είτε ένας σοβαρός χορηγός είτε η καλή τύχη!!
Και η ζωή ενός καλλιτέχνη στην Ευρώπη…
Σπούδασα τέχνη στην Αγγλία στο τέλος της εννοιολογικής δεκαετίας του 70 και έζησα στην Ιταλία λίγο και κυρίως στην Γερμανία τα περασμένα 30 χρόνια. Μ’ άλλα λόγια όλο το κίνημα της νέας ζωγραφικής αλλά και μία Ευρώπη που μετατρέπεται σε ένωση κρατών. Δηλαδή πολύ σοβαρές διαδικασίες και αλλαγές. Είμαι ένας Έλληνας καλλιτέχνης της διασποράς πληροφορημένος και διαμορφωμένος ζώντας στον κεντρικό Ευρωπαϊκό χώρο.
Και η σχέση μου με την Ελλάδα
Την Ελλάδα την αγαπώ, μου λείπει πάντα όταν βρίσκομαι μακριά και χαρακτηρίζει ανεξίτηλα τόσο τον ψυχισμό όσο και την καλλιτεχνική μου ταυτότητα. Έχω συστηματικά παρουσιάσει τα έργα μου εδώ όλο το διάστημα της παραμονής μου στην Ευρώπη.
Δεν θα δίσταζα να ξεχωρίσω τον Μοράντι!
Θα έλεγα πως βρίσκω πολλά διαφορετικά έργα μάλλον παρά καλλιτέχνες που γίνονται σημαντικές επιρροές και αισθητικές εμπειρίες για μένα. Αλλά δεν θα δίσταζα να ξεχωρίσω τον Μοράντι και τον αναφέρω σαν έναν ξεχωριστό μοντέρνο, που είναι παράδειγμα ταπεινότητας αντίθετα με τα πολλά εξογκωμένα “εγώ” της εποχής μας.
Η έκθεση «Ιχνογραφώντας την Κίτρινη Πόλη» σε επιμέλεια της κριτικού τέχνης Όλγας Δανιηλοπούλου, παρουσιάζεται στην αίθουσα τέχνης Τεχνοχώρος. ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
