Ο Θωμάς Κινδύνης, ηθοποιός με πολλές περγαμηνές και συνεργασίες με σημαντικά ονόματα του ελληνικού θεάτρου, ίδρυσε το 1993 τον πολιτιστικό οργανισμό «Μορφές Έκφρασης», θέτοντας πνευματικούς στόχους, που ακόμη και σήμερα αποτελούν κύριο ζητούμενο στις καλλιτεχνικές του αναζητήσεις.
Σε λίγες μέρες, θα παρουσιάσει το γνωστό και ιδιαίτερο έργο του Ντοστογιέφσκι, «Το όνειρο ενός γελοίου», σε σκηνοθεσία Άννας–Σεβαστής Τζίμα και με αφορμή αυτήν την παράσταση, μιλάει στο CultureNow για το κείμενο, την προσωπική του οπτική για την τέχνη, ενώ παράλληλα εξομολογείται ότι ετοιμάζει την Ηλέκτρα του Σοφοκλή, με στόχο μια μεγάλη περιοδεία σε Ελλάδα και εξωτερικό.
Cul. N.: Επιστρέφετε μετά από τρία χρόνια στην σκηνή, μέσα από την παράσταση «Το όνειρο ενός γελοίου». Τι σας συγκινεί καλλιτεχνικά στο συγκεκριμένο έργο;
Θ. Κ.: Αυτό που με συγκινεί πάνω απ’ όλα στο συγκεκριμένο έργο είναι η απλότητα, η αμεσότητα και η αλήθεια. Δεν είναι ένα έργο περίτεχνο, δυσνόητο, έχει μιαν ανθρωπιά αφοπλιστική. Και το περισσότερο που με συγκινεί είναι ότι εγώ ως άνθρωπος είμαι αυτής της νοοτροπίας και σκέψης.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Cul. N.: Πώς θεωρείτε ότι συνδιαλέγεται το ντοστογιεφσκικό αυτό δημιούργημα με την εποχή μας και όσα συμβαίνουν;
Θ. Κ.: Παρουσιάζει στο έργο αυτό την απόγνωση του ανθρώπου που διαπιστώνει ότι όλα είναι μάταια. Παρουσιάζει την κόλαση αυτή που συμβαίνει σήμερα. Αν ψάχνει κανείς για την κόλαση, μη στεναχωριέται – τη βρήκε, είναι εδώ, στη γη. Με λίγα λόγια, δίνει μια εικόνα του κόσμου που δε διαφέρει σε καμιά εποχή. Όμως το μεγαλείο του Ντοστογιέφσκι, είναι ότι δίνει και τη λύση, μας δίνει την εικόνα του παραδείσου, την εικόνα δηλαδή που κατά βάση βρίσκεται μέσα μας ξεχασμένη, καταχωνιασμένη, όμως υπάρχει. Αυτές τις στιγμές της ομορφιάς εμφανίζονται στην Τέχνη όταν υπηρετεί τον αληθινό της σκοπό .
Cul. N.: Σε ποια σημεία νιώθετε να συνταυτίζεστε με τον ήρωα που καλείστε να ερμηνεύσετε και σε ποια διαφέρετε αισθητά;
Θ. Κ.: Από τη στιγμή που του αποκαλύπτεται η αλήθεια και αποφασίζει ότι θα την διαδώσει και θα την διδάξει με τον καλύτερο τρόπο. Αυτό κάνω κι εγώ εδώ και 25 χρόνια: προσπαθώ, μέσα από τον Αρμονικό Κύκλο που έχω δημιουργήσει στις Μορφές Έκφρασης, να διαδώσω την αλήθεια και να κάνω τους νέους καλλιτέχνες πνευματικά υγιή άτομα. Δεν νομίζω ότι διαφέρω πουθενά.
Cul. N.: Ας πάμε τώρα σε κάτι άλλο… Πώς βλέπετε τα θεατρικά πράγματα στην Αθήνα, δεδομένου ότι απείχατε και κάποιον καιρό, πράγμα που ίσως σας βοήθησε να έχετε μία πιο ολοκληρωμένη εικόνα;
Θ. Κ.: Τα θεατρικά πράγματα στην Αθήνα από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου ήσαν ταραγμένα. Ο χώρος γενικά της τέχνης επειδή είναι ένας χώρος που γέμει ψευδών δεδομένων, καθώς επίσης και ο υποκειμενισμός σφύζει, είναι λογικό να υπάρχει ένας αχταρμάς όπου αναμειγνύεται το καλό με το πρόχειρο και το ευτελές. Σημασία έχει να λειτουργούμε εμείς οι καλλιτέχνες με θετικό τρόπο στις ψυχές των θεατών μας και να τους καλλιεργούμε την αίσθηση της ομορφιάς έτσι ώστε να αναζητούν πάντα το καλύτερο.
Cul. N.: Μιλήστε μας λίγο για τους στόχους και την πορεία του καλλιτεχνικού οργανισμού «Μορφές Έκφρασης», του οποίου είστε ιδρυτικό στέλεχος.
Θ. Κ.: Το 1993 όταν ίδρυσα τις Μορφές Έκφρασης έθεσα ως στόχο και προοπτική τη δημιουργία πνευματικά υγιών καλλιτεχνών και ανθρώπους που να ενδιαφέρονται για τους συνανθρώπους μας όχι με συναισθηματικές γλυκάτζες , αλλά δίνοντας ουσιαστική βοήθεια μέσα από δράσεις και αληθινά δεδομένα. Έτσι έχτισα εκπαιδευτικά προγράμματα καθώς και παραστάσεις που είχαν αυτό το σκοπό. Άμεσα έχω παραχωρήσει μια υποτροφία σε 22 νέους ηθοποιούς όπου για ένα χρόνο θα εκπαιδευτούν πάνω στην Αρχαία Ελληνική Τραγωδία με σκοπό να ανεβάσουμε την Ηλέκτρα του Σοφοκλή το καλοκαίρι του 2017 και να γίνουμε πρεσβευτές πολιτισμού σ’ όλη την Ευρώπη και όχι μόνο. Επίσης δημιούργησα μια χορωδία –ορχήστρα με βάση το σύστημα του C. Orff, όπου και εκεί φοιτούν 20 νέοι μουσικοί δωρεάν. Σκοπός αυτής της ορχήστρας- χορωδίας είναι να προσφέρει την αρμονία της μουσικής στους ανθρώπους με έναν απόλυτο τρόπο.
Cul. N.: Επιστρέφοντας στην παράσταση, θα θέλατε να μας μεταφέρετε μία φράση του «Ονείρου», που αντιπροσωπεύει περισσότερο το κείμενο;
Θ. Κ.: Το κακό έγκειται σ’ αυτό: «η συνείδηση της ζωής αξίζει περισσότερο από τη ζωή και η συνείδηση των νόμων της ευτυχίας αξίζει περισσότερο από την ευτυχία!». Να σε τι ενάντια θα πρέπει να αγωνιστούμε.
Cul. N.: Υπάρχουν κάποιες φιλοδοξίες που ακόμα δεν έχετε προλάβει να εκπληρώσετε; Θα μας αποκαλύψετε τι σχεδιάζετε για το μέλλον;
Θ. Κ.: Δεν έχω φιλοδοξίες, ούτε επιθυμίες, έχω όμως οράματα που θέλω να πραγματωθούν. Έτσι όπως ανέφερα σχεδιάζω με νέους καλλιτέχνες την Ηλέκτρα του Σοφοκλή που θα ολοκληρωθεί το καλοκαίρι του 2017.
Διαβάστε επίσης:
Το όνειρο ενός γελοίου, στις Μορφές Έκφρασης | 21/10/2017 – 07/01/2018 (2ος χρόνος)