Η Weird Wave παρουσιάζει από 5 Μαρτίου 2015 στους κινηματογράφους το Τιμπουκτού, ένα λυρικό, ποιητικό και υπόκωφο δράμα από τον μεγάλο Αφρικανό δημιουργό, Αμπντεραχμάν Σισσακό.
Μετά την κατάληψη του βόρειου Μάλι από τζιχαντιστές, ένας περήφανος Τουαρέγκ οδηγείται σε μια μοιραία σύγκρουση με τους φονταμενταλιστές κατακτητές της πόλης του Τιμπουκτού.
Τοποθετημένο στις πρώτες μέρες της κατάληψης του Τιμπουκτού από φανατικούς τζιχαντιστές το 2012, και στηριγμένο σε αληθινά γεγονότα, η νέα ταινία του Αφρικανού σκηνοθέτη είναι ένα υπόκωφο και αιχμηρό δράμα για τις καθημερινές πιέσεις και αντιστάσεις συνηθισμένων ανθρώπων σε μια πόλη υπό κατάληψη ξένων φονταμενταλιστών. Το Τιμπουκτού των κατακτητών είναι σιωπηλό: η μουσική, το γέλιο, ακόμα και το ποδόσφαιρο έχουν απαγορευθεί, ενώ παράνομα δικαστήρια βγάζουν τραγικές και παράλογες αποφάσεις. Όταν ένας περήφανος Τουαρέγκ που ζει έξω από την πόλη, διαπράττει κατά λάθος φόνο, ζει από πρώτο χέρι την εφιαλτική εκδοχή της «δικαιοσύνης», όπως αυτή ασκείται από τους τζιχαντιστές. Φωτεινό, λυρικό και ποιητικό, το εμβληματικό ΤΙΜΠΟΥΚΤΟΥ του Σισσακό, αποτελεί μια συγκινητική κατάθεση ψυχής πάνω στην ανθρώπινη θέληση που καταφέρνει και αντιστέκεται στον τρόμο κάθε απολυταρχικού καθεστώτος.
Σημείωμα του σκηνοθέτη
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
«Στις 29 Ιουλίου 2012 στην Αγκελχόκ, μία μικρή πόλη στο βόρειο Μάλι, που στο μεγαλύτερο μέρος της ήταν υπό κατοχή από ξένους, συνέβη ένα φριχτό έγκλημα στο οποίο τα ΜΜΕ έκαναν τα στραβά μάτια. Ένα αντρόγυνο στα τριάντα του, ευλογημένο με δύο παιδιά, λιθοβολήθηκε μέχρι θανάτου. Το έγκλημα τους: δεν ήταν παντρεμένοι. Το βίντεο της δολοφονίας τους, που ανέβασαν στο ίντερνετ οι δράστες, είναι αποκρουστικό. Η γυναίκα πεθαίνει χτυπημένη από την πρώτη πέτρα, καθώς ο άντρας βγάζει μια κραυγή αγωνίας. Μετά σιωπή. Η Αγκελχόκ δεν είναι Δαμασκός ούτε Τεχεράνη. Έτσι τίποτα δεν λέγεται για όλα αυτά που συμβαίνουν. Αυτά που γράφω είναι ανυπόφορα, το ξέρω. Σε καμία περίπτωση δεν προσπαθώ να σοκάρω για να προωθήσω μία ταινία. Δεν μπορώ να πω ότι δεν γνώριζα, και τώρα που γνωρίζω, πρέπει να καταθέσω ελπίζοντας ότι ποτέ κανένα παιδί δεν θα χρειαστεί να μάθει ότι οι γονείς του πέθαναν γιατί αγαπούσαν ο ένας τον άλλο.»
Σενάριο, Αμπντεραχμάν Σισσακό, Κέσεν Τολ
Παραγωγή, Σιλβί Πιαλά
Φωτογραφία, Σοφιάν Ελ Φάνι (Blue Is the Warmest Color)
Μοντάζ, Νάντια Μπεν Ραχίντ
Πρωταγωνιστούν, Ιμπραήμ Αχμέντ, Τούλου Κίκι, Αμπέλ Τζάφρι
Διάρκεια, 97 λεπτά
Διανομή, WEIRDWAVE
Βραβεία / Διακρίσεις
Υποψήφια για το OSCAR® Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας
Υποψήφια για το Χρυσό Φοίνικα – Φεστιβάλ Καννών 2014
7 Βραβεία Σεζάρ, μεταξύ των οποίων Καλύτερης Ταινίας, Καλύτερης Σκηνοθεσίας, Καλύτερου Σεναρίου και Καλύτερης Φωτογραφίας
Βραβείο Οικουμενικής Επιτροπής – Φεστιβάλ Καννών 2014
Βραβείο François Chalais – Φεστιβάλ Καννών 2014
Prix Lumières Καλύτερης Ταινίας + Καλύτερης Σκηνοθεσίας
Βραβείο Καλύτερης Σκηνοθεσίας – Διεθνές Φεστιβάλ του Σικάγο
Βραβείο Καλύτερης Ταινίας – Φεστιβάλ Ιερουσαλήμ
Φιλμογραφία Αμπντεραχμάν Σισσακό
1989 THE GAME (μικρού μήκους)
1992 OCTOBRE (μικρού μήκους)
1995 LE CHAMEAU ET LES BÂTONS FLOTTANTS (μικρού μήκους)
1996 SABRYA (μικρού μήκους)
1997 ROSTOV-LUANDA (ντοκιμαντέρ)
1998 LIFE ON EARTH
2002 WAITING FOR HAPPINESS «Ένα Κάποιο Βλέμμα», Φεστιβάλ Καννών
2006 BAMAKO Εκτός Συναγωνισμού, Φεστιβάλ Καννών
2007 TIYA’S DREAM / 8 (μικρού μήκους)
2008 STORIES ON HUMAN RIGHTS (N’DIMAGU– DIGNITY)
2010 JE VOUS SOUHAITE LA PLUIE (μικρού μήκους)