Η Λιλιπούπολη είναι ξανά εδώ, χάρη στη φετινή παραγωγή του Εθνικού Θεάτρου στο θέατρο Κοτοπούλη (ΡΕΞ) με το μουσικό θέατρο «Το Αστέρι της Λιλιπούπολης» των Ρεγγίνας Καπετανάκη και Βασίλη Ρίσβα, με καινούργια τραγούδια και μουσική του Δημήτρη Μαραγκόπουλου.
Εκατοντάδες παιδιά κάθε βδομάδα – καθημερινά για τα σχολεία και Σαββατοκύριακα για όλους- υποδέχονται με ενθουσιασμό μια δυναμική και εντυπωσιακή επιστροφή της Λιλιπούπολης, αυτή το φορά όχι μέσα από μια συναυλία αλλά μέσα από ένα πλήρες μουσικό θέαμα που συνδυάζει το θέατρο με την μουσική, τον χορό, το βίντεο, τα κοστούμια και τα σκηνικά.
Καινούργιοι ήρωες της Λιλιπούπολης αλλά και κάποιοι από τους παλιούς κάνουν την εμφάνιση τους μέσα σε μια παράσταση που γεφυρώνει -όπως έκανε πάντα η Λιλιπούπολη- την φαντασία, με την ποίηση, το χιούμορ και την ανατροπή.
Πάνω από τριάντα χρόνια τα τραγούδια της ιστορικής εκπομπής του επί Μάνου Χατζηδάκι Τρίτου Προγράμματος, αγκάλιασαν τρεις γενιές, τραγουδήθηκαν , παρουσιάστηκαν σε δεκάδες συναυλίες και δισκογραφήθηκαν σε πολλές εκδόσεις. Παρόλες τις προτάσεις για μεταφορά της Λιλιπούπολης στο θέατρο, σε κινούμενα σκίτσα, στο ραδιόφωνο και στην τηλεόραση, οι δημιουργοί της δεν θέλησαν συνειδητά να φύγουν από τον αρχικό «μαγικό» ραδιοφωνικό κόσμο της, γεμάτο από τους πραγματικούς ήχους και τις φανταστικές εικόνες που γεννούσε σε μικρούς και μεγάλους.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Έτσι λοιπόν έχει ιδιαίτερη σημασία ότι για πρώτη φορά η Λιλιπούπολη μετασχηματίζεται σε ένα πολύχρωμο, πολυδιάστατο έργο που συναρπάζει από την σκηνή του Εθνικού Θεάτρου μικρούς και μεγάλους.
Όπως γράφει η Ρεγγίνα Καπετανάκη που ήταν και εκείνη που είχε την αρχική σύλληψη της ιδέας, χαρακτήρων και των τοπονυμίων της ραδιοφωνικής Λιλιπούπολης. « Ένας κύκλος τελειώνει και ένας νέος αρχίζει .Η Λιλιπούπολη ήταν ένα ζωντανό καλλιτεχνικό κύτταρο με μια τεράστια εγγενή δυναμική που ήταν αναγκαίο – όχι μόνο επειδή πολύς κόσμο το ζητούσε- αλλά και από εσωτερικές μας ανάγκες, να εκφραστεί τώρα ιδιαίτερα στην εποχή μας και με άλλους τρόπους.»
Ο Δημήτρης Μαραγκόπουλος που ήταν και ένας από τους δημιουργούς των πρώτων τραγουδιών της Λιλιπούπολης πιστεύει επίσης ότι «ανέκδοτες ιστορίες σενάρια, ιδέες, μελωδίες , ανυπομονούσαν να ξαναγεννηθούν σε μια άλλη στιγμή γιατί η Λιλιπούπολη ποτέ δεν ήταν απλά ένα Μουσείο ενώ ταυτόχρονα ήταν σε γνώση μας το γεγονός ότι μια νέα Λιλιπούπολη θα μιλούσε σε παιδιά και ενήλικες τόσο διαφορετικούς σε συναισθήματα και ψυχισμό που ζουν σε πιο περίπλοκες και ανήσυχες εποχές.»
Το μικρό Αστεράκι που γεννιέται σε ένα μακρινό Γαλαξία, δυστυχώς με μια ακτίνα λιγότερη, δεν θέλει να μείνει στην απέραντη ηρεμία του Σύμπαντος αλλά θέλει να γνωρίσει την μυθική Λιλιπούπολη που βρίσκεται στα μυστικά βάθη κάποιου Ωκεανού της Γης. Το Αστέρι, αγνοεί τις νουθεσίες και τις απειλές των «μεγάλων», τολμάει και εκτινάσεται , έρχεται στην υποβρύχια Λιλιπούπολη, μέσα από ένα σωρό περιπέτειες με υπέροχα φανταστικά πλάσματα, χταπόδια, σαλάχια, κουτσομούρες, ξωτικά, πειρατές, δράκαινες , τον Αστερία και πολλά άλλα και χάρη στην Τόλμη, την Αλληλεγγύη και την Δύναμη του ξανακερδίζει την χαμένη του ακτίνα και κυρίως νοιώθει το αίσθημα της φιλίας και το βίωμα ότι όλα τα πλάσματα είναι «πλασμένα από το ίδιο υλικό».
Τα κείμενα έτσι της Ρεγγίνας Καπετανάκη που ξεκίνησε τη συνεργασία της με τον Βασίλη Ρίσβα εδώ και χρόνια μαζί με τα νέα τραγούδια του Δημήτρη Μαραγκόπουλου που μάλιστα ηχογραφήθηκαν και μόλις εκδόθηκαν, συνάντησαν όλους τους υπόλοιπους συντελεστές της παράστασης, τον Αντώνη Κοτζιά στο βίντεο, της Έρσης Δρίνη στα κοστούμια και στα σκηνικά, του Αντώνη Παναγιωτόπουλου στους φωτισμούς, μαζί με μια εξαιρετική ομάδα νέων ηθοποιών που παίζουν, χορεύουν και τραγουδάνε, στέλνοντας το μήνυμα ότι η Λιλιπούπολη παραμένει μια ολοζώντανη Γέφυρα ανάμεσα στην ουτοπία και στην πραγματικότητα.