Ο καλλιτέχνης επιχειρεί μέσα από σχέδια αλλά και αμιγώς παραστατικά έργα με λάδια σε καμβά και ξύλο να εξαντλήσει τους τρόπους που μπορεί η γραμμή και το ίχνος της να τον οδηγήσει σε καινούρια εικαστικά μονοπάτια.
Στο κείμενο του καταλόγου που συνοδεύει την έκθεση ο Γιώργος Μυλωνάς γράφει:
…Ο καλλιτέχνης παρουσιάζει για πρώτη φορά σχέδια. Το είδος αυτό της ζωγραφικής, που έχει μιαν αυτονομία στην περιοχή της τέχνης, είναι ίσως από τα πιο δύσκολα μα και τα πιο εκφραστικά. Ο Αγγελόπουλος φτάνει συχνά σ’ ένα αποτέλεσμα που μπορεί να μετρηθεί ισότιμα με τους μεγάλους σε αξία ομοτέχνους του. Σχεδιάζει ακατάπαυστα, ακούραστα, ψάχνει και την τελευταία γραμμή του, στήνει τις φιγούρες του με μία άρθρωση που τις κάνει να ζουν στο δικό μας χώρο, ν’ ανασαίνουν τον ίδιο με τον δικό μας αέρα. Στο «Μετς» δείχνεται μόνο ένα μικρό μέρος μια μεγάλης παραγωγής που ο Αγγελόπουλος έχει στο εργαστήριό του τον τελευταίο χρόνο.
Με λιτά μέσα ο καλλιτέχνης φτάνει αισθητικά σε θαυμαστό αποτέλεσμα. Όταν ρίχνει χρώμα ξέρει να το ταιριάζει μετρημένα και η τοποθέτησή του επάνω στο χαρτί είναι τόσο όσο του χρειάζεται σαν τόνος. Εκεί όπου η χρωματική του διάθεση εκδηλώνεται με ένα ελάχιστο μέσο επάνω στο χαρτί είναι σα να μεταγράφει τις πυρετώδεις, γρήγορες πινελιές του Βαν Γκογκ, όχι με λάδι, αλλά με χρωματιστά μολύβια.
Το σχέδιό του, όμως, προτιμά να το κρατά ήσυχο και κυριαρχημένο από τη δική του ήρεμη διάθεση. Κυρίως είναι η γραμμή του που τον βοηθά, γιατί έχει μια σπάνια ουσιαστικότητα. Έτσι που, χωρίς να χουν χρώμα, τα σχέδιά του έχουν μια δυνατή χρωματική της πλαστικής ατμόσφαιρας.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Τα έργα του αυτά έχουν μια δική τους ζωντάνια και ξαφνιάζουν τον θεατή με τα απρόοπτα εκφραστικά τους αποτελέσματα. Το ίχνος της γραμμής του Δημήτρη Αγγελόπουλου κάνει σταθερά βήματα προς τα μπρος και βρίσκεται στο δρόμο της πραγματικής δημιουργίας…
