Η αίθουσα τέχνης Τεχνοχώρος υποδέχεται τη νέα χρονιά, την Παρασκευή 9 Ιανουαρίου 2015, με την ομαδική έκθεση «Το κοινό στη διαφορετικότητα» όπου συμμετέχουν οι Μιχάλης Αδάμης, Canuto Kallan, Δημήτρης Σπανόπουλος, Μιχαήλ Φαλκώνης και Michael Ward. Οι τέσσερις από αυτούς: Μιχάλης Αδάμης, Canuto Kallan, Δημήτρης Σπανόπουλος και Μιχαήλ Φαλκώνης, έχουν αποφοιτήσει από το Β΄εργαστήριο χαρακτικής στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας με εστίαση στη μεταξοτυπία με δάσκαλο τον Άκη Πειρουνίδη.
Ο Άκης Πειρουνίδης, επίκουρος καθηγητής στην ΑΣΚΤ Αθηνών γράφει μεταξύ άλλων:
«Είμαι πεπεισμένος ότι είναι κοινώς αποδεκτό πως στις τέχνες η έρευνα και η προσπάθεια να μαθαίνουμε διαρκώς περισσότερα, να διευρύνουμε τις γνώσεις μας και τις ικανότητές μας, δε σταματά ποτέ. Σε όλη μας τη ζωή στόχος είναι να ψάχνουμε να βρίσκουμε αλήθειες και να τις εκφράζουμε, ο καθένας με τον προσωπικό του τρόπο.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Στην παρούσα έκθεση πέντε καλλιτέχνες που ακολουθούν αυτήν την πορεία, κινούμενοι στον χώρο της χαρακτικής και συγκεκριμένα της μεταξοτυπίας, παρουσιάζουν την πιο πρόσφατη δουλειά τους. Παρόλο που η εικαστική προσέγγιση του καθενός φανερώνει τη διαφορετικότητα τού χαρακτήρα, υπάρχει κάτι κοινό στα έργα που εκτίθενται: η ελεύθερη χειρονομία, με την οποία ο κάθε καλλιτέχνης διαχειρίζεται τα θέματα και τις προτάσεις του. Η αμεσότητα που παρέχουν οι τεχνικές της μεταξοτυπίας έχει ως αποτέλεσμα να γίνεται ορατή η καθαρότητα της γραφής και της εκτέλεσης. Μερικές φορές, ακόμα και το τυχαίο, όταν προκύπτει, είναι μες στο παιχνίδι και έχει τον ρόλο του. Στα έργα τους είναι αναγνωρίσιμη η κατοχή των εκφραστικών τους μέσων, η κατακτημένη γνώση του σχεδίου, της φόρμας, της σύνθεσης.»
Ο Μιχάλης Αδάμης δημιουργεί μία σειρά από μεταξοτυπικά έργα βασισμένα σε μία βίαιη επίθεση που δέχτηκε και τα τραύματα που υπέστη. Η καταγραφή ενός γεγονότος και συγχρόνως η αντιμετώπισή της εμπειρίας αυτής και των συνεπειών της με μία δόση χιούμορ οδηγούν σε μία φαινομενική δικαίωση ενάντια σε αυτήν την πράξη αναίτιας βίας.
Οι μεταξοτυπίες του Canuto Kallan που παρουσιάζονται σε αυτή την έκθεση, χαρακτηρίζονται από ένα μίγμα από έντονα χρώματα, χειρονομίες και στοιχεία από φωτογραφίες. Τα θέματα του τα αντλεί από τις εντυπώσεις και τα γεγονότα της καθημερινότητας, την ξενιτειά, τα πολύ οικεία αλλά και ξένα πρόσωπα, τις ελπίδες, τα όνειρα και πάνω από όλα από την αγάπη για τη ζωή.
Ο Δημήτρης Σπανόπουλος μετά από κάποια χρόνια θητείας στη χαρακτική, δουλεύοντας ξυλογραφίες και χαλκογραφίες, δοκίμασε τυχαία και την τεχνική της μεταξοτυπίας στο εργαστήριο του μετέπειτα δασκάλου του Απόστολου Πειρουνίδη. Όντας ζωγράφος εκμεταλλεύτηκε την αμεσότητα της τεχνικής αυτής και την δυνατότητά της να δίνει ζωγραφικά αποτελέσματα. Αν παρατηρήσει κάποιος τα έργα του, ιδιαίτερα τα πρώτα, που έγιναν μεταξύ 2010-2012 μπορεί να διακρίνει την αυθόρμητη σύνθεση, την φρεσκάδα του τυχαίου καθώς και την ατέλεια του τυπώματος.
Τα έργα του Μιχαήλ Φαλκώνη πραγματεύονται τον εαυτό ως ένα περίκλειστο σύστημα, μετέωρο και επισφαλές, σε απόσυρση από τις σχέσεις με τους άλλους και από το σώμα. Αυτή η “σκληρή” σκηνοθεσία απαιτεί για τους σκοπούς της μια εξίσου “σκληρή”, “κλινική” εξπρεσσιονιστική γραφή. Τα επαναλαμβανόμενα μοτίβα – βελάκια, σπιτάκια, σταυροί, βαλιτσάκια φαρμακείου – λειτουργούν ως κωδικοποιημένα σύμβολα: πάγωμα, κατακερματισμός, αγκύλωση. Τα έντονα χρώματα συνδιαλέγονται με τα φορμαλιστικά στοιχεία και τα “ευτελή” μεγεθυμένα “ready mades”. Οι κοινωνικές αναφορές στα έργα του αφορούν την ανέστια ζωή (στο δρόμο, στο περιθώριο) τις κοινωνικές υποομάδες και τις υποκουλτούρες τους. Δέχτηκε επιρροές από τη διαφήμιση και το έργο των Τζάκ Κέρουακ, Γουίλιαμ Μπάροους , Αντονέν Αρτώ, Σάμουελ Μπέκετ.
Ο Michael Ward επεδίωξε τα χαρακτικά που εκτίθενται σε αυτή την έκθεση να έχουν αμεσότητα και απλότητα στη ματιά του θεατή. Όλα τα έργα έχουν μέσα κοινά στοιχεία – σύμβολα τα οποία είναι τυπωμένα με διαφορετικές παραλλαγές και χρωματικές προσεγγίσεις έτσι ώστε η ίδια εικόνα να αποδίδει κάθε φορά άλλη αίσθηση μέσα από την έμφαση που δίνεται κατά τη διαδικασία του τυπώματος.
Τη βραδιά των εγκαινίων θα συνοδέψουν τα εξαιρετικά κρασιά της Οινοποιίας Παρπαρούση.
Σύντομα ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ
Ο Μιχάλης Αδάμης γεννήθηκε το 1980 στην Αθήνα και αποφοίτησε από την ΑΣΚΤ στον τομέα ζωγραφικής το 2008 και από τον τομέα χαρακτικής το 2013. Το 2004-2005 φοίτησε με το πρόγραμμα Erasmus στη Φινλανδία στο University of Art and Design of Helsinki, όπου παρακολούθησε μαθήματα χαρακτικής, ζωγραφικής, κόμικ και περιβαλλοντικής τέχνης. Από το 2004 άρχισε να ασχολείται με το ήχο ως εκφραστικό μέσο δημιουργώντας ηχητικές εγκαταστάσεις και performances και από το 2009 δουλεύει σχεδόν αποκλειστικά με τη μέθοδο της μεταξοτυπίας. Έχει παρουσιάσει δουλειά του στη Φινλανδία, Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία, Ουγγαρία, Πολωνία, Ολλανδία, Ελβετία, Αίγυπτο και Αμερική. Το 2007 κέρδισε το βραβείο κομικ _plakton και το 2012 έπαινο από τα βραβεία γραφιστικής ΕΒΓΕ. . Ζει και εργάζεται στην Αθήνα.
Ο Canuto Kallan γεννήθηκε το 1960 στην Κοπεγχάγη της Δανίας. Εκεί αποφοίτησε ως επιπλοποιός και στη συνέχεια από το Πολυτεχνείο της Δανίας με τίτλο Master of Science in Engineering. Από το 1993 μένει στη Ελλάδα, όπου αποφοίτησε από την Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών Αθηνών (Α.Σ.Κ.Τ.) πρώτα το 2003 ως ζωγράφος και ύστερα το 2013 ως χαράκτης.
Η δουλειά του έχει παρουσιαστεί σε 5 ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στη Δανία καθώς και σε πολλές ομαδικές στην Ευρώπη, Ισραήλ, Καναδά και Ν. Αφρική.
Ο Δημήτρης Σπανόπουλος φοίτησε το 1982 στο προκαταρτικό εργαστήριο στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών με δάσκαλο τον Δημήτρη Μυταρά. Αποφοίτησε από την ΑΣΚΤ στον τομέα της ζωγραφικής με δάσκαλο τον Ν.Κεσσανλή (1983-1990) και στον τομέα της χαρακτικής με δασκάλους τους Θ. Εξαρχόπουλο και Γιώργο Μήλιο (1993-1998). Κατά τα έτη 1996-1998 πήρε Υποτροφια του ΙΚΥ για την χαρακτική. Κατά τα έτη 2010-2014 έκανε μεταξοτυπία με δάσκαλο τον Απόστολο Πειρουνίδη. Τέλος κατά τα έτη 2010-2012 παρακολούθησε το Εργαστήριο Νωπογραφίας και φορητών εικόνων με δάσκαλο τον Π. Σάμιο. Έχει κάνει μια ατομική έκθεση και έχει λάβει μέρος σε πολλές ομαδικές εκθέσεις. Έργα του υπάρχουν σε συλλογές τραπεζών και Δήμων.
Ο Μιχαήλ Φαλκώνης σπούδασε ζωγραφική και χαρακτική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας. Συμμετείχε στο workshop “Safer Printmaking” που πραγματοποιήθηκε στο Royal University College of fine Arts στη Στοκχόλμη το 1998. Έργα του έχουν παρουσιαστεί σε εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Ενδεικτικά: 17 Ελληνες Χαράκτες, Μουσείο Xylon, Σβέτσινγκεν και 3η Μπιενάλε Χαρακτικής Βελιγράδι 1994. 21η Μπιενάλε Χαρακτικής Λιουμπλιάνα 1995. 19η Διεθνής Έκθεση Χαρακτικής Kanagava Ιαπωνία και Νέοι Έλληνες Χαράκτες, σπίτι της Κύπρου, Αθήνα 1997. 1η Τριεννάλε Ελληνικής Χαρακτικής, Πινακοθήκη Πιερίδη 2000. “Οίκαδε”, Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Κρήτης 2003. “Ακυβέρνητες Πολιτείες” του Σ. Τσίρκα, Χαρακτική, Μουσείο Γουναρόπουλου, Αθήνα 2011. “Ιλιάδα Οδύσσεια”, Χαρακτικά, Xotaris Art Forum, Ίδρυμα Μ. Κακογιάνη, Αθήνα 2012.”Να Χαραχθεί με Γράμματα Κομψά…” 7+ 7 εικαστικές προσεγγισεις, Εκδόσεις Γαβριηλήδη, Αθήνα 2014.Διακρίσεις: Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, Έπαινος 1997, Διαγωνισμός Χαρακτικής με θέμα το ποίημα “Απόστιχα μυστικά” του Ο.Ελύτη.
O Michael Ward αποφοίτησε το 1975 από το τμήμα Χαρακτικής Καλών Τεχνών (Λονδίνο) και ίδρυσε εργαστήριο χαρακτικής και ζωγραφικής στο Λονδίνο. Την δεκαετία του 1980 δίδαξε σε αρκετά Βρετανικά σχολεία καλών τεχνών, δουλεύοντας πάνω στη χαρακτική και τη λιθογραφία σε διάφορα εργαστήρια του Λονδίνου, της Αθήνας και του Βερολίνου, κάνοντας παράλληλα συνεργασίες με πολλούς καταξιωμένους διεθνείς καλλιτέχνες. Έλαβε το «Βραβείο του Βρετανικού Συμβουλίου» για μια έκθεση του στην Αθήνα.
Από τη δεκαετία του 1990 ο Word ασχολείται διαρκώς με τη ζωγραφική, τη χαρακτική και τη γλυπτική και το 1998 έλαβε το Βραβείο του Συμβουλίου Τέχνης για πειραματική έρευνα στη χαρακτική και εκθέσεις στην Νέα Υόρκη και την Κωνσταντινούπολη.
Έργα του εκτίθενται σε δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές παγκοσμίως. Διαμένει και εργάζεται μεταξύ Λονδίνου και Μαδρίτης.