Μουσική – τραγούδια – χοροί εποχής, στολίζουν το έργο μαζί με τα θαυμάσια σκηνικά και κοστούμια. Το κοριτσάκι με τα σπίρτα είναι διασκεδαστικό, ατμοσφαιρικό και ανθρώπινο με αισιόδοξο, εορταστικό φινάλε. Δίνει ένα μήνυμα Αγάπης και Ανθρωπιάς, που ανταποκρίνεται πλήρως στις άγιες μέρες των εορτών των Χριστουγέννων.
Λίγα λόγια για το έργο
Παραμονή Πρωτοχρονιάς. Κόσμος χαρούμενος στους δρόμους. Ένα κοριτσάκι πουλά σπίρτα. Δύο «κοσμικές» κυρίες που το συναντούν, του φέρονται περιφρονητικά και το προτρέπουν να γυρίσει σπίτι. Δεν καταλαβαίνουν την κατάστασή του: είναι ορφανό κι ο μέθυσος πατριός του το στέλνει να πουλά σπίρτα. Μόνος φίλος του είναι ο Γιόχαν, ο κουλουράς, που προσπαθεί να το διασκεδάσει με τ’ αστεία του. Όταν ο Γιόχαν φεύγει, έρχεται μια ζητιάνα. Το κοριτσάκι την κοιτά επίμονα γιατί μοιάζει με τη γιαγιά του. Η γριά ζητιάνα το συμπαθεί και του διηγείται μια ιστορία. Μόλις η μικρούλα μείνει και πάλι μόνη, εμφανίζονται δύο πλουσιοκόριτσα και γελούν μαζί της, έτσι κακοντυμένη και ξυπόλητη που είναι. Το κοριτσάκι φεύγει όλο ντροπή. Τότε τα πλουσιοκόριτσα καταλαβαίνουν ότι φέρθηκαν σκληρά και θέλουν να επανορθώσουν, γι’ αυτό ρωτούν τον κουλουρά για το κοριτσάκι και τρέχουν να το βρουν. Ένα καλικαντζαράκι μας λέει με χαριτωμένο τρόπο τα δικά του. Πέφτει η νύχτα. Το κοριτσάκι δεν έχει πουλήσει τίποτα. Παγωνιά. Ο κουλουράς φέρνει στο κοριτσάκι την παντόφλα που είχε χάσει το πρωί. Εκείνο, για να μην παγώσει, τη φοράει στο ένα πόδι κι ανάβει ένα σπίρτο για να ζεσταθεί. Τότε αντικρίζει ένα όραμα: ένα πλούσιο πρωτοχρονιάτικο τραπέζι. Μόλις σβήνει το σπίρτο το όραμα χάνεται. Το κοριτσάκι ανάβει και δεύτερο σπίρτο. Στη φλόγα του ζωντανεύει ένα στολισμένο έλατο και πιάνει κουβέντα μαζί του. Όταν το σπίρτο σβήσει και το έλατο χαθεί, το κοριτσάκι ανάβει κι άλλο σπίρτο. Τώρα ζωντανεύει η κούκλα της βιτρίνας. Κι αυτό όμως το όραμα δεν κρατά περισσότερο από το σπίρτο. Τώρα το κοριτσάκι ανάβει πολλά σπίρτα μαζί. Στο άναμμά τους εμφανίζεται η μορφή της γιαγιάς του. Μιλώντας της τρυφερά, το κοριτσάκι αποκοιμιέται στον πάγκο. Παρουσιάζονται όλα τα πρόσωπα του έργου και την ξυπνούν με γλυκά λόγια και δώρα. Μήπως όλη αυτή η ιστορία ήταν ένα κακό όνειρο…
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Συντελεστές
Θεατρική διασκευή: Διονύσης Κούτσης
Σκηνοθεσία: Έλλη Βοζικιάδου
Μουσική: Διονύσης Κούτσης
Σκηνικά: Γιώργος Πολυχρονιάδης
Kοστούμια: Έλσα Βώκου
Ηθοποιοί: Έλλη Λορέντη, Ανδρέας Αποστόλου (Νικόλας Καννάς), Ιωάννα Κούτση (Μαρία Συμεών), Δέσποινα Παντελίδου, Αμαλία Κλημοπούλου, Νίκη Αναστοπούλου.
Διάρκεια παράστασης: 90’
Το θέατρο «ΘΥΜΕΛΗ» της Έλλης Βοζικιάδου συμπληρώνει φέτος 42 χρόνια αδιάλειπτης θεατρικής πορείας (1980-2022), με κύριο γνώμονα την ποιότητα, τη συνέπεια και το ήθος. Ιδρυτές της ΘΥΜΕΛΗΣ η πρωταγωνίστρια του Εθνικού Θεάτρου, σκηνοθέτης και θιασάρχης Έλλη Βοζικιάδου και ο διακεκριμένος αρχιμουσικός της Λυρικής Σκηνής και της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών και συνθέτης Διονύσης Κούτσης. Το θέατρό μας εδρεύει στο κέντρο της Αθήνας, σημειώνει πλούσια πολιτιστική δράση (Κεντρική – Παιδική Σκηνή, εκπαιδευτικές παραστάσεις για μαθητές α’ βάθμιας και β’ βάθμιας εκπαίδευσης, σεμινάρια, διαλέξεις κ.α.) και αποτελεί ορμητήριο για περιοδείες τις θερινές περιόδους. Κατά τη διαδρομή αυτών των χρόνων καλύψαμε με συνέπεια στην ποιότητα όλη τη γκάμα του θεάτρου, δίνοντας μεγάλη προσοχή στον εξαιρετικά υπεύθυνο και ευαίσθητο τομέα του παιδικού και εφηβικού θεάματος γαλουχώντας με τα έργα μας γενιές παιδιών και νέων που το λάτρεψαν.
* Λόγω της πανδημίας του COVID-19 το θέατρο ΘΥΜΕΛΗ για το φετινό χειμώνα μεταφέρεται στο κινηματοθέατρο “STUDIO – NEW STAR ART CINEMA”, έναν ιστορικό κινηματογραφικό χώρο Τέχνης στην Πλατεία Αμερικής στην οδό Σπάρτης και Σταυροπούλου 33 πλησίον του θεάτρου μας, χωρητικότητας 650 θέσεων, με σκοπό την πρόσθετη διασφάλιση της δημόσιας υγείας με απόλυτη τήρηση των υγειονομικών μέτρων.
