Το MIRfestival στη δεύτερη διοργάνωση του

Το MIRfestival ετοιμάζεται να προσγειωθεί για δεύτερη φορά στην πόλη …

της Αθήνας τον Σεπτέμβριο γεμάτο ευρηματικές, απρόσμενες καλλιτεχνικές δημιουργίες στα όρια των τεχνών: εκεί όπου η σκηνή συναντά την εικόνα, στο χώρο αναπνοής της σύγχρονης δημιουργίας, εκεί όπου οι παραστατικές τέχνες συναντούν τα οπτικοακουστικά μέσα, εκεί που γεννιέται η τέχνη του αύριο.

Από τις 9 μέχρι τις 18 Σεπτεμβρίου το MIRfestival προσκαλεί το κοινό της Αθήνας να ανακαλύψει την πιο σύγχρονη πλευρά του ζωντανού θεάματος σήμερα, να συναντήσει καλλιτέχνες με όραμα και με προτάσεις, να δει, να ακούσει, να σκεφτεί, και όλα αυτά κυρίως σε νέους χώρους πολιτισμού γύρω από το Μοναστηράκι, που θα παίξουν από ’δω και πέρα το ρόλο τους στη ζωή της πόλης.

Στο καλλιτεχνικό πρόγραμμα του MIRfestival 2010 περιλαμβάνονται περφόρμανς, ηχητικές περφόρμανς, εκθέσεις, προβολές, αφιερώματα καθώς και μια σειρά από έργα που θα πραγματοποιηθούν σε δημόσιους χώρους της πόλης στο πλαίσιο του πρότζεκτ του φετιβάλ ΕΔΩ/ΤΩΡΑ.

Αξίζει να σημειωθεί ότι όλοι οι διεθνείς καλλιτέχνες και τα σχήματα του προγράμματος παρουσιάζουν έργα τους για πρώτη φορά στην Ελλάδα και όλες οι παραγωγές των Ελλήνων καλλιτεχνών έχουν γίνει ειδικά για το MIRfestival.

Στην καλλιτεχνική διεύθυνση και τον προγραμματισμό του MIRfestival βρίσκεται η Χριστιάνα Γαλανοπούλου.

Εκτός από τους δημόσιους χώρους της πόλης το φεστιβάλ θα πραγματοποιηθεί στους εξής χώρους: About, Qbox Gallery, Exile room, art.act.area και Θέατρο Χώρα.

Το πρόγραμμα αναλυτικά

Από τις παραστάσεις του προγράμματος, αυτή που αντιπροσωπεύει την πιο προωθημένη τάση του ζωντανού θεάματος στην Ευρώπη είναι το Hauts Cris (miniature) [Δυνατές κραυγές (μινιατούρα)] του Γάλλου Vincent Dupont, ένα θέαμα-εμπειρία που συνδυάζει την χορογραφική κίνηση, τον ήχο και τα νέα μέσα.

Στο Hauts Cris (miniature), ένας χαρακτήρας βιώνει μια σειρά εσωτερικών καταστάσεων που συνδέονται με την κραυγή. Απελευθερώνοντάς την από τα βάθη του ασυνείδητου, ο Dupont την μετατρέπει σε έργο τέχνης, σε μια εικαστική σύνθεση αινιγματική όσο και οι μεσαιωνικές μινιατούρες. Η χρήση των εναλλαγών της κλίμακας του χώρου, αλλά και η χρήση του ήχου σε συνδυασμό με όσα συμβαίνουν δημιουργεί μιαν ατμόσφαιρα που θυμίζει τις ταινίες του David Lynch.

Βραβευμένος το 2007 με το βραβείο «νέου χορογραφικού ταλέντου» της SACD, ο Vincent Dupont έχει αναπτύξει μια εντελώς προσωπική γραφή, στην οποία τον καθοριστικό ρόλο παίζει ο συνδυασμός της κίνησης με τη χρήση της φωνής του και η διαρκής διάδραση χώρου, σώματος και ήχου. Οι σένσορες που καλύπτουν το σκηνικό διοχετεύουν το υλικό με το οποίο δημιουργείται ζωντανά ο ήχος της παράστασης, αλλά και τις εντάσεις που καθορίζουν μέσω υπολογιστή τις αλλαγές των φωτισμών. Στο πλευρό του Vincent Dupont βρίσκονται και συμβάλλουν ζωντανά στην παράσταση ο διακεκριμένος μουσικός Thierry Balasse και ο πιο περιζήτητος σχεδιαστής φωτισμών στη Γαλλία, ο Yves Godin.
(Θέατρο Χώρα, 10 & 11 Σεπτεμβρίου, 21:30)

Ο Νορβηγός Ane Lan κατασκευάζει περφόρμανς σαν μικρά πορτρέτα, με τα οποία ερμηνεύει την «οικιακή» και προσωπική συνθήκη της Ιστορίας, την εσωτερική ζωή των ανθρώπων που δεν καταφέρνουν να συγχρονιστούν με το ρυθμό του σύμπαντος. Το Dream Chamber είναι μια εξαίρεση.
(art.act.area, 11 & 12/09, 20:00 και 21:00)

Η Βρετανίδα Anushiye Yarnell σπούδασε καλές τέχνες, χορό και δραματουργία περφόρμανς, περνώντας από το μπούτο. Δημιουργεί κυρίως σόλο, τα οποία εξελίσσονται κάθε φορά που τα παρουσιάζει. Με την περφόρμανς BEAR μας ταξιδεύει σ’ έναν κόσμο γεμάτο μνήμες και προαισθήματα, σ’ έναν κόσμο χωρίς ενοχές, στην κατάσταση απόλυτης αγάπης που μπορεί να βιώσει το ζώο ή το παιδί. Σαν «αδέσποτο ανθρωπόζωο», όπως αναφέρει η ίδια, φορά τον εαυτό της το μέσα-έξω για να αποκαλύψει αυτή τη μαγική σχέση με το ζώο, αυτό το «αλλού» που οι άνθρωποι  μοιάζουν να ξεχνούν.
(About:, 15 & 16/09, 21:30)

Συμπράξεις, νέες συνεργασίες και παραγωγές ειδικά για το φεστιβάλ είναι η πολιτική του MIRfestival, που στοχεύει σε απώτερο στάδιο στη δυνατότητα υποστήριξης συμπραγωγών και προώθησής τους στο διεθνές δίκτυο. Οι παραστάσεις που θα δημιουργηθούν ειδικά για το MIRfestival 2010 και θα κάνουν την πρεμιέρα τους είναι οι εξής:

Ο Γερμανός βίντεο-καλλιτέχνης Matthias Fritsch συμπράττει με τους Έλληνες μουσικούς CotiK και Natryx & co αλλά και με την χορογράφο και περφόρμερ Αγνή Παπαδέλη Ρωσσέτου σε μια περφόρμανς διαρκούς διάδρασης της κίνησης με τον ήχο και την εικόνα στο Dance Piece No.2, an audiovisual dance performance. Ο CotiK δημιουργεί το σάουντρακ της περφόρμανς με ηλεκτρονική επεξεργασία των κινήσεων και μετατροπή τους σε ήχο, ενώ η Natryx συνεισφέρει ακουστικά στην ατμόσφαιρα του κομματιού. Ο χώρος της περφόρμανς διαμορφώνεται από τα συναρπαστικά τοπία του Matthias Fritsch, που μοιάζουν φυσικά αλλά είναι κατασκευασμένα. Την ίδια βραδιά θα παρουσιαστούν άλλα δύο έργα του Matthias Fritsch σε συνεργασία με τους Natryx & ACTE VIDE και τον Λάμπρο Πηγουνη.
(About:, 13 & 14/09, 21:00)

Η Χριστίνα Βασιλείου, νέα χορογράφος που εμμένει στα όνειρα και στη διερεύνηση του φανταστικού, θα συνεργαστεί με την βιντεοκαλλιτέχνη Edy Ferguson για την περφόρμανς now+here=nowhere, που αναποδογυρίζει αποκαλυπτικά την πρόταση του MIRfestival προς τους καλλιτέχνες να συλλάβουν έργα με το θέμα ΕΔΩ/ΤΩΡΑ. Η Χριστίνα Βασιλείου θα δημιουργήσει μια παράσταση-εγκατάσταση «για την αναζήτηση ενός προσωπικού παράδεισου, μιας επιλεγμένης πατρίδας, ενός καλύτερου μέλλοντος που θα γίνει παρόν». Το εδώ/ τώρα γίνεται αλλού, ποθητό, μια ονειρική πραγματικότητα που μας αξίζει να ζούμε.
(Γκαλερί Qbox, 15 & 16/09, 20:00 & 21:00)

Ανατρεπτικός και με άποψη για το σύγχρονο θέαμα, ο Κώστας Τσιούκας θα παρουσιάσει το νέο του σόλο Λευκό Πάτωμα πάνω από το έδαφος, με θέμα τη μνήμη, την ιστορία, τη δεκαετία του ’80 και την νοσταλγία γι’ αυτή την ανέμελη περίοδο. Τα τελευταία χρόνια ο Κώστας Τσιούκας παρουσιάζει θεάματα που αναμειγνύουν στοιχεία σύγχρονου χορού και μπουρλέσκ σε μια εντελώς προσωπική γλώσσα που ανοίγει διάλογο με τη ζωντανή μουσική δημιουργών που έχουν σημαδέψει την τελευταία δεκαετία όπως οι Mary & The Boy  και ο Απόλλων Ρέτσος.
(About:, 17 & 18/09, 21:30)

Από το χώρο της ηχητικής περφόρμανς

Ο γνωστός από τη θητεία του στους Stereo Nova Αντώνης Π. μαζί με την Ανδριάνα Toot – με σπουδές και οι δυο στη μουσική με υπολογιστές, μεταξύ άλλων, και ειδικευμένοι στην ηλεκτροακουστική σύνθεση –  θα  παρουσιάσουν στα εγκαίνια του φεστιβάλ την νέα τους δουλειά που συνδιαλέγεται με μια ταινία βίντεο της εικαστικού Γεωργίας Τουλιάτου. (About:, 09/09, 22:00).

Ο Biomass ακολουθεί με ένα live βασισμένο σε οπτικό και ακουστικό υλικό από τον πόλεμο στο Ιράκ (About:, 11/09, 23:00). Ο Γάλλος Sébastien Roux, που εργάζεται στο IRCAM ως βοηθός των Georges Aperghis και Gérard Pesson, με πολλές σημαντικές καλλιτεχνικές συνεργασίες στο ενεργητικό του, θα παρουσιάσει ένα «σινε-κονσέρτο» πάνω σε μια ταινία του Βέλγου καλλιτέχνη βίντεο Kurt d’Haessleer και ένα live «αποκλειστικής ακουστικής διαδικασίας».

Η ταινία του Kurt d’Haessleer δημιουργήθηκε ειδικά για το MIRfestival (About:, 16 & 17/09, 22:30). Οι Repulsive Society μετατρέπουν και πάλι σε ήχο συχνότητες που εκπέμπονται από συστήματα ασφαλείας. (ΕΔΩ/ΤΩΡΑ, Πάρκο Ελευθερίας, στις 17/09, στις 20:00 & About: στις 18/09, 22:30).

Εκθέσεις-προβολές

Το πρόγραμμα του MIRfestival περιλαμβάνει επίσης προβολές πειραματικών ταινιών (Exile Room, 10-18/09, 19:00-21:00) και δύο εκθέσεις με έργα σε βίντεο. Η πρώτη θα ανοίξει το φεστιβάλ στο About, 9-11/09, και η δεύτερη θα κάνει εγκαίνια στη Γκαλερί Qbox την τελευταία μέρα του φεστιβάλ και θα διαρκέσει για μια εβδομάδα μετά το τέλος του. Έτσι το MIRfestival θα πρωτοτυπήσει κλείνοντας με εγκαίνια.
Στην έκθεση Εδώ; Τώρα; που θα παρουσιαστεί στο χώρο About: στις 9,10 και 11 Σεπτεμβρίου, η πόλη ανοίγεται σε αιρετικές ματιές και συναντά την ονειροπόληση, το χιούμορ και το αποκαλυπτικό βλέμμα των Gerald Zahn, Κυριακής Γονή, Μανώλη Ηλιάκη, Ηώς Μυρτώς Χαβιαρά, Δημήτρη Παπουτσάκη και Παναγιώτας Αποστολοπούλου.

Στην έκθεση που θα εγκαινιαστεί στη Γκαλερί Qbox στις 18 Σεπτεμβρίου κλείνοντας το φεστιβάλ, και θα διαρκέσει μέχρι τις 25/09, θα παρουσιαστεί ένα νέο έργο – εγκατάσταση βίντεο της ιταλικής κολεκτίβας ZimmerFrei, που δημιουργεί πορτρέτα πόλεων κατόπιν ανάθεσης από μεγάλες διοργανώσεις όπως η Μπιενάλε της Βενετίας ή άλλες καλλιτεχνικές δομές. Οι ZimmerFrei είχαν προσκληθεί από το φεστιβάλ VideoDance και είχαν δημιουργήσει μια ταινία-πορτρέτο της Αθήνας το 2007.

Αφιερώματα:
Θανάσης Ρεντζής, Δημήτρης Αληθεινός. Στις 13 και 16 Σεπτεμβρίου θα προβληθούν στο Exile Room, παρουσία του σκηνοθέτη, οι ταινίες του Θανάση Ρεντζή Corpus (1979) και Fiction (1976). Ο Θανάσης Ρεντζής ανανέωσε τη γλώσσα του σύγχρονου ελληνικού κινηματογράφου ακολουθώντας ένα μονοπάτι έρευνας και οπτικής εικαστικής αντίληψης που λίγοι ακολούθησαν εκείνη την εποχή, ανοίγοντας νέους δρόμους στον πειραματικό κινηματογράφο.

Ο Δημήτρης Αληθεινός ανήκει στους ελάχιστους εκείνους καλλιτέχνες που διαμόρφωσαν μια σκηνή της σύγχρονης ελληνικής τέχνης η οποία, στη δεκαετία του ’60 και του ’70, αναζητούσε νέους δρόμους έκφρασης στην υπέρβαση των ορίων των τεχνών και στην εικαστική χρήση του σώματος, που αναπόφευκτα οδήγησε στα πειράματα με το σώμα και τα οπτικοακουστικά μέσα. Ο Αληθεινός από τότε μέχρι σήμερα βρίσκεται σε μια διαρκή πορεία αναζήτησης της ανανέωσης της εικαστικής γλώσσας και σε έναν διαρκή διάλογο του «εδώ» με το «αλλού».

Το αφιέρωμα στον Δημήτρη Αληθεινό έχει διπλή υπόσταση: Στην Γκαλερί Qbox στις 11, 12 & 13 Σεπτεμβρίου θα παρουσιαστεί η εγκατάσταση Αναφορά στον Mantegna. Το έργο αυτό παρουσιάστηκε το 1980 στην Μπιενάλε του Παρισιού και σε μία μόνο προβολή στη Γκαλερί Δεσμός, και έκτοτε δεν έχει παρουσιαστεί την Ελλάδα. Παρ’ όλα αυτά είναι ένα έργο-σταθμός, που έπαιξε σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη της χρήσης του σώματος και των οπτικοακουστικών μέσων στη σκηνή της σύγχρονης τέχνης. Το έργο αυτό, ευαίσθητο καθώς χρησιμοποιεί και προβολές 16mm, θα παρουσιαστεί μόνο για τρεις ημέρες.

Στο δεύτερο μέρος του αφιερώματος, το έργο ΣΥΜΒΑΝΤΑ 2010 θα δημιουργηθεί ειδικά για το MIRfestival και εντάσσεται στην ενότητα έργων ΕΔΩ/ΤΩΡΑ.

Η ενότητα έργων ΕΔΩ/ΤΩΡΑ

Από τις πολυάριθμες προτάσεις που κατατέθηκαν, επιλέχθηκαν κάποιες που θα παρουσιαστούν ως site-specific παραστάσεις στους κλειστούς χώρους του φεστιβάλ (now & here = nowhere της Χριστίνας Βασιλείου, τα έργα του Matthias Fritsch) και κάποιες που θα αποτελέσουν μέρος της έκθεσης Εδώ; Τώρα; που θα εγκαινιάσει το φεστιβάλ στο About: (τα έργα των Μανώλη Ηλιάκη, Ηώς Μυρτώς Χαβιαρά, Δημήτρη Παπουτσάκη και Παναγιώτας Αποστολοπούλου).

Σύμφωνα με το αρχικό σχέδιο όμως, επιλέχθηκαν και κάποιες που θα πραγματοποιηθούν σε δημόσιους χώρους της Αθήνας.

– Το έργο ΣΥΜΒΑΝΤΑ 2010 του Δημήτρη Αληθεινού θα πραγματοποιηθεί σε δημόσιους χώρους του κέντρου της Αθήνας το μεσημέρι της Παρασκευής 17 Σεπτεμβρίου. Το έργο δεν προέκυψε βέβαια από πρόταση, αλλά από μια ιδέα του καλλιτέχνη για ένα σύγχρονο έργο στο πλαίσιο του αφιερώματος σ’ αυτόν.

Ο Αληθεινός στήνει έναν καθρέφτη στην σκληρή πλευρά της πόλης και των κατοίκων της μέσα από μια μεταφορά, κλείσιμο του ματιού στο έργο ΕΝΑ ΣΥΜΒΑΝ, που παρουσιάστηκε στη Γκαλερί Ώρα το 1973 ταράζοντας τα νερά της ελληνικής πραγματικότητας της τέχνης. Το χώμα, καθοριστικό στοιχείο στα έργα του Δημήτρη Αληθεινού τα τελευταία χρόνια, και ειδικά στις Κατακρύψεις, θα συνδεθεί εδώ με άλλα στοιχεία που επανέρχονται στα έργα του όπως το ανθρώπινο σώμα και η τελετουργία.

– everybodies, της ομάδας  Yelp σε χορογραφία της Μαριέλας Νέστορα. Το Σάββατο 18/09, στην Πλατεία Εξαρχείων, 14:00-19:00, όσοι πιστοί προσέλθουν αλλά και όσοι περάσουν τυχαία, θα έχουν την ευκαιρία να συμμετάσχουν σε μια χορογραφία λαμβάνοντας ηχογραφημένες οδηγίες. Η συνύπαρξη στη χορογραφία μαζί με τους άλλους «χορευτές» αποκαλύπτει τη «χορογραφημένη» ασυνεννοησία της πόλης, πόσο δύσκολα το εγώ υποβάλλεται στο εμείς, αλλά και πόση χαρά μπορεί αυτό να δημιουργήσει.

– Παροχέας Διάδρασης Πάρκων (Interactive Park Provider), μια διαδραστική εγκατάσταση του Μάκη Κυριακόπουλου. Το Σάββατο 11/09, από τις 12:00 μέχρι τις 18:00 στο Πάρκο της Οδού Μιχαλακοπούλου μεταξύ Ηριδανού και Αιγηνίτου, οι Αθηναίοι θα μοιραστούν μια συναρπαστική εμπειρία προσομοίωσης που θα τους ταξιδέψει στην καταπράσινη και γεμάτη πάρκα Αθήνα που ονειρεύονται ή, διαφορετικά, στα πάρκα που ονειρεύονται χωρίς την Αθήνα…