Το εκπληκτικό τελευταίο ταξίδι ενός κορυφαίου ιστορικού και δημόσιου διανοούμενου από το «πανδοχείο της μνήμης» του στα πρόσωπα, τους τόπους και τις εποχές που τον σημάδεψαν. Η στοχαστική αυτοβιογραφία που συνθέτει εδώ ο Τόνυ Τζαντ δεν έχει όμοιά της. Καθένα απ’ αυτά τα είκοσι πέντε μικρά δοκίμια μεταφέρει συμβάντα του παρελθόντος περασμένα από το κόσκινο της ιστορικής αίσθησης, της κριτικής σκέψης και της ηθικής διαύγειας του συγγραφέα.
Λεπτομέρειες της προσωπικής ζωής βρίσκουν έτσι μια θέση στο ευρύτερο πλαίσιο της ιστορίας, καθώς ο αφηγητής περνάει από τα αγγλοεβραϊκά φαγητά της παιδικής του ηλικίας στις ώριμες συνδυαστικές ταυτότητες των «ανθρώπων του μεταίχμιου»· από τα λεωφορεία της περίφημης Πράσινης Γραμμής του ευρύτερου Λονδίνου στον αστικό πολιτισμό και σχεδιασμό του μεσοπολέμου· από την εμπειρία του ισραηλινού κιμπούτς ή της παρισινής φοιτητικής ζωής και διανόησης το ’68 στην απομάγευση του σοσιαλισμού και των άλλων –ισμών· από τις σιωπηρές ιεραρχίες και εθιμοτυπίες του Καίμπριτζ στα ισοπεδωτικά μοντέλα της σύγχρονης εκπαίδευσης· από την αργοπορημένη εκμάθηση τσέχικων στην «αιχμάλωτη σκέψη» ανατολικά και δυτικά του Τείχους· από τις πρώτες σχέσεις με γυναίκες στις αντιφάσεις της πολιτικής του φύλου και του οικιακού κομφορμισμού… Αυτές και άλλες διαδρομές, μαζί με την πορεία του από το Λονδίνο στην Παλαιστίνη, το Παρίσι, την Πράγα και τελικά τη Νέα Υόρκη, μπόρεσε να ανακαλέσει ο Τζαντ λίγο πριν από το τέλος της ζωής του, χάρη στην παιδική ανάμνηση ενός παλιού ελβετικού πανδοχείου, που του άνοιξε ευεργετικά, στις νύχτες της παραλυσίας του, τα μυστικά περάσματα της μνήμης.
Tony Judt
Ο Tony Judt γεννήθηκε στο Λονδίνο το 1948. Σπούδασε στο King’s College του Καίμπριτζ και στην École Normale Supérieure του Παρισιού. Δίδαξε στα πανεπιστήμια του Καίμπριτζ, της Οξφόρδης, του Μπέρκλεϋ και της Νέας Υόρκης, στο δε τελευταίο ίδρυσε και διηύθυνε το Ινστιτούτο Ρεμάρκ για τη μελέτη της Ευρώπης. Υπήρξε συνεργάτης των New York Review of Books, London Review of Books, New York Times, New Republic κ.ά. Το 2007 του απονεμήθηκε το Βραβείο Χάνα Άρεντ και το 2009 το Βραβείο Όργουελ. Πέθανε από αμυοτροφική πλευρική σκλήρυνση το 2010.
Έργα του είναι: La reconstruction du parti socialiste: 1921-1926 (1976), Socialism in Provence, 1871-1914: A Study in the Origins of the Modern French Left (1979), Marxism and the French Left: Studies on Labour and Politics in France, 1830-1982 (1990), Past Imperfect: French Intellectuals, 1944-1956 (1992), A Grand Illusion?: An Essay on Europe (1996), The Burden of Responsibility: Blum, Camus, Aron, and the French Twentieth Century (1998), Postwar: A History of Europe Since 1945 (2005 – ελλ. έκδ.: Η Ευρώπη μετά τον πόλεμο, Αλεξάνδρεια), Reappraisals: Reflections on the Forgotten Twentieth Century (2008), The Memory Chalet (2010 – Το πανδοχείο της μνήμης, Αλεξάνδρεια), Ill Fares the Land (2010 – Τα δεινά που μaστίζουν τη χώρα, Αλεξάνδρεια), Thinking the Twentieth Century (μαζί με τον Timothy Snyder, 2012 – Σκέψεις για τον εικοστό αιώνα, Αλεξάνδρεια).