Το παράπονο του νεκροθάπτου, του Εμμανουήλ Ροΐδη, στον Πολυχώρο Τέχνης και Έκφρασης

Το “Παράπονο του νεκροθάπτου”, του Εμμανουήλ Ροΐδη, παρουσιάζεται από 13 Νοεμβρίου 2016 στον Πολυχώρο Τέχνης και Έκφρασης και σε σκηνοθεσία Μπάμπη Κλαλιώτη.

Αν έχεις μέσα στο στήθος σου καρδιά και όχι πέτρα, μη λες πως φταίει ο λαός, αλλά φώναξε μαζί μου: «Ανάθεμα εις τους λαοπλάνους»!

Εμ. Ροΐδης

Το διήγημα του Εμμανουήλ Ροΐδη «Το παράπονον του νεκροθάπτου» δημοσιεύτηκε σε συνέχειες από τις 19 έως τις 27 Νοεμβρίου του 1895, στην εφημερίδα Εφημερίς. Ο Ροΐδης υπήρξε ένας από τους σπουδαιότερους λογοτέχνες της Ελλάδας του 19ου αιώνα. Καυστικός και οξυδερκής, έχει διατυπώσει το περίφημο «γνωρίζει δώδεκα τρόπους να προσπορίζεται χρήματα εκ των οποίων ο τιμιότερος είναι η κλοπή».

«Το παράπονο του νεκροθάπτου» είναι από τα λιγότερο γνωστά διηγήματά του. Ο συγγραφέας σε κάθε του κείμενο δεν παραλείπει τις οξείες αιχμές στην ελληνική νοοτροπία και την ευκολία των ανθρώπων της εξουσίας να κάνουν χρήση της διαφθοράς, χωρίς ενοχή και διάθεση μεταμέλειας. Όσον αφορά στο έργο «δεν πρόκειται «περί συναισθηματικής τινός γλυκαναλατίας» δηλώνει από την αρχή. Ήρωας είναι ένας καλός άνθρωπος με το όνομα Αργύρης που, βασιζόμενος στις υποσχέσεις και τις ελπίδες των πολιτικών, κατάντησε από εύπορος νοικοκύρης σε νεκροθάπτης. Διαχρονικός, ευθύβολος, δηκτικός, πανέξυπνος, καταγίνεται με θέματα, που όσα χρόνια και να περάσουν θα είναι μέρος της εμπειρίας κάθε ανθρώπου. Η ελπίδα, ειδικά ως έννοια, έχει τόσο πολύ εκπέσει, που απομεινάρια της δε βρίσκεις ούτε καν στους υπονόμους. Αλλά, κύριοι, να είστε προσεκτικοί, όταν στερείτε την ελπίδα από ένα άλλο ανθρώπινο πλάσμα.

Συντελεστές:

Διασκευή-σκηνοθεσία: Μπάμπης Κλαλιώτης

Βοηθός σκηνοθέτη: Μαριλού Ιστορίου

Σκηνικά-κοστούμια: Μιχάλης Σδούγκος

Φωτογραφίες-βίντεο: Γιάννης Μπλέτας

Παίζουν: Γιώργος Κρομύδας, Δώρα Χουρσανίδου, Βασίλης Τριανταφύλλου