Το παρτάλι με τον Χρήστο Στέργιογλου στο Φεστιβάλ Αθηνών

Το Φεστιβάλ Αθηνών σε συνεργασία με το Φεστιβάλ Νάξου και το ΔΗΠΕΘΕ Καβάλας παρουσιάζει τον μονόλογο «Το παρτάλι» …

σκηνοθεσία Στέλιου Κρασανάκη με τον Χρήστο Στέργιογλου, από τις 8 μέχρι τις 10 Ιουλίου στην Πειραιώς 260.

Ο ήρωας της παράστασης, εμπνευσμένος από το ομώνυμο μυθιστόρημα του Θεόδωρου Γρηγοριάδη, είναι ένα περίεργο και περιθωριακό ον. Γεννημένος λίγο πριν τον Β’ παγκόσμιο πόλεμο, το Παρτάλι (που σημαίνει στα τούρκικα κουρελιασμένο ρούχο) υποχρεώθηκε από τη μητέρα του να ντύνεται και να μεγαλώνει σαν κορίτσι, για να γλιτώσει από τη μανία της βουλγάρικης κατοχής. Βιώνοντας μία βαθιά κρίση ταυτότητας και φέροντας βαθιά τραύματα, μοιραία καταλήγει να ζει σε ένα περιβάλλον ηθικού ξεπεσμού, περιθωριακό και ψυχοφθόρο. Το Παρτάλι επιλέγει να μετουσιώνει την περιπετειώδη ζωή του σε θεαματική σκηνική περφόρμανς, ασκώντας έτσι τεράστια γοητεία στους ανθρώπους.

Τον ήρωα αυτόν ερμηνεύει, σε έναν προκλητικό θεατρικό μονόλογο ο Χρήστος Στέργιογλου, ένας από τους σπουδαιότερους ηθοποιούς της γενιάς του. Σκηνοθετεί ο ψυχίατρος και δραματοθεραπευτής Στέλιος Κρασανάκης, που έχει και στο παρελθόν υπογράψει τη σκηνοθεσία σε παραστάσεις όπου οι ήρωες είναι πρόσωπα αποκλίνοντα, με ιδιαίτερο ψυχισμό. «Στην παράσταση αυτή προσπαθούμε να δείξουμε μία άλλη διάσταση των περιθωριακών ατόμων, που συνήθως αντιμετωπίζονται με χλευασμό. Αλλά αυτοί οι άνθρωποι μπορούν να έχουν και επίγνωση και αξιοπρέπεια.

Το Παρτάλι είναι ένα πρόσωπο που βρίσκεται πια στην ωριμότητά του, είναι μία τραβεστί, όμως αντίθετα με ό,τι ξέρουμε, δεν βγάζει χρήματα από την πορνεία. Έχει επιλέξει να κάνει θέαμα την κατάντια του, να ξεπουλάει την προσωπική του ζωή υπό μορφή θεάματος», μας πληροφορεί ο σκηνοθέτης. Σε αυτό το θέαμα όμως βλέπουμε στοιχεία που μοιραία αναδεικνύουν και τη σχέση της ιστορίας με την Ιστορία, του προσωπικού με το συλλογικό. Η ιστορία του ήρωα μοιάζει με την ιστορία της Ελλάδας μετά το 1930, όπως παρατηρεί ο σκηνοθέτης, καθώς δεν είναι τυχαίο ότι η λέξη «παρτάλι» είναι τούρκικη, ο ήρωας βιάστηκε από έναν Βούλγαρο, ενώ αργότερα ερωτεύτηκε και έφυγε με έναν Αμερικάνο.

Στην παράσταση, όπως και στο βιβλίο, είναι πολύ έντονη η αμφισημία, «γιατί και το θέατρο το ίδιο είναι αμφισημία. Ο θεατής φεύγει με την απορία του αν τελικά το Παρτάλι είναι υπαρκτό πρόσωπο», συνεχίζει ο Σ. Κρασανάκης. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι γι αυτό τον λόγο είναι έντονο στην παράσταση το στοιχείο της μεταμόρφωσης, ο ήρωας όχι μόνο ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για τις ενδυματολογικές επιλογές των ανθρώπων που γνωρίζει στη ζωή του, αλλά και μεταμορφώνεται επί σκηνής, μπροστά στους θεατές.

Μια παραγωγή του Φεστιβάλ Αθηνών 2011 σε συνεργασία με το Φεστιβάλ Νάξου & το ΔΗΠΕΘΕ Καβάλας

Συντελεστές

Η παράσταση είναι βασισμένη  στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Θεόδωρου Γρηγοριάδη
Κείμενο Θεόδωρος Γρηγοριάδης, σκηνοθεσία – επιμέλεια σκηνικού χώρου Στέλιος Κρασανάκης, κοστούμια Κώστας Βεληνόπουλος, φωτισμοί Ελευθερία Ντεκώ, επιμέλεια κίνησης Αμάλια Μπένετ, ηχητικός σχεδιασμός Σπύρος Αραβοσιτάς, βίντεο Χρήστος Δήμας

Ερμηνεύει ο Χρήστος Στέργιογλου