Μια βόλτα μαγική στο χρόνο, που σκοπό έχει όχι μόνον να ξεσηκώσει τα ‘άγρια νιάτα του 83’ αλλά και να παρασύρει τους νεότερους στο κόσμο της αθωότητάς του Λουκιανού Κηλαηδόνη.
Στον καταπράσινο κήπο του Μεγάρου, ο Λουκιανός μάς καλεί αυτή τη φορά σε ένα garden-πάρτυ ‘έκπληξη όπως και τότε’, με τον ίδιο στο πιάνο, την ορχήστρα και τους καλεσμένους φίλους του καλλιτέχνες και οδηγό τις ανεπανάληπτες εικόνες από το θρυλικό πάρτυ της Βουλιαγμένης όπως τις αποτύπωσε ο κινηματογραφικός φακός. Υλικά απαραίτητα για το πάρτυ του Λουκιανού: κέφι αστείρευτο, διάθεση για τραγούδι και χορό, και για όσους επιθυμούν θέσεις ‘καθημένων’, μια μικρή κουβέρτα ή ψάθα θαλάσσης που θα απλώσουν στο γρασίδι.
«Το πρώτο πάρτι ήταν στις 25 Ιουλίου του 1983. Το δεύτερο, θα γίνει στις 15 Ιουνίου του 2013 (και το τρίτο το προγραμματίζουμε για το 2043)…».
Ο Λουκιανός Κηλαηδόνης και το Πάρτυ του – το διαχρονικό κι αγαπημένο τραγούδι του, μα πάνω απ’όλα η συναυλία-θρύλος στην πλαζ της Βουλιαγμένης που 30 χρόνια πριν έγινε συνώνυμη με το πρώτο καλοκαιρινό επίσημο ξεφάντωμα της σύγχρονης Αθήνας, επιστρέφουν… στον Κήπο του Μεγάρου, ημέρα Σάββατο 15 Ιουνίου και ώρα 9 το βράδυ.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Για όλους αυτούς, τους μουσικούς και τους θεατές, που έζησαν, έχουν να λένε και να θυμούνται εκείνη τη βραδιά με την πανσέληνο πάνω από τη αμμουδιά αλλά και για το κοινό που ονειρεύτηκε να είχε ζήσει την πρωτόγνωρη γιορτή που συγκέντρωσε πάνω από 70.000 άτομα (άλλες εκτιμήσεις ανεβάζουν τον αριθμό στις 100.000) σημειώνοντας το αδιαχώρητο σε όλη την παραλιακή λεωφόρο, από τη Βουλιαγμένη μέχρι τη λεωφόρο Συγγρού.
Το πάρτυ του Λουκιανού Κηλαηδόνη στον κήπο αποτελεί συμπαραγωγή του Μεγάρου Μουσικής και της Minos EMI.
Το Πάρτυ θεωρήθηκε «το ελληνικό Woodstock» – αν και στη συγκεκριμένη περίπτωση έφερε κοντά ανθρώπους διαφορετικών ηλικιών, κουλτούρας και πολιτικών πεποιθήσεων – αφού σήμανε την αρχή για μια σειρά μεγάλων συναυλιών, έξω από τα όρια των γηπέδων και των θεάτρων της πόλης. Το πρώτο υπερεπιτυχημένο beach party μιας ολόκληρης γενιάς που πέταξε από πάνω της τη σοβαροφάνεια της μεταπολίτευσης κι αφέθηκε να γλεντήσει το καλοκαίρι, το τραγούδι και τη χαρά της ζωής με τον πιο αυθόρμητο τρόπο.
Ένα πάρτυ στο οποίο εμφανίστηκαν διαδοχικά – ξαφνιάζοντας το ανυποψίαστο κοινό που παραληρούσε – ο Διονύσης Σαββόπουλος, η Μαργαρίτα Ζορμπαλά, ο Βαγγέλης Γερμανός, ο Γιώργος Νταλάρας, η Αφροδίτη Μάνου και η Μαντώ, καταφθάνοντας με ταχύπλοα σε πλωτή εξέδρα, μια φορτηγίδα φερμένη από τον ΟΛΠ, που είχε στηθεί γι’αυτό το σκοπό στα δύο μέτρα από την ακτή…
Στις 15 Ιουνίου ο Λουκιανός Κηλαηδόνης πραγματοποιεί ένα ταξίδι στο χρόνο με τη φιλοδοξία να κάνει τους παλαιότερους να νοιώσουν άγρια νιάτα του ‘83 και να παρασύρει τους νεότερους στο κόσμο της αθωότητάς του. Να μεταφέρει στο σήμερα την πανηγυρική αίσθηση εκείνης της νύχτας όπου γεννήθηκε μια ελπίδα απροσδιόριστη και μια αισιοδοξία ειλικρινής. Με οδηγό το αρχειακό υλικό από την κινηματογράφηση εκείνης της βραδιάς (από τους Διαγόρα Χρονόπουλο και Ηρακλή Παπαδάκη), με την ορχήστρα και τους καλεσμένους του από το παρελθόν – και όχι μόνον -, «έκπληξη όπως και τότε», ο σπουδαίος τραγουδοποιός θα πάρει τη θέση του στο πιάνο και θα μας πάει αυτή τη μαγική βόλτα στη Βουλιαγμένη, «Στα θερινά τα σινεμά» (το ομώνυμο τραγούδι του που πρωτακούστηκε στο άλμπουμ του Είμαι ένας φτωχός και μόνος Καουμπόυ του 1978), στα απόκρυφα μπαράκια του, στις γειτονιές των κοριτσιών του, θα μας διηγηθεί την ιστορία της Ρίτας («Αχ! Ρίτα» απ’το Ψυχραιμία Παιδιά του 1979), της Μαίρης Π («Μια μέρα μιας Μαίρης» από τη Χαμηλή Πτήση του ’82), θα τραγουδήσει τον «Ύμνο των μαύρων σκυλιών» (από τα Τραγούδια για Κακά Παιδιά του ’86), θα μας χορέψει βαλς, σουίγκ και σάμπα.
Στο φετινό «garden party» του, ο Λουκιανός Κηλαηδόνης υπόσχεται να χαρίσει στο κοινό μια βραδιά μνήμης, συγκίνησης, κεφιού και μουσικής. Ο ίδιος εξηγεί καλύτερα: «Πάντα για τα πάρτυ μου έψαχνα το απέραντο γαλάζιο της θάλασσας ή το απέραντο γρασίδι των κήπων. Πάντα ήθελα να φαίνονται όλα χαλαρά και απρόβλεπτα για να αισθάνονται όλοι σαν το σπίτι τους, όση δουλειά κι αν κρυβόταν από πίσω. Πάντα με κρατούσε στην αγκαλιά της η Αθήνα μας, οπότε νοιώθω πολύ οικεία σ’ αυτόν τον υπέροχο χώρο κι ελπίζω να σημάνει το ίδιο και για σας. Καλή μας αντάμωση».
Ο Λουκιανός Κηλαηδόνης γεννήθηκε στην Κυψέλη (Αθήνα) το 1943. Σπούδασε στο Λεόντειο Λύκειο Πατησίων και κατόπιν Αρχιτεκτονική στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης καθώς και στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο χωρίς ποτέ να ασκήσει αυτό το επάγγελμα. Η καλλιτεχνική του καριέρα ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του ’70 όταν έγραψε τη μουσική για τη θεατρική παράσταση του έργου της Κωστούλας Μητροπούλου ‘Η Πόλη μας’. Τα τραγούδια, στον ομότιτλο δίσκο που κυκλοφόρησε, ερμήνευαν η Βίκυ Μοσχολιού και ο Μανώλης Μητσιάς. Μέχρι σήμερα έχει κυκλοφορήσει περισσότερους από 20 προσωπικούς δίσκους (αναφέρουμε ενδεικτικά τους «Μικροαστικά», «Απλά μαθήματα πολιτικής οικονομίας», «Πάρτυ στη Βουλιαγμένη», τη ζωντανή ηχογράφηση από το θρυλικό Πάρτυ του τον Ιούλιο του 1983, «Τραγούδια για κακά παιδιά», «Γιατί θα γίνω μαραγκός», «Μαθήματα πατριδογνωσίας», «Τα φανταρίστικα») ενώ πολλά από τα τραγούδια του έχουν αγαπηθεί και τραγουδηθεί ευρέως («Είμαι ένας φτωχός και μόνος καουμπόϋ», «Μια μέρα μιας Μαίρης», «Ο ύμνος των μαύρων σκυλιών», «Ντίσκο», κ.ά.). Για δέκα χρόνια, ο Λ. Κηλαηδόνης έγραφε αποκλειστικά τη μουσική για το «Ελεύθερο Θέατρο» («Ελεύθερη Σκηνή») – με επιλεγμένα κομμάτια να περιλαμβάνονται στο άλμπουμ του «Πάμε μαέστρο» – ενώ ήταν ο βασικός συνθέτης των παραστάσεων του «Θεσσαλικού Θεάτρου» της πρώτης περιόδου. Έχει συνεργαστεί με το Εθνικό Θέατρο, με το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, με το Λαϊκό Θέατρο του Λ. Τριβιζά, με την παιδική σκηνή της Ξένιας Καλογεροπούλου κ.ά. Έχει γράψει μουσική για τις ταινίες «Οι κυνηγοί» και «Ο θίασος» του Θόδωρου Αγγελόπουλου, «Ελευθέριος Βενιζέλος» του Παντελή Βούλγαρη και «Οι Αθηναίοι» του Βασίλη Αλεξάκη, καθώς και για πολλές τηλεοπτικές εκπομπές. Έχει κάνει – και συνεχίζει να κάνει – πάρα πολλές ζωντανές εμφανίσεις σε όλη την Ελλάδα και στην Κύπρο. Είναι παντρεμένος με την Άννα Βαγενά και έχουν δύο κόρες. Το 1999 δημιούργησαν μαζί τη δική τους μουσική σκηνή, το «Μεταξουργείο», στο οποίο εμφανίζονται μέχρι σήμερα.