Ένας μονόλογος με «πολλά» πρόσωπα. Μια παράσταση ποιητική και ανθρώπινη, που φανερώνει το σκοτάδι της κόρης, γυναίκας, καλλιτέχνιδας, συζύγου, μάνας κι ερωμένης Πηνελόπης Δέλτα -με λεπτομέρειες που ίσως ως τώρα να μην γνωρίζαμε και αλήθειες που είχαν ξεχαστεί με τα χρόνια.
«Το Πορτρέτο» γράφτηκε με αφορμή τα 150 χρόνια από τη γέννηση της συγγραφέως, που άφησε το αποτύπωμά της τόσο στην τέχνη της όσο και στη ζωή, πηγαίνοντας κόντρα στο συντηρητισμό της εποχής της και στα τετριμμένα.
Λίγα λόγια για το έργο “Το Πορτραίτο της Πηνελόπης Δέλτα”:
Η Πηνελόπη Δέλτα επί σκηνής περνά από την παιδική της ηλικία, στην εφηβεία με τα πρώτα σκιρτήματα, στην ενηλικίωση, το γάμο, την γνωριμία με τον κρυφό αγαπημένο της, Ίωνα Δραγούμη κι εντέλει φτάνει στο θάνατο.
«Συνομιλεί» με τους «αόρατους» συμπρωταγωνιστές της, τους ανθρώπους που σημάδεψαν τη ζωή της, τους γονείς της, τον Στέφανο Δέλτα και τον Ίωνα Δραγούμη. Μία μοναδική φορά, εξομολογείται όσα δεν τόλμησε να πει ποτέ, κατηγορεί τους πάντες, τον εαυτό της και τελικά την ίδια τη ζωή.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Σκηνοθετικό σημείωμα:
Βασικότερος στόχος και αγωνία μου, ήταν το πώς θα παντρέψω το κλασσικό με το σύγχρονο, χωρίς να χαθεί φυσικά η ταυτότητα του έργου και η ατμόσφαιρά του. Νομίζω ότι ο μόνος τρόπος να καταφέρουμε κάτι τέτοιο είναι, διαλέγοντας τον δρόμο της απλότητας, τόσο υποκριτικά, όσο και σκηνικά.
Καθώς μιλάμε για μια γυναίκα που έζησε μεταξύ του 1874 και του 1941 ήθελα να επικεντρωθώ, στην ψυχή και τον εσωτερικό της κόσμο και λιγότερο στο έργο ή το περιβάλλον της, χωρίς φυσικά να τα αποκλείω από την παράστασή μας, αφού κι αυτά ήταν μέρος της. Ήθελα όμως πρώτη φορά, να μιλήσει αυτή η γυναίκα απλά κι ανοιχτά, για τα τόσα καταπιεσμένα συναισθήματα που κουβαλούσε όλη της τη ζωή. Να τη θυμόμαστε όχι μόνο ως την Πηνελόπη Δέλτα τη συγγραφέα, αλλά κι ως μια γυναίκα με πολύ πάθος και πολλά πάθη. Νομίζω ότι συχνά ξεχνάμε, όταν αναφερόμαστε σε τέτοιες προσωπικότητες, ότι κι εκείνοι ήταν απλά άνθρωποι. Αυτή η παράσταση λοιπόν, στήθηκε με την ανάγκη ο κόσμος, να νιώσει την Πηνελόπη κοντά του, να δει την ευάλωτη πλευρά της, να συμπονέσει και να συγκινηθεί μαζί της με τη ζωή.
Λίγα λόγια για τη Δήμητρα Παπαδήμα:
Δουλεύει 35 χρόνια σαν ηθοποιός, και έχει γράψει περίπου 20 βιβλία και θεατρικά. Τα τελευταία χρόνια ανεβάζει δικά της έργα που όπως η ίδια λέει «έχει ανάγκη να εκφράσει στον κόσμο». Η Πηνελόπη Δέλτα είναι μία προσωπικότητα που την έχει απασχολήσει ξανά στο παρελθόν, καθώς έχει γράψει κι άλλο ένα έργο για την σχέση της με τον Ίωνα Δραγούμη, την «Τελευταία Συνάντηση», η οποία είχε αγαπηθεί πολύ από τον κόσμο και οι παραστάσεις είχαν μεγάλη επιτυχία σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, για δύο χρόνια (2016- 17). Ακολούθησε ένας μονόλογος, για την Μαρίκα Κοτοπούλη, με τίτλο «Το Αγρίμι» που επίσης ταξίδεψε σε όλη την Ελλάδα. Τώρα, 150 χρόνια από τη γέννησή της, επιστρέφει στην πρώτη της ηρωίδα, την Πηνελόπη Δέλτα, με το έργο «Το Πορτρέτο», μιλώντας πια πιο ολοκληρωμένα για την ζωή της, τη σχέση με τη μητέρα της, -το «αγκάθι» της Πηνελόπης- αλλά και την σχέση με τα παιδιά της, τον σύζυγό της, και τον αιώνιο έρωτα της Ίωνα Δραγούμη.
Συντελεστές:
- Επί σκηνής: Δήμητρα Παπαδήμα
- Κείμενο: Δήμητρα Παπαδήμα
- Σκηνοθεσία: Θαλασσινή Βοσταντζόγλου
- Μουσική: Ευανθία Ρεμπούτσικα
- Επιμέλεια κίνησης: Αυγουστίνος Κούμουλος
- Σχεδιασμός φωτισμών: Δημήτρης Κουτάς
- Φωτογραφίες: Εβίτα Σκουρλέτη
- Γενική επιμέλεια: Γιάννης Μποσταντζόγλου
