Ο δημοσιογράφος και κριτικός κινηματογράφου Γιώργος Παπαδημητρίου διερευνά τον τρόπο με τον οποίο παρουσιάστηκε στο σινεμά ο Ισπανικός Εμφύλιος αλλά και το ίχνος που άφησε στην ισπανική κοινωνία σε μια σειρά από εμβληματικές αλλά και λιγότερο γνωστές ταινίες και όχι απαραίτητα ισπανικές Το σινεμά είχε ανέκαθεν τη δύναμη να τρυπώνει στα πιο αθέατα μονοπάτια του συλλογικού ψυχισμού, να αγγίζει την καρδιά κάθε ανοιχτής ιστορικής πληγής. Το σινεμά δεν καταγράφει, ούτε ερμηνεύει τα ιστορικά γεγονότα: είναι το νυστέρι που κάνει τη βαθιά τομή, φέρνοντας στο φως όλα τα άρρητα που δεν μπορούν να αποδοθούν με λόγια, κείμενα και αναλύσεις.
Σε αυτό το σεμινάριο ανατρέχουμε σε ταινίες που αποτυπώνουν το βαθύτατο τραύμα του Ισπανικού Εμφυλίου, τόσο ως ζώσα πραγματικότητα όσο και ως φάντασμα ενός σκοτεινού παρελθόντος. Ταινίες που ξεφεύγουν από το όριο της ανασύστασης-τοιχογραφίας μιας εποχής και μεταμορφώνονται σε κειμήλια χωρίς ημερομηνία λήξης.