To Χοροθέατρο του Βούππερταλ στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών

Το Φεστιβάλ Αθηνών τιμά τη μνήμη της Πίνας Μπάους (1940-2009), της ακαταπόνητης εξερευνήτριας της κίνησης και της συγκίνησης, που …

από το 1973 και μετά, ως ιδρύτρια και επικεφαλής του Χοροθεάτρου του Βούππερταλ, έφερε αληθινή επανάσταση στην ιστορία των παραστατικών τεχνών με την επινόηση μιας νέας μορφής θεάματος – ένα μείγμα θεάτρου και χορού γνωστό έκτοτε ως χοροθέατρο.

Το Χοροθέατρο του Βούπερταλ θα παρουσιάσει από τις 7 μέχρι και τις 9 Ιουλίου την παράσταση Água, ενώ στις 13, 14 και 15 του μήνα θα επιστρέψει στο Μέγαρο Μουσικής με την παράσταση Nefés.

Παρότι η Πίνα Μπάους είχε ως έδρα και ορμητήριο της δράσης της, τη μικρή γερμανική πόλη Βούππερταλ, από το 1989 και μετά κινήθηκε εκτός των τειχών (να ήταν τυχαία η χρονική σύμπτωση με την πτώση του Τείχους του Βερολίνου;) και επιδόθηκε σε χορογραφίες-πορτρέτα πόλεων.

Πρόκειται για σειρά έργων που υπήρξαν καρπός της παραμονής της σε μεγάλες μητροπόλεις, από τη Μαδρίτη, τη Λισσαβόνα, τη Ρώμη και τη Βουδαπέστη ως την Κωνσταντινούπολη, το Χονγκ Κονγκ, το Λος Άντζελες και το Μπουένος Άιρες, μεταξύ άλλων. Ένα ημερολόγιο ταξιδιών, όπου το ταξίδι προσφέρεται ως μια ακόμα αφορμή για ενδοσκόπηση υπερβαίνοντας τα τουριστικά στερεότυπα.

Η διάσημη και πολυταξιδεμένη ομάδα της, επισκέπτεται το Φεστιβάλ Αθηνών τον Ιούλιο με δυο έργα που ανήκουν σε αυτήν ακριβώς τη δημιουργική περίοδο του κοσμοπολιτισμού και της περιπλάνησης της Μπάους.

Οι παραστάσεις:

Água

Σκηνοθεσία – Χορογραφία Pina Bausch
Σκηνικά – Βίντεο Peter Pabst
Κοστούμια Marion Cito
Μουσική επιμέλεια Matthias Burkert, Andreas Eisenschneider
Με τη συνεργασία των Marion Cito, Irene Martinez-Rios, Robert Sturm

Ερμηνεύουν

Regina Advento, Pablo Aran Gimeno, Rainer Behr, Andrey Berezin, Damiano Ottavio Bigi, Silvia Farias Heredia, Ditta Miranda Jasjfi, Nayoung Kim, Daphnis Kokkinos, Eddie Martinez, Dominique Mercy, Thusnelda Mercy, Pascal Merighi, Cristiana Morganti, Helena Pikon, Jorge Puerta Armenta, Azusa Seyama, Julie Shanahan, Franko Schmidt, Michael Strecker, Fernando Suels Mendoza, Aida Vainieri, Anna Wehsarg

Μουσική από τη Βραζιλία Baden Powell, Caetano Veloso, David Byrne, Gilberto Gil, Bebel Gilberto, Antonio Carlos Jobim, Luiz Bonfa, Bob Brookmeyer, Tom Ze, Grupo Batuque, Carlinhos Brown, Rosanna & ZeIia
Μουσική Susana Barca, Amon Tobin, Bugge Wesseltoft, Julien Jacob, Mickey Hart, Tom Waits, The Tiger Lillies, St Germain, Leftfield, Troublemakers, PJ Harvey, Kenny Burrell, Ike Quebec

Στη Βραζιλία του Ρίο, του Σάο Πάολο και της Μπαΐα μας μεταφέρει το Água.  Εκεί το νερό και η αέναη κίνηση βασιλεύουν παντού και μετασχηματίζουν τον σκηνικό χώρο σε καθρέφτη των φαντασιώσεών μας, για να προσφέρουν αληθινό καθαρτήριο υμνώντας την ομορφιά και την ευχαρίστηση.

Το έργο αποτελεί μια απόδραση στο χώρο της κίνησης και στη χαρά που αυτή δημιουργεί, καθώς ανήκει στην αισιόδοξη και πιο χορευτική περίοδο της σπουδαίας χορογράφου. Συνένοχοι στην περιπέτεια αυτή, οι εξαιρετικοί χορευτές της, το διάσημο Χοροθέατρο του Βούππερταλ.

Συμπαραγωγή: Βραζιλία, Ινστιτούτο Γκαίτε στο Σάο Πάολο, Emilio Kalil

Nefés

Σκηνοθεσία – Χορογραφία Pina Bausch
Σκηνικά – Βίντεο Peter Pabst
Κοστούμια Marion Cito
Μουσική επιμέλεια Matthias Burkert, Andreas Eisenschneider
Βοηθοί σκηνοθέτη Marion Cito, Helena Pikon, Robert Sturm

Ερμηνεύουν

Regina Advento, Pablo Aran Gimeno, Rainer Behr, Andrey Berezin, Damiano Ottavio Bigi, Silvia Farias Heredia, Ditta Miranda Jasjfi, Nayoung Kim, Daphnis Kokkinos, Thusnelda Mercy, Pascal Merighi, Nazareth Panadero, Jorge Puerta Armenta, Azusa Seyama, Shantala Shivalingappa, Julie Anne Stanzak, Michael Strecker, Fernando Suels Mendoza, Kenji Takagi, Anna Wehsarg

Μουσική
Mercan Dede, Birol Topaloglu, Burhan Öçal, Replicas, Bülent Ersoy, Candan Erçetin, Sagye, Suren Asaduryan mit Yansimalar; Amon Tobin, Arild Andersen, Bugge Wesseltoft, Chris McGregor´s Brotherhood of Breath, Dr. Rockit, Plastikman, Elektrotwist, Inner Zone Orchestra, Souad Massi, Astor Piazzolla, Tom Waits, Uhuhboo Project

Επόμενος σταθμός του ταξιδιού η Κωνσταντινούπολη με το Nefés, έργο που εμπνεύστηκε η Πίνα Μπάους την εποχή του πολέμου με το Ιράκ. Ο τίτλος του έργου σημαίνει «ανάσα» στα τουρκικά και αποτελεί ένα σκίτσο της Πόλης σκοτεινό, που δεν παύει ωστόσο να τραγουδά τη ζωή.

Οι αντιθέσεις τιθασεύονται όπως πάντα μοναδικά από την Μπάους, όταν τη στοχαστική θλίψη διαδέχεται το χιούμορ και ο αισθησιασμός, ενώ στο μουσικό χαλί συμπλέκονται τουρκική παραδοσιακή μουσική με ήχους ροκ και Τομ Γουέιτς.

Συμπαραγωγή: Διεθνές Φεστιβάλ Θεάτρου Κωνσταντινούπολης & Istanbul Foundation of Culture and Arts