Η Πινακοθήκη Γιώργου Ν. Βογιατζόγλου, έχοντας από καιρό προγραμματίσει αναδρομική έκθεση του ζωγράφου Γιώργου Δέρπαπα, στις 20 Οκτωβρίου 2014, με έργα από τη Συλλογή Βογιατζόγλου, τιμά τη μνήμη και την τέχνη του ζωγράφου -που χάθηκε στις 20 Σεπτεμβρίου 2014- παρουσιάζοντας 70 έργα του, ελαιογραφίες από την πρώτη, δεύτερη και τρίτη περίοδο της δουλειάς του, σχέδια, ψηφιδωτά, γλυπτά και χαρακτικά.
Ο καλλιτέχνης έζησε μακριά από τις αίθουσες τέχνης τα περισσότερα χρόνια της ζωής του, αλλά υπήρξε ουσιαστικά παρών στα εικαστικά δρώμενα του ελληνικού χώρου, χάρη στους ανθρώπους που τον πίστεψαν και τον ακολούθησαν πιστά σε όλες τις διαδρομές που χάραξε, προσωπικές και επαγγελματικές.
Στην έκθεση στην Πινακοθήκη Γιώργου Ν. Βογιατζόγλου, τη Δευτέρα 20 Οκτωβρίου στις 20:00, παρουσιάζεται η ιδιαίτερη σχέση δημιουργού – συλλέκτη και οι επιλογές που έγιναν με γνώμονα την εκτίμηση και τη φιλία. Εξού και ο υπότιτλος «Το Χρονικό μιας Φιλίας».
Στη διάρκεια των 20 περίπου χρόνων που ο συλλέκτης Γιώργος Βογιατζόγλου ακολουθεί τα εικαστικά ίχνη του Γιώργου Δέρπαπα, ο φιλότεχνος θα έχει την ευκαιρία να δει την αμφίδρομη ανάπτυξη των έργων στο χώρο, χωρίς χρονολογική διάταξη, αφού ακολουθήθηκε η σειρά των συναντήσεων των δυο φίλων και όχι η αναδρομική παρουσίαση.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Παράλληλα στο χώρο θα προβάλλεται το ντοκιμαντέρ του Γιώργου Σγουράκη από τη σειρά «ΜΟΝΟΓΡΑΜΜΑ».
Παραθέτουμε ένα απόσπασμα από το κείμενο της ιστορικού τέχνης Μπίας Παπαδοπούλου, από τον 4χρωμο κατάλογο της έκθεσης.
“Αποτραβηγμένος όλα αυτά τα χρόνια από το καλλιτεχνικό προσκήνιο, επειδή όπως δηλώνει τον ενδιαφέρει περισσότερο η ίδια η ζωγραφική, εργάζεται ασταμάτητα, ακολουθώντας την ίδια ακριβώς πορεία. Αυτή η στάση ζωής αποτυπώνεται στο έργο του. Το επισημαίνει ο ποιητής Οδυσσέας Ελύτης σε κείμενό του το 1987: « ..ένα είδος ερημιάς ιερατικής -που συγκλίνει και ταυτίζεται κάποτε με την ερημιά του διαστήματος και το δέος του αγνώστου- είναι το φωτεινό μυστήριο που αναδίδεται από τους πίνακες του Δέρπαπα», ενός καλλιτέχνη που φοίτησε «στο μεγάλο σχολείο της ελληνικής θάλασσας».
Ο Δέρπαπας συνεχίζει να ζωγραφίζει αινιγματικές ιστορίες σαν μυστικές προφητείες. « ..Ο τελευταίος μεσαιωνικός ζωγράφος και ..αλέκτωρ της επερχόμενης μέρας», όπως τον αποκαλεί ο Ηλίας Πετρόπουλος, συχνά ξεφεύγει από τα όρια του παραθύρου και συνεχίζει τις ζωγραφιές του στο χώρο του κάδρου. Οι εξομολογήσεις του σπάνε τους φραγμούς και λοξοδρομούν προς τ’ άστρα.. “