Σε μία εικαστική πρωτοτυπία 18 σημαντικοί καλλιτέχνες, ζωγράφοι και γλύπτες αποκαλύπτουν ότι η ίδια η τέχνη είναι τελικά εγγεγραμμένη στην ανθρώπινη φύση. Η Sianti gallery προκάλεσε κάποιους από τους αγαπημένους εικαστικούς να δουλέψουν σε μία στρογγυλή επιφάνεια επιτρέποντάς τους να δώσουν έμφαση στο κέντρο της εικόνας. Δημιουργώντας μια ατμόσφαιρα αυτάρκειας ή έναν αποχωρισμό από τον περιβάλλοντα χώρο το αποτέλεσμα είναι μία εκπληκτική απεικόνιση των ατελείωτων δυνατοτήτων που περιέχονται σε έναν κύκλο.

Η Managing Director Βασιλική Σιαντή υπογραμμίζει την εικαστική αυτή καινοτομία της Sianti gallery ως εξής: «Θέλοντας πάντα να προσφέρουμε κάτι διαφορετικό στο φιλότεχνο κοινό, σκεφτήκαμε ότι μία τέτοιου είδους έκθεση είναι πρωτότυπη τόσο για τους δημιουργούς όσο και για τους θεατές. Οι καλλιτέχνες, δεχόμενοι την πρόκληση της στρογγυλής φόρμας, ξεκίνησαν να δουλεύουν στα όριά της. Η έμπνευση τους οδήγησε να χρωματίζουν έξω από τις γραμμές αποτυπώνοντας τους συνειρμούς του κύκλου σ’ ένα παιχνίδι με τον ορισμό του tondo. Χρησιμοποιώντας διαφορετικές τεχνικές και υλικά, όπως led φωτισμό, ζωγραφική, κομμένο ξύλο, κέντημα αλλά και γυαλί, σίδερο και ορείχαλκο κάθε καλλιτέχνης έδωσε νέα διάσταση στο έργο του σε μία μη συμβατική μορφή. Το αποτέλεσμα ήταν καταπληκτικό»!

Ο κύκλος, λοιπόν, έχοντας τις ρίζες του στην Αρχαία Ελλάδα βρίσκει την τελειότερη έκφανσή του την εποχή της Αναγέννησης με τον Botticelli, τον Raphael και τον Michelangelo να προσπερνούν το πρόβλημα της προοπτικής καθιερώνοντας την λέξη tondo από την αντίστοιχη ιταλική rotondo (στρογγυλό). Στη διάρκεια των χρόνων διαφορετικοί δημιουργοί, από τον Monet και τον Picasso μέχρι τον Andy Warhol, τον Pollock και τον LeWitt χρησιμοποίησαν το στρογγυλό σχήμα για να καλυτερεύσουν τις παραλληλόγραμμες παραγωγές τους.

Ως θετικό σύμβολο της ενότητας ο κύκλος ενέπνευσε τους καλλιτέχνες να αποτυπώσουν κάθε αναπαράσταση του ίδιου του κόσμου αλλά και του επίκεντρου, όπου όλα συγκεντρώνονται και επικεντρώνονται. Είναι το σύμβολο, που υπερβαίνοντας το περίγραμμά του, αντιπροσωπεύει το άπειρο. Είναι αυτό που διεγείρει τον εικαστικό να αποδώσει κάθε συνειρμό με κίνηση, χρώμα και διαφορετικές τεχνικές. Είναι αυτό που μαγνητίζει τον θεατή όταν αντικρίζει σε κάθε έργο την πληρότητα του απλού, της ίδιας της ζωής.

Άλλωστε ο Ρουσσώ κατέγραψε εμφαντικά ότι «Ζω σημαίνει χρησιμοποιώ τα όργανά μου, τις αισθήσεις μου, τις ικανότητές μου, όλα τα μέρη του εαυτού μου, που μου δίνουν συναίσθηση της ύπαρξης μου. Ο άνθρωπος που έζησε περισσότερο είναι αυτός που ένιωσε περισσότερο τη ζωή».

Συντελεστές

Συμμετέχουν οι ζωγράφοι: Αντωναρόπουλος Χρήστος, Βαλυράκης Γιάννης, Κοντοβράκης Νεκτάριος, Κούκος Δημήτρης, Λάλας Θανάσης, Μπελιβανάκη Λίλα, Παπαδημητρίου Βιβή, Παπαϊωάννου Χριστίνα, Σάμιος Παύλος, Σιάγκρης Παναγιώτης, Σόρογκας Σωτήρης, Τόλης Κωνσταντίνος, Φωκάς Γιάννης, Χανιώτη Δήμητρα, Χαντζαράς Απόστολος

Και οι γλύπτες: Βαρώτσος Κώστας, Γαβαλάς Στέλιος, Σαραντοπούλου Χριστίνα