Ο Μιχάλης Μανουσάκης έρχεται ξανά να μας παρουσιάσει εικόνες οικίες που ζούμε, ή χάσαμε ή ξεχάσαμε. Εικόνες απαραίτητες για την συνέχεια του βίου μας, εφόσον η λαχτάρα για τον άλλον είναι κοινός τόπος.
Μεγαλώνοντας, αυτό που αντιλαμβάνεται κι επεξεργάζεται ο καλλιτέχνης είναι ό, τι ο ίδιος κρατά στην καρδιά του, μικρές στιγμές για μελλοντικά πλάνα που τον ανησυχούν. Ο χρόνος θα δείξει το πόσο αυτές οι μικρές και ίσως ασήμαντες καταστάσεις θα διαγράψουν πορεία ουσιαστική για τις αγωνίες του.
Ο Μιχάλης Μανουσάκης παρουσιάζει μικρές ζωγραφιές 50×70 cm και μικρότερα σχέδια Α4 σαν προετοιμασία ενός ταξιδιού, ελπίζοντας ατέρμονου. Έχων σώας τας φρένας και τα μάτια σχεδόν κλειστά για να μπορεί να φαντάζεται την αιωνίως άλλη διάσταση του κόσμου και με τα σώματα των ανθρώπων πάντα γυμνά, όπως τότε που μπορεί να θυμάται, θα είναι εκεί στην αίθουσα τέχνης εκφραση –γιαννα γραμματοπουλου από τις 21 Φεβρουαρίου για ν’ ανταλλάξει βλέμματα και χειρονομίες που θα τον βοηθήσουν να επανεξετάσει τον λόγο αυτής της έκθεσης.
Τόποι αλμύρας σε χρόνους εσπέρας
Από την αρχή ξανά, ξανά από την αρχή!
Με τις εμμονές, στα σώματα των ανθρώπων,
την υπομονή τους στην βάσανο του ταξιδιού,
στις λυτρωτικές χειρονομίες
και στους πόρους του δέρματος που χάσκουν,
όπως αυτών, των εξαντλημένων ναυαγών
στις απέλπιδα βουρκωμένες θάλασσες.
Αιώνια εκεί, στην άκρη της αλμύρας,
ένα με τα βράχια, – όπως τα βράχια.
Και δεν είναι η μνήμη των κυμάτων,
η γαλήνη των οριζόντων,
ή οι γεωμετρίες του κόσμου,
μα τα ίδια τα κορμιά που μοιάζουν με καθρέφτες
στα αδηφάγα βλέμματά μας.
Και είμαστε όλοι εμείς
(θεατές – πρωταγωνιστές) εραστές,
γι’ αυτό και επιμένουμε ακόμα! Με πείσμα!
Σαν την πρώτη φορά, σαν πρώτη φορά!
Ανεξάντλητοι, ακμαίοι, χωρίς δάκρυα ερπετών.
Χαϊδεύοντας τον ήλιο σαν προσευχή σε χρόνους εσπέρας .
Και το φεγγάρι, λουσμένο σε υγρά τοπία, ολόγιομο,
με δακτυλίδια ασημιά, από τ’ αμήχανα πεταμένα βότσαλα,
με κινήσεις αργές αλλά σταθερές,
σαν του χρόνου το χρόνο που δεν βιάζεται και αρέσκεται,
τα σώματα να είναι εκεί, στις θάλασσες,
γυμνά, καρτερικά, βυθισμένα στον ιδρώτα τους,
ιερά, ουράνια, μετέωρα….!
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
2019: Μιχάλης Μανουσάκης