Το About παρουσιάζει τη συναυλία μουσικής δωματίου με τίτλο «Τόποι» με τους: Γιώργο Αρνή στο κοντραμπάσο, Κώστα Γιοβάνη, στο όμποε, …
Δημήτρη Γκόγκα στην τρομπέτα και Λευκή Κολοβού στο βιολοντσέλο την Τετάρτη 5 Δεκεμβρίου 2012, ώρα 20.30.
ΤΟΠΟΙ
Πρόκειται για μια σειρά έργων που το καθένα ερμηνεύεται από ένα όργανο και έχουν για γενικό τίτλο Τα Ιδανικά. Το πρώτο έργο αυτής της σειράς άρχισε να γράφεται στα τέλη του χειμώνα του 2010 ενώ το τελευταίο ολοκληρώθηκε τον Ιούλιο του 2012. Η σειρά αυτή, έχοντας υπόρρητα τον χαρακτήρα της ακολουθίας, μπορεί να παρουσιαστεί ως τέτοια αλλά είναι εξ ίσου δυνατό κάθε έργο, διατηρώντας την αυτοτέλειά του, να παρουσιαστεί ξεχωριστά.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Η περίοδος δημιουργίας αυτών των έργων είναι τυχαία ή αποτελεί απόρροια της πρώτης περιόδου της Ελληνικής Κρίσης –που δεν είναι παρά η πρώτη περίοδος ενός νέου τύπου πολέμου, του Οικονομικού Πολέμου, μέσα στον ευρωπαϊκό χώρο; Ομολογώ ότι είναι δύσκολη η απάντηση σε ένα τέτοιο ερώτημα, γιατί, ήδη, από τις αρχές αυτής της δεκαετίας, τα συμπτώματα μιας πολύπλευρης και πολυσήμαντης κρίσης, με στοιχεία παρακμής, ήταν πια ολοφάνερα στην ελληνική κοινωνία ενώ είχαν αρχίσει να γίνονται διακριτά και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Έτσι, η ιδέα για μια σειρά έργων με αναφορές στα ανθρώπινα ιδανικά, ως προσωπική ανάγκη εξόδου, είχε αρχίσει να σχηματίζεται στο μυαλό μου ήδη από την περίοδο 2007 – 08. Τελείως τυχαία περιστατικά, όπως και οι ηχογραφήσεις άλλων έργων μου, συνέβαλαν στην καθυστέρηση της γραφής αυτών των κομματιών και της μουσικής μορφοποίησης αυτής της ιδέας. Μιας ιδέας που χρησιμοποιεί για γενικό τίτλο μια λέξη σχεδόν ξεχασμένη, η οποία φέρνει μαζί της συνειρμούς από άλλες ιστορικές περιόδους –όχι και τόσο παλιές- όπου οι ιδεολογίες και τα θεμέλια της σκέψης ήταν ζητήματα πρώτης γραμμής για μεγάλα τμήματα των κοινωνιών.
Τριάντα, τουλάχιστον, χρόνια μετά την αποδιάρθρωση ή το “τέλος” των ιδεολογιών, ο απολογισμός, εμπειρικός και θεωρητικός, αυτής της περιόδου, επιβάλλει όλους μας την επιλογή μιας θέσης. Η δική μου θέση εκφράζεται και μέσα από αυτήν την σειρά των Τόπων.
Από τι συνίστανται αυτοί οι Τόποι; Από εκατοντάδες ρυθμικούς, μελωδικούς και δυναμικούς πυρήνες που ενώνονται και διασπώνται παίρνοντας την μορφή των μοντέλων ενώ, ταυτόχρονα, συνυφαίνονται με μοτίβα, με αποσπάσματα τραγουδιών που έγιναν ύμνοι και σύμβολα στα χείλη και στην μνήμη εκατομμυρίων ανθρώπων κατά χώρες και κατά εποχές. Έτσι, πιο συγκεκριμένα, στον Τόπο Α, υπάρχουν αναφορές στο Einheitsfrontlied, των Χ. Άϊσλερ και Μπ. Μπεχτ –ένα ιστορικό τραγούδι του Μεσοπολέμου που αναδεικνύει την Εργατική Αυτονομία και Αλληλεγγύη. Στον Τόπο Ε, οι μουσικές αναφορές στρέφονται προς ένα παλιό Κρητικό ριζίτικο, τα Αγρίμια και Αγριμάκια, ένα τραγούδι γεμάτο συμβολισμούς που προβάλλει την ανάγκη για Ελευθερία. Στον Τόπο Δ έχουμε πολλές αναφορές σ’ ένα τραγούδι που έγινε ύμνος από χιλιάδες στρατιώτες του Δημοκρατικού Στρατού στον Ισπανικό Εμφύλιο. Τέλος, στον Τόπο ΕRRE οι αναφορές γίνονται σε ένα ποίημα του Αργεντίνου ποιητή X. Ουάζι, σε τρία τραγούδια, ένα κουβανέζικο, ένα αργεντίνικο και σε ένα χιλιανό, με κοινό θέμα την Αντίσταση και την Επανάσταση (Resistencia – Revolucion), για να καταλήξουν στο τραγούδι – σύμβολο της Βιολέτα Πάρα, το Gracias a la vida.
Φυσικά, οι Τόποι, δεν υποννοούν γεωγραφικά σημεία του κόσμου, αφού τα Ιδανικά ξεπερνούν κατά πολύ οριοθετήσεις, σύνορα και κράτη. Αντίθετα, αναφέρονται σε τόπους της φαντασίας μας, δηλαδή εκεί όπου υπάρχει η δυνατότητα της αναγέννησης και της εξύψωσης των ιδεών, των μεγάλων αξιών, από τον άνθρωπο –τον κάθε άνθρωπο, σε οποιοδήποτε χώρο και χρόνο.
Θωμάς Σλιώμης