Ο Επιμελητής Πάρης Καπράλος παρουσιάζει στην Chili Art Gallery την έκθεση 12 εικαστικών καλλιτεχνών από την Βόρεια Ελλάδα με τίτλο “Τόποι Χωρίς Αισθήματα”, η οποία βασίζεται σε έναν διάλογο των καλλιτεχνών με το ομώνυμο ποίημα του Γιώργου Αλισάνογλου.
“Στο έργο τους οι συμμετέχοντες εικαστικοί καλλιτέχνες συνδιαλέγονται με τους τόπους, που έχουν στερηθεί τα αισθήματα ή βιώνονται δίχως αισθήματα. Πρόκειται ουσιαστικά για εικονικούς ή πραγματικούς τόπους; Για χωρικότητες ή για την τοπολογία του ανθρώπινου ψυχισμού; Για συμπληρωματικές διαστάσεις του χώρου και του χρόνου ή για μια άλλη διάσταση όπου έχει περισσότερη σημασία πως φορτίζουμε τα πράγματα και η έννοια της αντικειμενικής αλήθειας; Με μέσο έκφρασης την ζωγραφικής, το σχέδιο, την γλυπτική οι καλλιτέχνες περπατούν παράλληλα, συγχρωτίζονται ή/και συγκρούονται με το εννοιολογικό προβάδισμα του ποιήματος”, σημειώνεται στο κείμενο της επιμέλειας.
Το ποίημα και ο τίτλος “Τόποι χωρίς αισθήματα” είναι μέρος μιας ευρύτερης ενότητας του υπό έκδοση βιβλίου του Γιώργου Αλισάνογλου με τίτλο “Κυψέλες” που πρόκειται να κυκλοφορήσει εντός του 2019.
Στην έκθεση συμμετέχουν με έργα τους οι εικαστικοί καλλιτέχνες:
Κωνσταντίνος Αρώνης, Χρύσα Βογιατζή, Ελένη Γρίβα, Ολυμπία Ζήση, Γιώργος Ηλιάδης, Αλέξανδρος Καρόζας, Φώτης Κλογέρης, Ολυμπία Λέτσιου, Ιουλία Μακρή, Κώστας Μεννής, Φανή Μουστακίδου, Κώστας Friedrich Schnippering.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Τόποι Χωρίς Αισθήματα
(όταν τα αισθήματα αφαιρούνται από τους τόπους ή οι τόποι βιώνονται δίχως αισθήματα)
Έφυγα από εκείνους τους τόπους
ψάχνοντας μια πιο πολιτισμένη εξορία.
Εγκατέλειψα ανθρώπους που μίσησα.
Με εγκατέλειψαν αισθήματα που ’θελαν να ζήσουν
μια δική τους ζωή.
Χθες με συνάντησες στον δρόμο και δεν με γνώρισα.
Κι όμως ήμουν σίγουρος πως ήσουν εσύ.
Σκέφτομαι πως τα αισθήματα των ταπεινών
πολλαπλασιάζονται μα εύκολα ξεχνούν.
Δεν σε ξέχασα. Σε θυμάμαι σαν πόλη.
Τόπος μυθικός. Εδώ, αν ρίξεις ένα κέρμα
λένε πως αγοράζεις ένα κομμάτι Άνοιξης.
Αν ρίξεις δυο, ξεκινά επανάσταση.
Εδώ τα πάντα είναι αριθμοί.
Έμποροι πουλάνε σε εμπόρους ανθρώπινες ψυχές.
Παιδεία. Όπιο. Αγάπη. Εποχές.
Προσπέρασες γρήγορα για να μην σε εντοπίσει.
Μέσα στο δάσος της πόλης φάνηκε κάποτε ο ήλιος
που έμοιαζε με έγκαυμα. Ύστερα έμαθα πως μέλισσες
τον πέρασαν για λουλούδι. Με χιλιάδες τσιμπήματα έσβησαν το φως του.
Έκτοτε, από τη μια άκρη της γης στην άλλη
ένα σκοτεινό μονοπάτι ξαναμοιράζει το χωράφι
χαρτογραφώντας το με σφαίρες.
Αν σε συναντήσω ξανά, θα είμαι σκοτωμένος.
Μη φοβηθείς κι εγκαταλείψεις. Συνέχισε ν’ αναζητάς τις εξορίες.
Συχνά είναι θαμμένες στο μεσοδιάστημα των εποχών.
Όσες φορές τις αναζήτησα, δεν πρόλαβα. Αλλάζουν γρήγορα οι καιροί.
Τα κόκαλά μου πονάνε και είμαι ακόμα νέος.
Προσπαθώ να πω, μα δεν ξέρω ποια γλώσσα να μιλήσω
για να μη με πούνε ξένο.
Ο τόπος εδώ είναι βάρβαρος. Και ο δίπλα.
Και ο παρακείμενος. Έτσι λοιπόν πορεύομαι.
Συνεχώς σε κίνηση, κυνηγώντας το έρεβος των τόπων.
Συχνά πέφτω σε σύρματα. Ηλεκτρίζομαι τις νύχτες
σκοντάφτοντας σε πτώματα που αρνούνται να πεθάνουν.
Σέρνονται κάτω απ’ το πλέγμα. Κι εγώ μαζί τους.
Παράθυρο που ανοίγεται στην πυρωμένη ομίχλη.
Μια χώρα είναι αυτό που δεν εκφράζεται.
Μια νέα χώρα είναι πληγές που αγωνίζονται
για χώρο στο χώμα.
Γιώργος Αλισάνογλου
Ο Γιώργος Αλισάνογλου (Καβάλα το 1975) είναι ποιητής, μεταφραστής και εκδότης. Σπούδασε κοινωνιολογία και πολιτικές επιστήμες και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στις διεθνείς σχέσεις και στην κοινωνική πολιτική. Ζει στη Θεσσαλονίκη. Τον Νοέμβριο του 2005 ίδρυσε και από τότε διευθύνει τις εκδόσεις και το βιβλιοπωλείο Σαιξπηρικόν. Ποίησή του εχει μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες, συμπεριλαμβάνεται σε ανθολογίες, ενώ έχει λάβει μέρος σε διάφορα φεστιβάλ και συμπόσια ποίησης στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Κεντρική Φωτογραφία θέματος: Γιώργος Ηλιάδης