Με τον ήλιο γείτονα, με τον ήλιο που φωτίζει τους πολλαπλούς ορίζοντες των στίχων του Νίκου Γκάτσου και γίνεται σύνορο κι ακτή για την ανθρώπινη ψυχή, ορίζουμε αυτήν τη συναυλία, την αφιερωμένη στον ποιητή που προτίμησε για την ποίησή του τη μορφή που τραγουδιέται.

Ο Μανώλης Μητσιάς, ο οποίος έχει ερμηνεύσει πρώτος τα περισσότερα τραγούδια του Νίκου Γκάτσου, τραγούδια που γράφτηκαν ειδικά για τη φωνή του, μοιράζεται το πρόγραμμα της συναυλίας με τέσσερις νέους, ταλαντούχους ερμηνευτές με χαρακτηριστικές φωνές: τη Βιολέττα Ίκαρη, τη Μυρτώ Βασιλείου, τον Θάνο Ματζίλη και την Ελευθερία Πάτση. Σκοπός μιας τέτοιας «μοιρασιάς» είναι τα τραγούδια του ποιητή να μπαίνουν στο ρεπερτόριο νέων καλλιτεχνών που μπορούν να τα υποστηρίζουν και να τα φέρνουν στην καρδιά και τα χείλη νεότερων ακροατών για να ψυχαγωγούνται, να διδάσκονται αλλά και να εμψυχώνονται από αυτά.

Τα τραγούδια της συναυλίας είναι σε μουσική των Μάνου Χατζιδάκι, Μίκη Θεοδωράκη, Σταύρου Ξαρχάκου, Δήμου Μούτση, Λουκιανού Κηλαηδόνη, Χριστόδουλου Χάλαρη και Νίκου Χιώτογλου, ο οποίος παρέδωσε πρόσφατα στη δισκογραφία τον κύκλο τραγουδιών του Νίκου Γκάτσου «Η παγωμένη θεατρίνα».

Επί σκηνής η Ορχήστρα Ρυθμός πλαισιώνει με μουσική πολυχρωμία τους πέντε ερμηνευτές.

ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!

Νίκος Γκάτσος

Ο ποιητής που καθόρισε το σύγχρονο ελληνικό τραγούδι.

Ο Νίκος Γκάτσος γεννήθηκε το 1911 (ή το 1914, όπως ο ίδιος έλεγε) στην Ασέα Αρκαδίας, όπου και τελείωσε το δημοτικό σχολείο.

Για το γυμνάσιο μετέβη στην Τρίπολη, όπου γνώρισε τα λογοτεχνικά βιβλία και τις μεθόδους αυτοδιδασκαλίας ξένων γλωσσών. Έτσι, όταν ήρθε στην Αθήνα για να εγγραφεί στη Φιλοσοφική Σχολή, ήξερε, αρκετά καλά, αγγλικά και γαλλικά.

Ήξερε, επίσης, τον Παλαμά, τον Σολωμό και το δημοτικό τραγούδι, αλλά και τις νεωτεριστικές τάσεις στην ποίηση της Ευρώπης. Στην Αθήνα, εγκατεστημένος πια με την οικογένειά του, άρχισε να μπαίνει στους λογοτεχνικούς κύκλους της εποχής και να δημιουργεί -συγχρόνως- τα δικά του μυθικά στέκια.

Τα πρώτα του ποιήματα -μικρής έκτασης και κλασικού ύφους- τα δημοσίευσε στη “Νέα Εστία” το 1931 και στον “Ρυθμό” το 1933. Στη συνέχεια, συνεργάστηκε κυρίως με τα “Νέα Γράμματα”, τα “Καλλιτεχνικά Νέα” και τα “Φιλολογικά Χρονικά”, δημοσιεύοντας κριτικά άρθρα και σημειώματα.

Την υποδειγματική ποιητική του σύνθεση, την “Αμοργό” την εξέδωσε από τον “Αετό” το 1943.

Τελειώνοντας ο πόλεμος, συνεργάστηκε με την “Αγγλοελληνική Επιθεώρηση” ως μεταφραστής και με το Εθνικό Ίδρυμα Ραδιοφωνίας ως ραδιοσκηνοθέτης, για λόγους καθαρά βιοποριστικούς.

Για τους ίδιους λόγους ξεκίνησε να γράφει στίχους, πρώτα για τις μουσικές του Μάνου Χατζιδάκι, κι αργότερα άλλων αξιόλογων συνθετών, καθορίζοντας το σύγχρονο ελληνικό τραγούδι. Η ικανότητά του να χειρίζεται τον λόγο με ακρίβεια έκανε το Θέατρο Τέχνης, το Εθνικό Θέατρο και το Λαϊκό Θέατρο να του εμπιστευθούν μεταφράσεις πολλών θεατρικών έργων, που παραμένουν “κλασικές”. Το 1987 τιμήθηκε με το Βραβείο του Δήμου Αθηναίων για το σύνολο του έργου του και το 1991 του απονεμήθηκε ο τίτλος του Αντεπιστέλλοντος Μέλους της Βασιλικής Ακαδημίας Καλών Γραμμάτων της Βαρκελώνης για τη συμβολή του στη διάδοση της ισπανικής λογοτεχνίας στην Ελλάδα.

Επέστρεψε στην Ασέα, πλήρης ημερών και γνώσεων, στις 12 Μαΐου 1992.

Ορχήστρα «Ρυθμός»

Η Ορχήστρα «Ρυθμός» δημιουργήθηκε το 2012 στην πόλη του Βόλου από τον Μαέστρο Νίκο Χιώτογλου και μια παρέα μουσικών και έχει πραγματοποιήσει πολλές συναυλίες σε Ελλάδα και εξωτερικό δίπλα σε καταξιωμένους καλλιτέχνες, όπως: Γιώργος Ανδρέου, Γλυκερία, Λιζέτα Καλημέρη, Μελίνα Κανά, Γιάννης Κότσιρας, Κώστας Μακεδόνας, Έλλη Πασπαλά, Ορφέα Περίδη, Διονύση Σαββόπουλο κ.ά. Αποτελείται από 15 μουσικούς ποικίλων οργάνων (μπουζούκια, πιάνο, πλήκτρα, κιθάρες, καβάλ, κανονάκι, κρουστά, μπάσο, βιολί, ντραμς, ακορντεόν, φλάουτο).

Το συγκεκριμένο εγχείρημα υποστηρίζεται από ορχήστρα εννέα μουσικών: Νώντας Αδάμος (Ακορντεόν), Χρήστος Δασκαλόπουλος (βιολί), Ρίτα Ζωβοϊλη (κανονάκι), Μιχάλης Καζάνας (μπουζούκι), Ρισέλ Μέτα (κιθάρα), Ηρακλής Παχίδης (τύμπανα), Σταυρούλα Τρυφιάτη (καβάλ), Βαγγέλης Χάνος (μπάσο) και Νίκο Χιώτογλου (πιάνο).