Την έναρξη της νέας χρονιάς εγκαινιάζει η γκαλερί a.antonopoulou.art με μια ομαδική έκθεση με τίτλο, TRICKSTER/ Η ευμετάβλητη πρακτική, τη Δευτέρα 29 Σεπτεμβρίου 2014, στις 19.00.
Τα τελευταία χρόνια η εικαστική και -καθόλου παράδοξα- η αρχιτεκτονική παραγωγή χαρακτηρίζεται από την δυνατότητα να αντλεί έμπνευση μέσα από τη διεξοδική εμπειρία της φόρμας συνδυάζοντας ανομοιογενή χαρακτηριστικά τα οποία συνομιλούν με την ίδια τη καθημερινότητα του αστικού ή ημιαστικού σχεδιασμού.
Ο διευρυμένος όρος του “trickster”, ως μια θεότητα στις σαμανιστικές μυθολογίες που έχει τα χαρακτηριστικά ενός ανθρωπόμορφου ζώου αλλά φέρει και τις ιδιότητες του μυθολογικού ήρωα που παραβαίνει τους νόμους, είναι στην ουσία ένας πλανευτής. Το παιχνίδι ανάμεσα σε δυο συγγενικούς ορισμούς, εκείνη του θαυματοποιού αλλά και του κατεργάρη μπορεί να χρησιμεύσει για την αποτίμηση μιας κατεύθυνσης της σημερινής εικαστικής παραγωγής. Αν ανατρέξουμε στoν αρχαίο ελληνικό ορισμό της “Μήτιδος” για την κατεργαριά και την επιδεξιότητα διαπιστώνουμε ότι η εφαρμογή του τεχνάσματος συνόδευε τόσο την υλοποίηση μιας τεχνικής εφεύρεσης η άμεσης αναγκαιότητας όσο και τις τεχνοτροπίες της καλλιτεχνικής πρακτικής .
Το πρόβλημα που εμφανίζεται αναπάντεχα, το φαινομενικά αδιέξοδο που δεν είχε προβλεφθεί στον αρχικό σχεδιασμό, ενυπάρχει ως ενδεχόμενο στις πρακτικές των καλλιτεχνών που εξετάζουμε, όπως και στις ζωές μας. Με την πολλαπλή και ευμετάβλητη ταλάντευση της Μήτιδος* όμως μετατρέπεται σε ευεργετικό ατύχημα, όχι απλά διαχειρίσιμο αλλά σχεδόν επιθυμητό. Το σημείο τριβής λειτουργεί ως σήμανση αλλαγής πορείας και τακτικής• αναδείκνυε και αναδεικνύει τις εσωτερικές δυναμικές των καταστάσεων, πηγαίνει πίσω στις πολύτροπες «ΟδυσσεΪκές» τακτικές, «καιροσκοπεί» με την στρατηγική έννοια της λέξης, έξω από την ηθικολογική και αρνητική σημασία της, συναντά την «πανούργα νοημοσύνη», την μορφή νόησης την οποία ο Πλάτωνας αποκαθήλωσε για να εγκαθιδρύσει την ιδεοκρατική σκέψη.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Το επιμελητικό όραμα αυτής της έκθεσης είναι να συγκεντρώσει έργα σύγχρονων καλλιτεχνών που με τις τακτικές τους προτάσσουν την ανάγνωση του κόσμου ως μια διαρκή σφαιρική μεταβολή, εκεί όπου φαινομενικά ασήμαντες λεπτομέρειες της καθημερινότητας βρίσκουν την σημασία τους στην εξέλιξη των πραγμάτων και οι συγκυρίες δεν είναι πια προβληματικοί αστάθμητοι παράγοντες αλλά το πεδίο της γέννησης των νέων δυναμικών.
Σ’ αυτά τα έργα και σ’ αυτές τις τακτικές επιβιώνει ακόμα ένα είδος νοημοσύνης που δεν παραλύει μπροστά στο μη προβλέψιμο (στις συγκυρίες), που δεν στέκεται αμήχανο μπροστά στην απόσταση που χωρίζει ένα ιδεατό σχέδιο και την προσπάθεια εφαρμογής του.
* Mήτις: Μήτιδα, κόρη του Ωκεανού και της Τιθύος, κατείχε όλη την παλιά (αρχέγονη) γνώση. Μήτις, από το ρήμα «μητιάω – ώ» (=σκέπτομαι, συλλογίζομαι, διαλογίζομαι, μηχανεύομαι, επινοώ). Η πολύτροπη νόηση/ η «καπατσοσύνη»/ η ικανότητα να αξιοποιείς τις περιστάσεις και να εκμεταλλεύεσαι την πορεία που σ’ ευνοεί
Συμμετέχουν οι καλλιτέχνες:
Νίκος Αρβανίτης, Βαλεντίνα Κάργα, Στέφανος Καμάρης, Νίκος Κεσσανλής, Ζήσης Κοτιώνης, Ελένη Κοτσώνη, Απόστολος Ντελάκος, Οι αρχιτέκτονες της Φάλαινας, Ιωάννα Πανταζοπούλου, Γεωργία Σαγρή, Νάνα Σαχίνη, Κώστας Σαχπάζης, Νίκος Σεπετζόγλου, Πέτρος Τουλούδης
Επιμέλεια: Αλέξανδρος Ψυχούλης, Κωστής Βελώνης
Θεωρητική υποστήριξη: Φοίβη Γιαννίση