Υγρά μάτια – Κωνσταντίνος Παππάς (Θέατρο Παραμυθίας, μέχρι 5 Απριλίου 2012)

Μια πολύ έξυπνη παράσταση που τολμά να αναδείξει τον ερωτισμό δυο νεαρών αντρών, μέσα σε μια κοινωνία που μέχρι και σήμερα δεν &hellip…

Από τον Γιώργο Τσεβά

Μια πολύ έξυπνη παράσταση που τολμά να αναδείξει τον ερωτισμό δυο νεαρών αντρών, μέσα σε μια κοινωνία που μέχρι και σήμερα δεν αποδέχεται τον έρωτα σε όλες του τις μορφές.

Πρόκειται για την παράσταση του σκηνοθέτη και σεναριογράφου Κωνσταντίνου Παππά και της θεατρικής ομάδας Indigo, ΥΓΡΑ ΜΑΤΙΑ. Στόχος της ομάδας είναι να παρουσιαστούν στο κοινό πρωτότυπα έργα που θα απευθύνονται σε ανθρώπους της νέας γενιάς.

Το έργο διαδραματίζεται στην Αθήνα του σήμερα, εστιάζοντας στους χαρακτήρες δύο νεαρών αντρών. Ο 25χρονος Λουκάς (Πάνος Τρουμπουνέλης), ο οποίος κατάγεται από την επαρχία, είναι εσωστρεφής, με κοινωνικά και ψυχολογικά προβλήματα. Ζει με την οικογένειά του, η οποία έχει περίοπτη θέση στην τοπική κοινωνία. Ένα χειμωνιάτικο βράδυ συναντάει τυχαία στο κέντρο της Αθήνας έναν ομοφυλόφιλο άνδρα, γύρω στα 30. Ο Γιώργος (Ηλίας Παρασκευόπουλος) ζει μόνος του, είναι εξωστρεφής και έχει υψηλή αυτοπεποίθηση.

Τον Λουκά τον ενδιαφέρει η γνώμη της κοινωνίας, γι’ αυτό και επιλέγει ένα συντηρητικό τρόπο ζωής, αντίθετα ο Γιώργος είναι πιο απελευθερωμένος. Ο καθένας τους θα προσπαθήσει να επιβάλλει στον άλλο τον δικό του τρόπο ζωής. Σταδιακά και ύστερα από πολλές ψυχολογικές διακυμάνσεις, οι δύο νέοι θα ανακαλύψουν όμορφα και πρωτόγνωρα συναισθήματα, που δεν είναι σε θέση να τα υποτάξουν. Αν και το πάθος τους οδηγεί να είναι μαζί τα προβλήματα είναι περισσότερα απ’ όσα πιστεύουν.

Το σενάριο είναι ρεαλιστικό με χιουμοριστικά στοιχεία (η πρώτη συνάντηση του Λουκά με τον Γιώργο) αλλά και δραματικά (η μη αποδοχή του Λουκά ως προς την σεξουαλικότητα του). Οι απλοί διάλογοι παρείχαν μεγαλύτερη  εκφραστικά σωματική ελευθερία στους ηθοποιούς, τονίζοντας περισσότερο τον ερωτισμό του έργου.
Καθ’ όλη τη διάρκεια της παράστασης βλέπουμε πάνω στην σκηνή, αλλά και στα βίντεο που προβάλλονται παράλληλα, διάφορα φαλλικά σύμβολα. Αν και δεν έχουμε οπτική επαφή με το γυναικείο φύλο, το κείμενο αλλά και η σκηνοθεσία σε κάνουν να το φαντάζεσαι όταν αυτό είναι αναγκαίο. Μερικές μόνο αναφορές και ένας ήχος προς το τέλος του έργου, είναι αρκετά για να σε βοηθήσουν να πλάσεις στο μυαλό σου αυτή την γυναικεία φιγούρα.

Εξαιρετικές οι ερμηνείες των Ηλία Παρασκευόπουλου και του Πάνου Τρουμπουνέλη, οι οποίοι δεν έδωσαν έμφαση μόνο στην εκφραστικότητα του λόγου αλλά και στην σωματική, κατάφεραν να επικοινωνήσουν πολύ καλά με το κοινό.
Ο σκηνογραφικός χώρος (Φανή Παλιούρα) σε βάζει κατευθείαν στο κλίμα μιας άχρωμης πόλης, η οποία ζωντανεύει μόνο όταν έρχεται σε επαφή με τους ανθρώπους που ζουν μέσα της. Έξυπνα επιμελημένα σκηνικά τα οποία εναρμονίζονταν τέλεια με τα σώματα των ηθοποιών στις χορογραφίες χωρίς να σου αποσπάνε την προσοχή. Σε αυτό συνέβαλε και ο προσεγμένος φωτισμός (Παναγιώτης Μανούσης) με  αποκορύφωμα της μαγείας του, το δραματικό τέλος του έργου.

Η παράσταση ενδείκνυται για άτομα ηλικίας άνω των 18 ετών

Συντελεστές

Σενάριο – Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνος Παππάς
Ηθοποιοί (αλφαβητικά): Ηλίας Παρασκευόπουλος, Πάνος Τρουμπουνέλης
Μουσική Άγγελος Σπύρος Παρασκευάκος
Κινησιολογία: Σταύρος Αποστολάτος
Επιμέλεια σκηνικών: Φανή Παλιούρα
Σκηνοθεσία βίντεο: Τάσος Καφές, Δημήτρης Τσατσούλης
Παραγωγή: INDIGO

x
Το CultureNow.gr χρησιμοποιεί cookies για την καλύτερη πλοήγηση στο site. Συμφωνώ