Ο χώρος τέχνης About στου Ψυρρή παρουσιάζει ένα ηλεκτροακουστικό διήμερο με τίτλο «Urban Soundscapes 2» το Σάββατο 26 και την Κυριακή 27 Μαΐου 2012, στις 20.00.
Συγκεκριμένα:
Με αφορμή την έκθεση Ο μακρινός συγγενής του τυφλού / the distant relative of a blindman, η φετινή δεύτερη σειρά συναυλιών με τίτλο Urban Soundscapes / 2, επιχειρεί μία διερεύνηση της έννοιας του Κενού, του απατηλού άδειου χώρου. Θα ακουστούν ηλεκτροακουστικά έργα των John Cage, Alvin Lucier, Luc Ferrari, Pierre Henri, Bernard Pernagiani, Luigi Nono, Henri Pousseur κ.ά.
Επιμέλεια: Ανάργυρος Δενιόζος
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Η Πόλη έχει πάρει την θέση του φυσικού περιβάλλοντος για ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού του 21ου αιώνα. Η αστικοποίηση είναι μία έννοια στενά συνδεδεμένη με αυτές του εκσυγχρονισμού, της νεωτερικότητας, του εξορθολογισμού και της εκβιομηχάνισης. Ζούμε σε έναν κόσμο γεμάτο ήχους που παράγει η ανθρώπινη δραστηριότητα, ήχους που η παιδεία μας, μας ωθεί να αγνοήσουμε καθώς αδυνατώντας να τους κατανοήσουμε τους κατατάσσουμε στην ασαφή κατηγορία του Θορύβου. Ως κοινωνία αποφεύγουμε να αφιερώσουμε την προσοχή μας στον περιβάλλοντα Ήχο. Οι προτεραιότητες μας είναι πολύ πιο προσανατολισμένες στην Όραση απ΄ ότι στην Ακοή. Οι περισσότεροι περνούν την ζωή τους αγνοώντας ή ακόμα και περιφρονώντας την πλούσια Ακουστική Οικολογία μέσα στην οποία ζούμε.
Ο John Cage, με μία ιδιοφυή παρατήρηση άλλαξε ριζικά και δια παντός την αντίληψη μας για το τι είναι μουσική, ήχος, σύνθεση. Κατανοώντας ότι η Σιωπή δεν υφίσταται μας ώθησε να ακούσουμε με νέα αυτιά το Ηχοτοπίο, το ηχητικό μας περιβάλλον στην συνθετότητα και πολυπλοκότητά του. Η Τέχνη των Θορύβων μετουσιώθηκε διαμιάς στην τέχνη όλων ανεξαιρέτως των ήχων. Μία από τις συνέπειες ήταν πώς ξανακατοικήσαμε με την ακοή μας την Πόλη, ενσωματώνοντας συνειδητά την πραγματικότητα των ήχων – ηθελημένων ή μη, αναμενόμενων ή απρόβλεπτων (θόρυβος!) -στην ζωή μας, την σκέψη και την τέχνη μας.
‘Έτσι, μπορούμε να μιλήσουμε και για μία μουσική που μεταφράζει τα γεγονότα σε ήχους, την πραγματικότητα στην αποτύπωση της, ελεύθερη από τους περιορισμούς και τις προτιμήσεις του συνθέτη, μία μουσική – Τεκμήριο. Η μουσική αυτή αντικατοπτρίζει μία μορφή «αλήθειας», ένα «περιεχόμενο» και δημιουργεί μία απόσταση μεταξύ του συνθέτη και της μουσικής του (Tom Johnson) αλλάζοντας ταυτόχρονα και τον ρόλο του ακροατή από παθητικού δέκτη σε αυτόν ενός ακόμη ενεργού και σημαντικού παράγοντα που συμμετέχει στην ολοκλήρωση της ταυτότητας του μουσικού έργου.
Ωστόσο, η Πόλη είχε ήδη από καιρό πολιορκήσει την συνείδηση και την φαντασία μας. Παράγοντας αισθήσεις, συναισθήματα και αναμνήσεις, θεωρίες και ιδέες, μεταμορφώνοντας την Κυριολεξία σε Μεταφορά. Οι αφηγήσεις του Marco Polo, oι flaneurs του Baudelaire, το Arcades Project του Walter Benjamin, η Derive των Καταστασιακών, οι Αόρατες Πόλεις του ‘Ιταλο Καλβίνο και οι άλλες επιννοήσεις του OuLiPo, είναι κυρίως ποιητικές της αστικής πραγματικότητας.
Ο απόηχος της πόλης, η επίκληση της ανθρώπινης παρουσίας ή και απουσίας, η χαρτογράφηση αναμνήσεων και αισθήσεων υπαρκτών, φανταστικών, εικονικών ή επινοημένων παρουσιάζονται σε μία διαλεκτική παράθεση μουσικών έργων που βασίζονται στην εμπειρία -άμεση και βιωματική ή έμμεση και εξ’ αντανακλάσεως-, στο πραγματικό και τις μεταμορφώσεις του, στην Κυριολεξία και την Μεταφορά.
Ανάργυρος Δενιόζος
φωτογραφία θέματος: Χριστόφορος Δουλγέρης
