Βαγγέλης Ηλιόπουλος – Σπόρος είναι το όνομά μου

Πολλά παιδιά δυσκολεύονται να
καταλάβουν τι σημαίνει το όνομά τους.
Έτσι κι ο Σπόρος.
Κι ας ρωτούσε τόσες φορές που η μαμά
δεν άντεχε άλλο τις ερωτήσεις του.
Κι όταν στο σχολείο τον κορόιδευαν για το όνομά του,
στεναχωριόταν και ήθελε να το αλλάξει.
Μόνο όταν μεγάλωσε, ερωτεύτηκε κι άλλαξε γνώμη.
Και τότε άρχισε τις ερωτήσεις η μαμά…

Ένα αλληγορικό παραμύθι για την αρχή του κύκλου της ζωής! Μια αναζήτηση ταυτότητας του παιδιού και αποδοχή της γλυκιάς πορείας της εξέλιξης μας που δίνει απαντήσεις στα ερωτηματικά μας.

Ένα σαυράκι είναι τόσο μικροκαμωμένο που η μαμά κι ο μπαμπάς χαριτωμένα το αποκαλούν Σπόρο. Για το όνομα αυτό το κοροϊδεύουν στο σχολείο και η μαμά αποφασίζει να του δείξει πόσο σημαντικός είναι ένας σπόρος και πώς αναπτύσσεται δίνοντας συνέχεια στον κύκλο της ζωής. Ο Σπόρος, που όλο ρωτά και θέλει να μαθαίνει, αναγνωρίζει πόσο σπουδαίο είναι το όνομά του και τότε είναι που μεγαλώνει πολύ, αλλάζει, μοιάζει του μπαμπά περισσότερο και γνωρίζει την αγάπη! Μόνο “σπόρος” δεν είναι πια. Κι όμως, όχι μόνο δεν θέλει να αλλάξει όνομα, αλλά και το παιδί του θα το βγάλει Σπόρο.

Χωρίς διάθεση να διδάξει αλλά να μυήσει στα μυστικά της φύσης, το βιβλίο απ‘ όπου διαβάζουμε την ιστορία, είναι το τετράδιο σημειώσεων και το Φυτολόγιο του Σπόρου. Διάφοροι φίλοι ή συγκάτοικοι στον κήπο σχολιάζουν με την εντελώς δίκη τους, υποκειμενική ματιά. Έτσι ο μικρός αναγνώστης κατανοεί πως στο ίδιο θέμα υπάρχουν διαφορετικές οπτικές γωνίες.

Το βιβλίο μόνο φθινόπωρο θα μπορούσε να κυκλοφορήσει, αφού τότε είναι η εποχή της σποράς και τότε ανοίγουν τα σχολεία. Ιδανικό για αφορμή για να ξεκινήσει η συζήτηση για τον κύκλο της ζωής φυτών και ζώων.

Πρόκειται για το 2ο βιβλίο στη σειρά Ιστορίες από τα τετράδια της φύσης μετά το Λίμο ο Λεμονάκης.