Στην παράσταση, που είναι το αποτέλεσμα μίας ερευνητικής διαδικασίας στις «Βάκχες» του Ευριπίδη σε μετάφραση Γιώργου Χειμωνά, συμμετείχαν σημαντικοί καλλιτεχνικοί συνεργάτες – ερευνητές (Μαρία Όλγα Αθηναίου, Δημήτρης Καμαρωτός, Ρηνιώ Κυριαζή, Αμαλία Μουτούση, Αργύρης Ξάφης, Ιωάννα Ρεμεδιάκη), που έφεραν στο θεατρικό σχήμα την εμπειρία και την τεχνική τους. Μέσα από αυτές τις συναντήσεις, προκύπτει η νέα σκηνική γλώσσα και η σύγχρονη ακρόαση του τραγικού λόγου, που προτείνουν τα «Επτάρχεια».

«Με έναν θίασο φεύγει η ψυχή»

Πέντε ηθοποιοί – μέτοχοι μιας υπερβατικής εμπειρίας – γνωριμίας με τον Διόνυσο, μεταφέρουν από τα βάθη της ιστορίας μέχρι σήμερα την ιστορία των «Βακχών». Οι «Βάκχες» γίνονται το ιδανικό αντικείμενο εργασίας γι’ αυτή την δοκιμή για άνοιγμα από την οικεία ατομικότητα στην συλλογικότητα.

Το Βιομηχανικό Πάρκο ΠΛ.ΥΦ.Α., ένας χώρος που πλέον χρησιμοποιείται ως χώρος πολιτιστικών εκδηλώσεων, ενδείκνυται για την παρουσίαση της νέας παράστασης του θεατρικού σχήματος, που, όπως ο Διόνυσος προσκαλεί την Θήβα, μας προ(σ)καλεί να αφήσουμε πίσω όσα γνωρίζουμε και να κάνουμε χώρο για τα ανοίκεια, τα ξένα.

ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!

Το έργο

Ο θεός Διόνυσος φτάνει στη Θήβα για να αποκαταστήσει τον μύθο του και να εγκαθιδρύσει τη λατρεία του. Το γεγονός αυτό γεννά την ιστορία των Βακχών. Στο πρώτο ρήμα του κειμένου (ήρθα) συντελείται ολόκληρο το έργο του Ευριπίδη. Μια πόλη βρίσκεται αντιμέτωπη με την αλλαγή που ήδη συμβαίνει. Η αλλαγή είναι εδώ, και η μόνη επιλογή που έχει η Θήβα είναι το πώς θα τοποθετηθεί απέναντί της, ποια θέση θα πάρει και πώς θα δει τον θεό. Πόσο εύκολο είναι, όμως, να τοποθετηθεί σωστά ένας άνθρωπος ενώπιον του θεού και πόσο μοιραίο να γλιστρήσει στα φυσικά, ανθρώπινα λάθη;

«Σιωπή. Σιωπή»

Το πριν είναι πια παρελθόν. Το μετά είναι απολύτως άγνωστο. Το μόνο που υπάρχει είναι αυτή η στιγμή της σιωπής, του μετεωρισμού και όλα τα άπειρα ενδεχόμενα είναι υπαρκτά μόνο από μια θέση ρεμβασμού.

Η παράσταση

Τι είναι οι μύθοι και πώς οι ιστορίες που αφηγούμαστε συγκροτούν τον κόσμο μας; Πώς να σχετιστώ με το ανοίκειο, πώς να σταθώ απέναντι σε μία μεγάλη αλλαγή; Τι σημαίνει οικείο και πώς άραγε στέκεται κάτι σταθερό, στάσιμο και αμετακίνητο σε έναν κόσμο που διέπεται από ραγδαία ρευστότητα; Αυτά τα ερωτήματα διαμορφώνουν τον πυρήνα για την αφήγηση αυτής της ιστορίας. Μια σκηνική, πολυφωνική σκυταλοδρομία, όπου στη θέση της πολύτιμης σκυτάλης βρίσκεται το νήμα των νοημάτων, ο ήχος των λέξεων και η ανάμνηση της εμπειρίας της έλευσης του θεού Διόνυσου στους ανθρώπους.

Ταυτότητα της παράστασης:

Θεατρικό σχήμα «Επτάρχεια»
«Βάκχαι, μία συλλογική αφήγηση»
Είδος: Αρχαία τραγωδία
Διάρκεια: 100 λεπτά

Συντελεστές:
Κείμενο: Ευριπίδης
Μετάφραση: Γιώργος Χειμωνάς
Σκηνοθεσία: Γιώργος Δικαίος, Εμμανουήλ Κοντός
Επιμέλεια Κίνησης: Ευθύμιος Μοσχόπουλος
Σκηνογραφική επιμέλεια: Μαρία Κυρώζη
Ενδυματολογική επιμέλεια: Τζίνα Ηλιοπούλου, Λίνα Σταυροπούλου
Φωτισμοί: Στέβη Κουτσοθανάση

Παίζουν (με αλφαβητική σειρά):
Κωνσταντίνος Γιουρνάς, Εμμανουήλ Κοντός, Εμμανουέλα Μαγκώνη, Κατερίνα Νταλιάνη, Ανδρομάχη Φουντουλίδου

Καλλιτεχνικοί συνεργάτες/ερευνητές:
Μαρία Όλγα Αθηναίου, Δημήτρης Καμαρωτός, Ρηνιώ Κυριαζή, Αμαλία Μουτούση, Αργύρης Ξάφης, Ιωάννα Ρεμεδιάκη

Φωτογραφίες: Χρήστος Βασιλόπουλος
Τrailer: Κωστής Χαραμουντάνης
Επικοινωνία – Δημόσιες σχέσεις: Ράνια Παπαδοπούλου
Οργάνωση – εκτέλεση παραγωγής: LEFOU Productions/ Βάσια Ατταριάν, Σεραφείμ Ράδης
Παραγωγή: ΕΠΤΑΡΧΕΙΑ Α.Μ.Κ.Ε.

Η παράσταση επιχορηγείται από το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού

* Το Βιομηχανικό Πάρκο ΠΛ.ΥΦ.Α. τηρεί όλα τα πρωτόκολλα υγιεινής και αποστάσεων για την διεξαγωγή των παραστάσεων σε κατάλληλες και ελεγχόμενες συνθήκες ασφαλείας σε σχέση με τον COVID-19. Οι θεατές κατά την είσοδό τους στο χώρο οφείλουν να επιδείξουν πιστοποιητικό εμβολιασμού ή πιστοποιητικό νόσησης, καθώς και την αστυνομική ταυτότητά τους ή οποιοδήποτε άλλο αποδεικτικό ταυτότητας για τον έλεγχο ταυτοπροσωπίας. Η χρήση μάσκας είναι υποχρεωτική κατά την είσοδο και την έξοδο από το χώρο, όπως και κατά τη διάρκεια της παράστασης.