«Τελετουργία της συγκίνησης, του συναισθήματος, του μένους και του παραλόγου μπορούν να χαρακτηριστούν οι Βάκχες του Ευριπίδη». Έτσι ορίζει η Νικαίτη Κοντούρη την ανεξάντλητη τραγωδία του Ευριπίδη, Βάκχες.
Η υπόθεση.
Ο Διόνυσος καταφθάνει στη Θήβα, την πατρίδα της μητέρας του, έχοντας μαζί του τις πιστές του ακολούθους, για να επιβάλει τη δική του Θρησκεία και να τιμωρήσει όλους όσοι είναι εμπόδιο στο δρόμο του , τολμώντας να τον αμφισβητήσουν. Διαβρώνει ακόμα και την ιερή σχέση μάνας-γιού, εμφυσώντας τη θεϊκή του Μανία στις γυναίκες της Θήβας. Με την βίαιη επιβολή της νέας θρησκείας, επιφέρεται η ισοπέδωση του Βασιλικού Οίκου της πόλης των Θηβών. Οι εναπομείναντες ήρωες της τραγωδίας αναγκάζονται να πάρουν το δρόμο της εξορίας.
Στις ΒΑΚΧΕΣ, ο Θεός Διόνυσος είναι ο πρωταγωνιστής. Ο γνωστός αγαθός Θεός του κρασιού, της μέθης και του Θεάτρου, «ενδύεται» το αρχέγονο, και αινιγματικό του πρόσωπο, που είναι εξαιρετικά σύνθετο και σκοτεινό.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Διόνυσος σημαίνει δύο φορές γεννημένος.
Είναι γιος του Δία και της Σεμέλης. Ο μύθος λέει, πως ενώ τον γεννούσε πρόωρα η μάννα του, ο Δίας τον διέσωσε φτιάχνοντας στο μηρό του μια δεύτερη μήτρα και τον έστειλε να δει το φως στη μακρινή Ασία. Οι ΒΑΚΧΕΣ γράφτηκαν το 406-405 π.Χ. ενώ ο Ευριπίδης βρισκόταν αυτοεξόριστος στο παλάτι του Αρχέλαου στη Μακεδονία.
Ύβρις -Τιμωρία- Κάθαρση.
Ο Ευριπίδης συνθέτει τις ΒΑΚΧΕΣ, μία εμφανώς τελετουργική μιμητική διαδικασία, όπου χρησιμοποιούνται όλα τα μέσα της Θεατρικής πράξης: μεταμόρφωση, παρενδυσία, δραματική ειρωνεία, ελευθεριότητα, ακραίες συμπεριφορές, αφήγηση, αθέατες εγκληματικές πράξεις κ.α. Μέσα από μια ποικιλία ρυθμών, ήχων, συγκρούσεων και γεγονότων εντός και εκτός σκηνής, βιώνουμε την ένθεη τρέλα που έχει καταλάβει τις γυναίκες της Θήβας, τον σπαραγμό ζώων και ανθρώπων και τη διαταραχή της φύσης που συναινεί στην αγριότητα των πράξεων των κοινών θνητών. Οι άνθρωποι γίνονται αγέλη που θα κατασπαράξει τα ίδια της τα παιδιά, όταν διαταραχθεί η ισορροπία της κυρίαρχης Θεάς Φύσης, από την αλόγιστη συμπεριφορά τους.
Ο ισχυρός εκρηκτικός μηχανισμός του Δραματουργού, απαντά στην Ύβρη με Τιμωρία, αποδίδει Δικαιοσύνη και οδηγεί στην Κάθαρση.
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
Μετάφραση | ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΕΙΜΩΝΑΣ
Σκηνοθεσία | ΝΙΚΑΙΤΗ ΚΟΝΤΟΥΡΗ
Σκηνικά – Κοστούμια | ΛΟΥΚΙΑ ΜΙΝΕΤΟΥ
Μουσική σύνθεση – διδασκαλία | ΘΡΑΞ – ΠΑΝΚC
Επιμέλεια κίνησης | ΑΝΔΡΟΝΙΚΗ ΜΑΡΑΘΑΚΗ
Φωτισμοί | ΝΙΚΟΣ ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ
Δραματουργία | ΜΑΝΟΣ ΛΑΜΠΡΑΚΗΣ, ΝΙΚΟΣ ΜΑΘΙΟΥΔΑΚΗΣ – Ν. ΚΟΝΤΟΥΡΗ
Φωτογραφίες | ΕΛΙΝΑ ΓΙΟΥΝΑΝΛΗ
Μακιγιάζ | ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΧΑΡΙΤΟΣ
Artwork | ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Βοηθός σκηνοθέτη | ΘΑΛΕΙΑ ΓΡΙΒΑ
Επιστημονική σύμβουλος | ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΔΙΑΚΟΥΜΟΠΟΥΛΟΥ
Διεύθυνση παραγωγής | ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΜΟΥΜΟΥΛΙΔΗΣ
Επικοινωνία | ΕΙΡΗΝΗ ΛΑΓΟΥΡΟΥ
Παραγωγή | Ars Aeterna, ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ, 5η Εποχή Τέχνης
Ερμηνεύουν:
ΑΚΗΣ ΣΑΚΕΛΛΑΡΙΟΥ (Διόνυσος)
ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΠΑΠΑΣΠΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ (Πενθέας)
ΙΩΑΝΝΑ ΠΑΠΠΑ (Τειρεσίας)
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΤΑΚΑΛΟΥ (Αγαύη)
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΣ (Κάδμος)
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΣΠΙΩΤΗΣ (Αγγελιοφόρος)
Χορός (αλφαβητικά)
ΙΟΥΛΙΑ ΓΕΩΡΓΙΟΥ | ΘΑΛΕΙΑ ΓΡΙΒΑ | ΣΜΑΡΑΓΔΑ ΚΑΚΚΙΝΟΥ | ΣΟΦΙΑ ΚΟΥΛΕΡΑ | ΦΡΑΓΚΙΣΚΗ ΜΟΥΣΤΑΚΗ | ΕΛΕΝΗ ΣΤΕΡΓΙΟΥ | ΙΩΑΝΝΑ ΤΖΙΚΑ
Διαβάστε επίσης:
Η Κωνσταντίνα Τάκαλου για τις «Βάκχες» και την τραγωδία της Αγαύης
