Η Βάνα Πεφάνη έχει σταθερή παρουσία στα θεατρικά δρώμενα, εδώ και πολλά χρόνια. Δοκιμάστηκε κατά καιρούς σε όλα τα είδη, με μεγάλη επιτυχία, πράγμα που την έχει κάνει αναγνωρίσιμη και αγαπητή στο ευρύ κοινό.
Αυτό το διάστημα τη συναντάμε σε ένα ιδιαίτερο έργο του Τένεσι Ουίλιαμς, τον «Τελευταίο επισκέπτη», που ανεβαίνει στο Ίδρυμα Μ. Κακογιάννης. Μιλώντας στο culturenow με αφορμή την παράσταση, θυμάται άλλες στιγμές που ερμήνευσε ηρωίδες του Ουίλιαμς, περιγράφει πώς είναι για έναν ηθοποιό να αναλαμβάνει κατά περιόδους την ιδιότητα του σκηνοθέτη και τέλος, μας προϊδεάζει για τα επαγγελματικά της σχέδια στο β’ μισό της σεζόν.
Συνέντευξη: Αναστασία Ρίζου
Cul. N.: Ο «Τελευταίος επισκέπτης» του Τένεσι Ουίλιαμς είναι έργο που παίζεται σπανιότερα σε σχέση με άλλα. Πώς θα μας περιγράφατε την υπόθεσή του;
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Β. Π.: Μια γυναίκα στη δύση της ζωής της γράφει τα απομνημονεύματα της ,με τη βοήθεια της γραμματέας της. Ένας επισκέπτης που εμφανίζεται ξαφνικά, αναστατώνει τις ζωές τους και βγάζει στην επιφάνεια ανομολόγητες αλήθειες και ψέματα.
Cul. N.: Καλείστε να ερμηνεύσετε το ρόλο της Μπλάκι, μίας γυναίκας «στη σκιά» της κεντρικής ηρωίδας. Ποιο πιστεύετε ότι είναι το πιο ενδιαφέρον στοιχείο του συγκεκριμένου χαρακτήρα;
Β. Π.: Η Μπλάκι δεν ζει στην σκιά της ηρωίδας. Έχει το δικό της παρελθόν και το δικό της μέλλον. Δουλεύει από ανάγκη γιατί πέθανε ο άντρας της. Είναι μια γυναίκα της μεσαίας τάξης και δεν αντέχει τις ιδιοτροπίες των ανθρώπων που πληρώνοντας ένα μισθό ,νομίζουν ότι ορίζουν την ζωή των άλλων. Το ενδιαφέρον σ αυτό το ρόλο είναι όσα δεν λέει. Όσα υπονοεί.
Cul. N.: Οι παράδοξες «συναντήσεις» με το παρελθόν και η σημασία της μνήμης είναι μία συχνή θεματική στο έργο του Ουίλιαμς. Εσάς τι σας κερδίζει περισσότερο στη γραφή του; Ποια έργα του αγαπάτε ιδιαίτερα και γιατί;
Β. Π.: Είχα την τύχη να παίξω σε τρία έργα του Ουίλιαμς. «Ορφέας στον Άδη» (σκηνοθεσία πάλι του Κοραή Δαμάτη ), «Κραυγή» και τώρα αυτό. Θαυμάζω σ αυτόν τον σπουδαίο συγγραφέα ,τον τρόπο που χειρίζεται την παρακμή ,το γήρας ,την ιδιαιτερότητα και την απώλεια. Με αγάπη και ευαισθησία. Αγαπώ ιδιαίτερα το «Ξαφνικά Πέρσι το καλοκαίρι» ,ίσως γιατί με τον μονόλογο της Κάθριν, πέρασα στο Θέατρο Τέχνης.
Cul. N.: Ως ηθοποιός έχετε δοκιμαστεί με επιτυχία σε αρκετά είδη θεάτρου, κινηματογραφικές ταινίες, μα και τηλεοπτικές σειρές. Τι ξεχωρίζετε και τι αγαπήσατε περισσότερο από τόσα χρόνια καριέρας;
Β. Π.: Όλες οι δουλειές που έκανα έβαλαν το λιθαράκι τους σ αυτό που είμαι σήμερα. Τις αγαπώ όλες το ίδιο. Έμαθα να ξεχωρίζω ανθρώπους και συνεργασίες και όχι δουλειές και ρόλους. Ανθρώπους που μ έκαναν καλύτερη ηθοποιό και πάνω απ όλα καλύτερο άνθρωπο. Έχω πει τα ευχαριστώ μου σ αυτούς.
Cul. N.: Μπαίνοντας στον χώρο, είχατε θέσει κάποιους στόχους για τον εαυτό σας; Σήμερα πλέον, θα λέγατε πως τους εκπληρώσατε;
Β. Π.: Στόχος ήταν το να δουλεύω. Να ζήσω απ αυτή την δουλειά. Να μην δώσω βάρος σε κανέναν επιλέγοντας αυτό που μ αρέσει να κάνω. Και να μην χρησιμοποιήσω πλάτες. Αν τα κατάφερα; Ναι. Δύσκολα, αλλά ναι.
Cul. N.: Έχετε δοκιμαστεί αρκετά και στο σκηνοθετικό κομμάτι. Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι για έναν ηθοποιό να μετατρέπεται και σε σκηνοθέτη; Τι απαιτήσεις κρύβονται σε αυτόν τον διπλό «ρόλο»;
Β. Π.: Η σκηνοθεσία σε κάνει πιο υπάκουο ηθοποιό. Γνωρίζοντας ότι την όλη εικόνα την έχει κάποιος έξω από σένα ,υπακούς πιο εύκολα στις οδηγίες. Επίσης όταν είσαι από κάτω, καταλαβαίνεις καλύτερα τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει ένας ηθοποιός. Μπορείς να τον βοηθήσεις περισσότερο. Δεν ξέρω πόσο εύκολο η δύσκολο είναι. Ξέρω όμως ότι είναι πολύ χρήσιμο το πέρασμα από αυτό το διπλό ρόλο.
Cul. N.: Εκτός από την υποκριτική, τι άλλο σας «γεμίζει» ως άνθρωπο και ως καλλιτέχνη;
Β. Π.: Ένα ωραίο βιβλίο. Μια κουβέντα με ένα φίλο. Τα ταξίδια. Όλοι οι άνθρωποι που εγώ θεωρώ οικογένεια μου. Ναι. Αυτοί με γεμίζουν περισσότερο από οτιδήποτε. Οι άνθρωποι που αγαπώ.
Cul. N.: Θα θέλατε να μοιραστείτε κάποια επόμενα καλλιτεχνικά σχέδια μαζί μας;
Β. Π.: Τέλος του μήνα τελειώνει στο UNDERGROUND η παράσταση Μεταξωτές Γυναίκες που σκηνοθέτησα και από Μάρτη μπαίνω σε πρόβες για να σκηνοθετήσω τον Κώστα Αρζογλου στο υπέροχο έργο του Ι. Καμπανέλλη, «Αυτός και το πανταλόνι του», που θα παιχτεί στο UNDERGROUND επίσης.