Πρόκειται για μία έκθεση έργων και ταχυδρομικών δελταρίων που δημιουργήθηκαν για τις «ανάγκες» αποστολής σε όλον σχεδόν τον πλανήτη. Έργα που δημιουργήθηκαν για τις ανάγκες ενός project ή μίας παραγγελίας επάνω σε μία συγκεκριμένη θεματική, αυτήν που έθετε η εκάστοτε διοργάνωση. Θα δούμε έργα αντίγραφα αυτών που απεστάλησαν στο πλαίσιο της “Τέχνης που Ταχυδρομείται – Mail Art” ή έργα (αυθεντικά) που περίσσεψαν της αποστολής, καθώς κάποιες φορές δημιουργήθηκαν έργα περισσότερα του αριθμού που ζητούσε ο διοργανωτής ή δοκιμάστηκαν διαφορετικές συνθέσεις ή φόρμες κτλ.
Ο δημιουργός από τη δεκαετία ακόμη του 1990, με τη συμμετοχή του στην IUOMA (International Union of Mail-Artists) δραστηριοποιήθηκε στη δημιουργία έργων anti-τέχνης, έργων που δεν θα κρεμούσε στους τοίχους ενός οίκου εμπορίου, αλλά θα ταχυδρομούσε δωρεάν (ή σαν άτυπες ανταλλαγές) σε φίλους, γνωστούς και αγνώστους σε όλο τον κόσμο, κυρίως μέσω των σχετικών προκηρύξεων αντίστοιχων ομόδοξων φορέων ή δημιουργών. Με την πάροδο του χρόνου η παράλληλη συμμετοχή σε διάφορες διεθνείς ομάδες του κινήματος FLUXUS επεξέτειναν τη διεθνή παρουσία, την στόχευση (αντί), τη μετατόπιση του ενδιαφέροντος από το τελικό προϊόν προς τη διαδικασία διανομής παραγωγής και τη θεωρητική διεύρυνση παρόμοιων δράσεων.
Στην αρχή κυρίαρχη μορφή δημιουργίας και έκφρασης της «τέχνης που έγινε για να ταχυδρομηθεί» ήταν η δημιουργία μοναδικών έργων με την τεχνική της ζωγραφικής, της χαρακτικής ή του κολάζ.
Προς το μέσον της πρώτης δεκαετίας του νέου αιώνα, όμως, καθώς αρχίζουν να γίνονται αποδεκτά και τα fine art prints, σαν μία νέα τεχνική είσοδος στον κόσμο της χαρακτικής πρωτίστως, βρίσκει σιγά-σιγά δρόμο να εισέλθει στον κόσμο αυτό και η φωτογραφία, αναλογική ή ψηφιακή, με ή χωρίς επεξεργασία στον Ηλεκτρονικό Υπολογιστή, «ατόφια» ή με «σωματική μεταμόρφωση».
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Μία νέα εποχή άρχιζε, καθώς έδινε τη δυνατότητα όχι μόνο να υπάρχουν αρχεία στον υπολογιστή, αλλά και να μπορεί ένα έργο, φυσικά όχι με την απόλυτα αυθεντική του μορφή (γραφές, σφραγίδες, γραμματόσημα, φάκελοι), να αναπαραχθεί αξιοπρεπώς.
Αυτής της δεύτερης περιόδου θα δούμε στην έκθεση έργα, είτε με τη μορφή ενός cart postal που περιμένει να προσθέσει ο αποστολέας τη διεύθυνση, είτε με τη μορφή ενός έργου κάποιου μεγέθους σε passepartout για ανάρτηση σε κάποιον τοίχο.
Σήμερα στην Ελλάδα υπάρχουν αρκετοί καλλιτέχνες που ανήκουν σε αυτή την κατηγορία και ταχυδρομούν τα έργα τους. Με διάφορες ευκαιρίες έχουν διοργανωθεί/στηθεί αρκετές εκθέσεις mail art, ενώ αξίζει να αναφερθεί και η πρωτοβουλία του Φωτογραφικού Κέντρου Θεσσαλονίκης να συστήσει στους Έλληνες φωτογράφους την ξεχωριστή και ιδιαίτερη αυτή κατηγορία ελευθερίας της έκφρασης (και μέσω της φόρμας), με τη διοργάνωση, από το 2015, των Photo Based Mail Art Exhibitions.
Είναι όμως η πρώτη φορά που αυτά τα διάσπαρτα έργα ενός και μόνον καλλιτέχνη θα παρουσιαστούν σε μία έκθεση, όχι ίσως σα συνολική αποτίμηση, αλλά σαν υλικό προς επεξεργασία.
Τα εργαστήρια που έχουν προγραμματιστεί να λειτουργήσουν, στο πλαίσιο της έκθεσης, θα βοηθήσουν, και το κοινό να κατανοήσει απόλυτα τις παραγωγικές συνθήκες δημιουργίας, και τους καλλιτέχνες που θα αντιληφθούν το εύρος των δυνατοτήτων που προσφέρει αυτή η «άλλου τύπου τέχνη», ώστε, πιθανώς, να δοκιμάσουν οι ίδιοι καλλίτερα, ενδεχομένως, και πιο σύγχρονα συστήματα συνταιριασμού, αντίστασης ή απλής διεύρυνσης του ζωτικού τους πεδίου.
ΚΑΡΚΑΤΣΕΛΗΣ ΒΑΣΙΛΗΣ – ΣΥΝΤΟΜΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Γεννήθηκε στο Παλαιό Φάληρο Αττικής το 1952.
Έχει παρουσιάσει τη χαρακτική και ζωγραφική του εργασία σε 17 ατομικές και πάνω από 50 ομαδικές εκθέσεις, σε Ελλάδα και εξωτερικό. Ομοίως, τη φωτογραφική του εργασία παρουσίασε σε 51 ατομικές και πάνω από 100 ομαδικές.
Εκδόθηκαν διάφορα έντυπα και βιβλία με κείμενα, δοκίμια, μονογραφίες, ποίηση, χαρακτικά και φωτογραφίες του. Κατά το παρελθόν εξέδωσε 24 τεύχη του περιοδικού ΦΥΛΛΑ ΓΙΑ ΤΗ ΓΡΑΦΗ ΜΕ ΦΩΣ, ενός θεωρητικού περιοδικού για την εκτός ορίων φωτογραφία, σταθερά στο πλευρό της σύγχρονης φωτογραφικής σκηνής της Θεσσαλονίκης.
Διετέλεσε Μέλος της Συμβουλευτικής Επιτροπής του Μουσείου Φωτογραφίας της Θεσσαλονίκης.
Μεταξύ άλλων το 1984 ιδρύει τη Φωτογραφική Ομάδα Τριανδρίας, γνωστή σε όλους σήμερα, σα Φωτογραφικό Κέντρο Θεσσαλονίκης, του οποίου μέχρι πρόσφατα διετέλεσε Καλλιτεχνικός Διευθυντής.
Μέλος διάφορων δραστήριων καλλιτεχνικών ομάδων, εργάζεται για τη διάδραση των τεχνών. Δίδαξε το αντικείμενό του παντού όπου του ζητήθηκε.
Τον απασχολεί τόσο η παραδοσιακή αντίληψη για την τέχνη, όσο και το ταξίδι της πέραν των ορίων.
Παρουσίασε την πρόσφατη εργασία του σε πολλούς χώρους και θεσμούς, και ανάμεσά τους στο Γαλλικό Salon, στο Βελιγράδι, τις Βρυξέλες, το Δουβλίνο, το Μεξικό, το Περού, την Ισπανία, Σερβία, Κροατία, Ρουμανία, Κίνα, στην Κωνσταντινούπολη και Σουηδία πολλαπλώς, τις Φωτογραφικές Ημέρες του Κάουνας στη Λιθουανία, στο “Ευρωπαίοι Δημιουργοί” στο Lotz της Πολωνίας, το Ουγγρικό Μουσείο Φωτογραφίας, τα Φεστιβάλ Marigrafia και Photovakation της Βουλγαρίας, την Biennale του Άμστερνταμ, την Phodar Bienniale, τη Φωτογραφική Συγκυρία και τη PHOTOBIENNALE, το Ίδρυμα Τσιχριτζή, το Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης, το Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών του ΑΠΘ, το Μουσείο Ύδρευσης Θεσσαλονίκης, το Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού, το Μουσείο Λαϊκών Οργάνων Θεσσαλονίκης, το Λαογραφικό Μουσείο της Ξάνθης, την 1η Μπιενάλε Θεσσαλονίκης και φυσικά, σε πολλούς άλλους εξωθεσμικούς χώρους.